อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 1115

ปานนี้ไม่เหมือนเกิดขึ้นหลังคลอด

ดูก็รู้ว่ามีติดตัวมาตั้งแต่เกิด

เย่จิ่งหานตะคอกพูดขึ้นว่า “ไสหัวไป.....”

ด้านนอกหน้าต่าง นกตกใจบินหนีไป ทหารองครักษ์ที่เฝ้าประตูสั่นสะท้านไปทั้งตัว รู้สึกเหมือนมีฆาตกรคนหนึ่งกำลังบ้าคลั่ง อาจจะบุกมาฆ่าได้ทุกเมื่อ

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเย่จิ่งหานตะโกนเสียงดัง

หรือเป็นเพราะราชินีเห็นปานตรงเอวซ้ายของเย่จิ่งหาน

นางปล่อยมือ

ไม่ได้เลื่อนลงต่อไป

มองดูเย่จิ่งหานที่โกรธโมโหอย่างครุ่นคิด

เย่จิ่งหานโกรธโมโหจนกัดฟัน จ้องมองราชินีด้วยสายตาไม่กะพริบ

ราวกับหากนางกล้าแตะต้องเขาอีก เขาก็พร้อมที่จะแหลกลาญดั่งหยกศิลา

ไม่ช้าราชินีก็กลับมาเกียจคร้านเหมือนเดิม พร้อมพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงปกติว่า

“คนน่ากินมาก แต่นิสัยเสียไปหน่อย ยังต้องสั่งสอนเสียบ้าง วางใจ....ต่อไปข้าจะดูแลเจ้าเป็นกรณีพิเศษ”

ตอนที่ราชินีพูดว่ากรณีพิเศษ ก็กวาดสายตามองดูเย่จิ่งหานอย่างไร้ร่องรอย

กระทั่งดึงผ้าห่มเย่จิ่งหานขึ้นมา ปกปิดร่างกายที่เปลือยเปล่าของเขา

“ดูแลคุณชายเย่ให้ดี หากเขาฆ่าตัวตาย เก้าชั่วโคตรของพวกเจ้าก็เตรียมตัวตายได้เลย”

“ขอรับ....”

ราชินีจากไปแล้ว ด้านหลังมีขันทีนางกำนัลติดตามเป็นจำนวนมาก

สีหน้าเย่จิ่งหานยังคงเยือกเย็น ความอาฆาตบนร่างกายยังไม่จางหาย

กู้ชูหน่วนขมวดคิ้ว พร้อมมองไปตรงเอวซ้ายของเย่จิ่งหาน

ทำไมนางรู้สึกเหมือนเมื่อกี้ตอนที่ราชินีมองเห็นปานตรงเอวของเย่จิ่งหาน ดูเหมือนว่าปฏิกิริยาจะผิดปกติเล็กน้อย

ถึงนางจะกลับมาเป็นปกติอย่างรวดเร็ว แต่ความตกตะลึงในสายตาที่โหดเหี้ยมนั้นกลับปรากฏออกมาอย่างชัดเจน

หรือว่าที่ผ่านมาราชินีก็รู้จักเย่จิ่งหาน?

ไม่น่าจะเป็นไปได้มั้ง

เย่จิ่งหานฉีกอวกาศมาจากทวีปอื่นไม่ใช่หรือ?

หรือว่าราชินีก็มาจากแคว้นเย่?

กู้ชูหน่วนตกใจกับความคิดของตนเองอย่างมาก

ไม่ช้านางก็ปฏิเสธไป

ราชินีอยู่ในทวีปปิงหลิงตั้งแต่เด็ก จะเคยไปแคว้นเย่ได้อย่างไร