อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 119

อาจารย์ใหญ่จมอยู่ในกองเลือด ดวงตาของเขาเบิกกว้าง ราวกับว่าเขาได้ค้นพบความลับที่สำคัญบางอย่าง ตายตาไม่หลับ ลำคอของเขาถูกฟันคอในดาบเดียว

เมื่อดูในหอตำรา ก็ไม่พบร่องรอยการทะเลาะวิวาท หากเดาไม่ผิด เขาคงถูกฆ่าโดยคนที่ไว้ใจมากๆหรือถูกฆ่าโดยคนที่ไม่ทันระวัง

อาจารย์หรงตะโกน “ทำไมถึงเป็นเช่นนี้? หอตำราวันนี้ไม่มีคนเฝ้าเลยหรือไง? วิทยายุทธของอาจารย์ใหญ่สูงถึงขนาดนั้น เขาจะถูกฆ่าในดาบเดียวได้อย่างไร?”

คนเฝ้ายามขาสั่นแล้วตอบว่า “ระ…เรียนท่านอาจารย์หรง หลังจากที่อาจารย์ใหญ่มาที่หอตำรา บอกว่าดึกมาแล้วข้างนอกน้ำค้างลงหนัก ให้พวกเราไม่ต้องเฝ้ายาม ให้พวกเรากลับไปพักผ่อนเลย แล้วพวก…พวกเราก็กลับไป”

“เหลวไหล! อาจารย์ใหญ่ให้พวกเจ้ากลับไป พวกเจ้าก็กลับไปงั้นหรือ? พวกเจ้าก็เฝ้าดูอยู่ไกลๆ ไม่เป็นหรือไง?”

เมื่อเห็นอาจารย์หรงคลุ้มคลั่ง อาจารย์สวีก็เอ่ยเตือนว่า “อาจารย์ใหญ่จิตใจดี เมื่อก่อนเขาก็ให้คนเฝ้ายามตอนกลางคืนกลับไปพักผ่อนอยู่บ่อยๆ ใครจะรู้ว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น ท่านก็อย่าโทษพวกเขาเลย”

อาจารย์ซ่างกวนถามเสียงเข้มหลังจากพลิกตรวจร่างกายของอาจารย์ใหญ่เสร็จ

“เมื่อสักครู่เกิดอะไรขึ้น? พูดออกมาให้หมด รายละเอียดเล็กๆน้อยๆก็อย่าให้ตกหล่น”

“ขอรับ…ตอนยามซวีซานเค่อ(19:30) เย่เฟิงก็เข้าไปในหอสมุด แล้วบอกว่าอาจารย์ใหญ่เรียกเขามาพบในคืนนี้ พอถึงยามห้ายเอ้อเค่อ(21:20) อาจารย์ใหญ่ก็เข้ามาในหอตำรา แล้วบอกให้พวกเราไปพักผ่อน เพราะผ่านเรื่องที่คุณหนูสามกู้ถูกลอบสังหาร พวกเราจึงไม่กล้ากลับไปทันที เราจึงแค่ไปเข้าห้องน้ำเท่านั้น พอกลับมา เราก็ได้ยินเสียงคนทะเลาะกันในหอตำราแว่วๆ จากนั้นพวกเราก็เห็นเย่เฟิงกระโดดออกมาจากหน้าต่างแล้วหนีไปอย่างรวดเร็วราวกับผี และสีหน้าของเขาก็เย็นชามาก พวกเราคิดว่าเจอผีซะอีกขอรับ”

“หลังจากนั้น หอตำราก็ไม่มีการเคลื่อนไหวอีก พวกเราก็ไม่รู้ว่าอาจารย์ใหญ่จากไปรึยัง พวกเราจึงทำใจกล้าเปิดประตูเข้าไป ใครจะรู้…ใครจะรู้ว่าจะเห็นอาจารย์ใหญ่นอนจมกองเลือดอยู่ แล้วคอเขาก็ถูดฟันด้วยดาบ ฮือๆ....”

อาจารย์หรงเตะพวกเขา “เข้าห้องน้ำพวกเจ้าก็ต้องนัดไปด้วยกัน?งั้นพวกเจ้านัดตายด้วยกันไปเลยไหม?”

“อาจารย์หรง พวกเราสำนึกผิดแล้ว!”

อาจารย์สวีปรามอาจารย์หรง “ท่านนี่นะ อายุก็ปูนนี้แล้ว ยังจะอารมณ์ร้อนอยู่อีก”

“อาจารย์ใหญ่ถูกฆ่านะ ข้าจะไม่ร้อนใจได้หรือ?!”