อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 1284

“ขวานผานกู่ปรากฏตัวแล้วหรือ”

“ขอรับ ท่านรองประมุขสั่งให้คนของเราหาโอกาสแย่งขวานผานกู่คืนมา”

“สิ่งที่ตกไปอยู่ในมือนางแล้วแย่งไม่ได้ง่ายๆ หรอก สั่งให้คนของเราถอยกลับมา ข้าจะเอาขวานผานกู่มาเอง”

“ขอรับ ท่านประมุข แล้วเซียวหยู่เซวียน?”

“แอบส่งคนไปตามหาเขา ถ้าเจอเขาก่อน ก็จัดการฆ่าเขาซะ ถ้าเจอช้ากว่าพวกเขา ก็หาโอกาสลอบฆ่า”

“ข้าน้อยรับทราบ”

เงาดำแวบผ่านอย่างรวดเร็ว แล้วหายไปจากตำหนักหงส์เหินทันที

เวินเส้าหยีมองแสงจันทร์ที่ส่องสว่างลงมา สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความกังวล

คนที่ปลอมตัวเป็นจักรพรรดินีคือใคร นางรู้ความลับเยอะเช่นนั้น จะรู้เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเย่จิ่งหานหรือไม่?

หลังจากการต่อสู้สิ้นสุดลง นางก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยด้วยวิทยายุทธของนาง ไม่ว่าพลังของมู่หน่วนจะเพิ่มขึ้นก็ยากที่จะฆ่านางได้

แต่ค้นหามานานก็ไม่มีข่าวคราวของหญิงผู้นั้นเลย ช่างน่าหวั่นใจจริงๆ

คนเช่นนี้ ถ้าจะแก้แค้นขึ้นมา เกรงว่าเผ่าเทียนเฟิ่นคงจะได้รับความเสียหายอย่างสาหัสแน่

ในหอราตรี

เย่จิ่งหานนั่งอยู่บนรถเข็น ในมือกำลังเช็ดถูขลุ่ยหยกขาวอยู่ และมองไปนอกวังเช่นกัน

ใกล้จะถึงยามจื่อ/ช่วงเวลา ๒๓.๐๐ น.-๑.๐๐ นแล้ว

หญิงผู้นั้นยังไม่กลับมา

ดูแล่วว่าการเดินทางไปเผ่าเทียนเฟิ่นในวันนี้คงไปไม่ได้แล้ว

ถ้าเขาเดาไม่ผิด ขวานผานกู่น่าจะตกอยู่ในมือของมู่หน่วน แล้วมู่หน่วนมอบมันให้กับเซียวหยู่เซวียน

เซียวหยู่เซวียนรักอาหน่วนมาก ขวานผานกู่เป็นอาวุธเดียวในการเปิดรอยแตกแห่งห้วงเวลา แน่นอนว่าเซียวหยู่เซวียนจะต้องคอยปกป้องแม้จะต้องแลกด้วยชีวิตก็ตาม ไม่มีทางทิ้งขวานผานกู่ไว้ริมน้ำแน่ๆ

เกิดอะไรขึ้นกับเขากันแน่?

ตอนนี้ยังมีชีวิตอยู่หรือไม่?

เงาดำปรากฏตัวขึ้นมา ชายชุดดำคุกเข่าลงตรงหน้าเย่จิ่งหาน แล้วกล่าวรายงานด้วยความเคารพ “นายท่าน จักรพรรดินีได้ส่งคนออกไปค้นหาคุณ​ชายเซียวจำนวนมาก ทางเราไม่กล้าค้นหาอย่างโจ่งแจ้ง แต่จนถึงตอนนี้ก็ไม่พบ เบาะแสของคุณชายเซียวแต่พวกเราพบว่าทางเผ่าเทียนเฟิ่นเองก็แอบตามหาคุณ​ชายเซียวเช่นกันขอรับ”

“พวกเจ้าต้องตามหาเซียวหยู่เซวียนให้เจอก่อนพวกเผ่าเทียนเฟิ่น ตรวจสอบเบาะแสของเซียวหยู่เซวียนให้มั่นใจ”