อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 1085

เย่จิ่งหานกลับมาแล้ว ขณะที่กลับก็ได้รับบาดเจ็บมาไม่น้อย กู้ชูหน่วนสามารถสัมผัสได้ชัดเจนว่าลมปราณของเขาอ่อนแอ ยืนหยัดอยู่ได้ด้วยเพียงอึดใจเดียวเท่านั้น

เซียวหยู่เซวียนก็ฟื้นแล้ว อาการบาดเจ็บของเขาสาหัสมาก ขาขวาของเขาถูกค้อนเหล็กขนาดใหญ่ตีจนหักอีกครั้ง ตอนนี้นั่งอยู่บนรถเข็น

กู้ชูหน่วนได้รับบาดเจ็บน้อยใหญ่ไปทั้งร่างกาย เจ็บปวดจนนางไม่มีทางจะลุกยืนได้ ทำได้เพียงนั่งบนรถเข็นเท่านั้น

ผู้ชายสองผู้หญิงหนึ่ง ทุกคนนั่งอยู่บนรถเข็น มองหน้ากัน

ฉากนี้ เป็นความปวดร้าวใจที่อธิบายออกมาไม่ได้

สำหรับการต่อสู้ระหว่างเย่จิ่งหานและเวินเส้าหยีที่สู้กันมาหลายวันหลายคืน จุดจบเป็นอย่างไร ที่ผ่านมาเป็นอย่างไร เย่จิ่งหานไม่ได้เอ่ยถึงสักคำ และราวกับว่าไม่อยากจะเอ่ยถึงด้วย

ทุกคนก็ไม่ได้ถามอะไรมากมายอีก

สีหน้าของเย่จิ่งหานซีดขาว แต่กลับพูดอย่างมีพลังในการโน้มน้าวใจกับเซียวหยู่เซวียนว่า “เวินเส้าหยีอยู่ที่นี่ ข้าจะส่งเจ้ากลับไปที่แคว้นเย่ก่อน”

ร่างกายของเซียวหยู่เซวียนนั่งกึ่งพิงอยู่ตรงที่เท้าแขนของรถเข็น อยากจะยืดอกนั่งตัวตรงแต่ก็ไม่สามารถนั่งตัวตรงได้

ได้ยินคำพูดของเย่จิ่งหาน เขาเงยหน้าขึ้นทันที กล่าวอย่างหนักแน่นว่า “ข้าไม่ไปหรอก”

“วิญญาณของอาหน่วน ข้าจะรวบรวมเอง เจ้าทำลายล้างเผ่าเทียนเฟิ่น เวินเส้าหยีจะไม่ปล่อยเจ้าไป”

เซียวหยู่เซวียนจะไม่รู้ได้อย่างไรเวินเส้าหยีจะไม่ปล่อยเขาไป

หากว่าอยู่ที่แคว้นเย่ เขายังจะคิดหาวิธีทำลายล้างอำนาจทุกสิ่งอย่างของเวินเส้าหยีไปได้อีกครั้ง

แต่อยู่ที่นี่.......

ที่นี่ทุกหนแห่งเต็มไปด้วยกองกำลังของเวินเส้าหยี สำหรับเขาแล้ว ก็เป็นฝ่ายเสียเปรียบมากเกินไป

ก่อนหน้านี้.......

เป้าหมายที่สำคัญที่สุดของเขาก็คือการรวบรวมวิญญาณ หาไอ้ชั่วซือคงแล้วล้างแค้นซะ แต่ตอนนี้.......

เซียวหยู่เซวียนชำเลืองมองไปทางกู้ชูหน่วน

ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ ที่ผู้หญิงคนนี้เดินเข้าไปในก้นบึ้งหัวใจ และกลายเป็นคนที่เขาห่วงใย

นางอยู่ที่นี่ เขาก็ยิ่งจากไปไม่ได้

ยิ่งไปกว่านั้น หากว่ากลับไปที่แคว้นเย่ จะง่ายขนาดนั้นได้ที่ไหน เวินเส้าหยีจะไม่วางกับดักระหว่างทางก็แปลกแล้ว

“ไม่จำเป็นต้องสนใจข้า” เซียวหยู่เซวียนตอบอย่างเย็นชา

กู้ชูหน่วนหาวหนึ่งที ดวงตาสีขาวดำที่แยกกันอย่างชัดเจนเต็มไปด้วยเส้นเลือดฝอย น่าจะเพราะไม่ได้พักผ่อนให้ดีๆมาหลายวัน “พวกท่านหารือกันเสร็จรึยัง หากยังไม่รีบตัดสินใจ พรรคทุกพรรคก็จะโจมตีมาแล้ว”

“ถอนทัพ”

เย่จิ่งหานเค้นประโยคหนึ่งออกมาจากซอกฟัน