อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 1121

นั่นเป็นฉากแบบไหน

ชายสามคนถูกสะกดจุดฝังเข็มกำลังนั่งคดเคี้ยวอยู่บนพื้น

เป็นผู้ชายรูปงามอย่างมาก หนึ่งในผู้ชายที่สวมชุดสีน้ำเงินยิ่งหล่อเหลาอย่างที่สุด ท่าทางภูมิฐานสง่างาม เปล่งประกายไปด้วยความสูงศักดิ์

พวกเขาแต่ละคนเพียงแค่สีหน้าขาวซีด ซึ่งอาจเป็นเพราะเสียเลือดมาก

ด้านข้างพวกเขา ยังมีศพอีกหลายศพ บนศพไม่มีเลือดเนื้อแล้ว เหลือเพียงโครงกระดูกเท่านั้น

กระทั่ง มีโครงกระดูกบางส่วนไม่ครบ เหมือนโดนสุนัขแทะเล็ม

ส่วนราชินีหันหลังให้นาง นางมองไม่เห็นสีหน้าของราชินี

สิ่งที่ทำให้นางตกตะลึงก็คือ ราชินีกำลังแทะกระดูกชิ้นโต เสียงกัดแทะเล็มดังช้ดเจน

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะกระดูกแข็งเกินไปหรือเปล่า ราชินียกฝ่ามือฟาดจนกระดูกกลายเป็นผง จากนั้นก็เงยคอเอาใส่ปากตนเอง

ตอนที่ราชินีเงยคอ นางยังมองไม่เห็นใบหน้าราชินีเต็มไปด้วยเลือด สายตาโหดเหี้ยม รูปลักษณ์ของนางยิ่งดูดุร้าย ใบหน้าด้านหนึ่งของนางงดงามไร้รอยตำหนิ ผิวเนียนนุ่มน่าถนอม ใบหน้าอีกด้านหนึ่งเต็มไปด้วยรอยแผลเป็นหลุมและร่องลึก ราวกับผีดุร้าย

ไป่หนิงเอามือปิดปากตนเองไว้แน่น พยายามอย่างยิ่งที่จะไม่ส่งเสียงออกมา

ใบหน้าใบนี้.....

ไม่ใช่ราชินี

นั่นก็หมายความว่า....นางเป็นราชินีตัวปลอม

งั้นราชินีตัวจริงล่ะ อยู่ที่ไหน?

ฮัวอิ่งเชยคางชิงเฟิงขึ้นมา พร้อมเลียรอยเลือดตรงมุมปาก

“คนที่เย่จิ่งหานสั่งสอนมาด้วยตนเอง รสชาติน่าจะอร่อยกว่าพวกเขา”

“ถุย จะฆ่าก็ฆ่า อย่าพูดมาก”

“รอข้าดูดเลือดของพวกเจ้าจนหมด รูปลักษณ์ของข้าก็จะกลับมาเหมือนเดิม”

ฮัวอิ่งลูบใบหน้าของตนเอง

ใบหน้าของนางถูกตัวนางเองทำลาย

แต่ตอนนี้นางอยากให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม

เหตุผลมีเพียงอย่างเดียว นั่นคือเพราะนางเบื่อรูปลักษณ์นี้แล้ว

หลายปีมานี้ นางอาศัยสถานะของราชินีเพื่อความสะดวก ฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บที่ได้รับตอนอยู่ในเผ่าหยกเมื่อสามปีก่อน

แม้แต่รูปร่างหน้าตาก็จะกลับมันเป็นเหมือนเดิมแล้ว

หากไม่ใช่เพราะดวงแข็ง นางคงตายแล้วตั้งแต่เมื่อสามปีก่อน ไม่สามารถที่จะมีชีวิตมาถึงตอนนี้ได้

คิดถึงรูปลักษณ์ของตนเอง ราชินีอารมณ์ดีขึ้นอย่างมาก มือของนางวางบนปกวิญญาณแห่งสวรรค์ของชิงเฟิง พร้อมที่จะดูดเลือดของเขาให้แห้งอยู่ตลอดเวลา

เซียวหยู่เซวียนที่พิงผนังอยู่หัวเราะเย้ย

พร้อมพูดขึ้นอย่างอ่อนแรงว่า “ต่อให้รูปลักษณ์ของเจ้ากลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว นั่นก็ไม่ใช่รูปลักษณ์ของเจ้า ยังคงเป็นรูปลักษณ์หัวหน้าเผ่าหยกคนก่อน ตลอดชั่วชีวิตนี้เจ้าก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ว่าเจ้าเป็นเพียงเงาของหัวหน้าเผ่าหยกคนก่อน”

ประโยคเดียวสะกิดความเจ็บปวดของฮัวอิ่ง

นางสะบัดแขนเสื้อยาว รอยฝ่ามือสีสดทาบลงบนใบหน้าหล่อเหลาของเซียวหยู่เซวียน พร้อมตะคอกพูดขึ้นว่า “งั้นข้าก็จะทำลายเผ่าหยก ให้กู้ชูหน่วนหัวหน้าเผ่าเผ่าหยกคนปัจจุบันกลายเป็นเงาของข้า”

หากมีคนพูดถึงชื่อกู้ชูหน่วนสามคำนี้ เซียวหยู่เซวียนก็จะรู้สึกเจ็บปวดใจขึ้นมา

เขาหัวเราะ พร้อมพูดขึ้นอย่างประชดประชันว่า “จุดประสงค์ของเจ้าจะไม่มีวันบรรลุผล อย่าว่าแต่เผ่าหยกมียอดฝีมือมากมาย ยัยขี้เหร่ตายไปแล้ว เจ้าทำได้เพียงฝันไป”

“นางจะกลับมามีชีวิต และไม่นานก็จะกลับมามีชีวิตแล้ว”

เซียวหยู่เซวียนสะดุ้งตกใจ

นาง.....

รู้ว่าเย่จิ่งหานกำลังตามหาดวงจิตของยัยขี้เหร่?

“คำพูดประโยคสุดท้ายของเจ้าหมายความว่าอย่างไร?”

“หมายความว่าอย่างไร ฮ่าๆ....เซียวหยู่เซวียนเอ๋ยเซียวหยู่เซวียน เจ้าช่างรักนางอย่างลึกซึ้งจริงๆ ตอนอยู่แคว้นเย่ เจ้าชอบนาง มาถึงแคว้นน้ำแข็ง เจ้าก็ยังชอบนาง ไม่ว่ารูปลักษณ์ของนางจะเปลี่ยนแปลงไป ลักษณะท่าทีเปลี่ยนไป เราก็ยังสามารถที่จะตกหลุมรักนางได้ในทันที”