อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 166

อี้เฉินเฟยแปลงโฉมเป็นเจียงซวี่ ลงจากหอชั้นที่เจ็ดถึงชั้นที่หก คนที่รับผิดชอบเฝ้าหอต่างโค้งคำนับ ไม่สงสัยในตัวเขา

“วันนี้ท่านหัวหน้ากองธงอารมณ์ดียิ่งนัก ให้ข้านำตัวทาสบำเรอในนี้ทั้งหมดไป พวกเจ้าสองคนเอาทาสบำเรอในหอทั้งหมดออกมา”

ว่าแล้วอี้เฉินเฟยก็โยนกุญแจออกไป สั่งการด้วยน้ำเสียงเย่อหยิ่ง

“ทะ...ทั้งหมด...?”

“ทำไม? เจ้ามีปัญหากับท่านหัวหน้ากองธงหรือ?”

“ไม่ๆๆ ขอรับ! ข้าน้อยมิกล้า ข้าน้อยจะไปจัดการเดี๋ยวนี้”

ฉีโส่วที่เฝ้ายามทั้งสองสงสัย แต่พอเห็นอี้เฉินเฟยทำหน้ายักษ์แล้วก็ไม่กล้าสงสัยอะไรอีก เพราะเจียงซวี่ขึ้นชื่อว่าโหดเหี้ยมอำมหิตในเผ่าปีศาจ

ตั้งแต่ชั้นที่เจ็ดจนถึงชั้นที่สอง พวกเขาผ่านไปได้อย่างปลอดภัย

กู้ชูหน่วนป้ายหน้าเย่เฟิงให้ดำ ประคองเขาที่เมามายปะปนอยู่ในกลุ่มผู้คน

ที่บอกว่าประคองก็น่าจะบอกว่าแบกมากกว่า เพราะร่างเย่เฟิงทั้งหมดคว่ำอยู่บนตัวนาง เกือบทำนางเหนื่อยตายแล้ว

ฉีโส่วที่เฝ้าทาสบำเรอจำนวนไม่น้อยต่างพากันวิพากษ์วิจารณ์

“หอหลังหนึ่งเกือบห้าสิบคน อารมณ์ของท่านหัวหน้ากองธงจะมากไปหน่อยกระมัง?”

“ชู่! พวกเราไหนเลยจะวิพากษ์วิจารณ์ท่านหัวหน้ากองธงได้ เดี๋ยวถูกใครได้ยินเข้า ได้โดนลงโทษหนักแน่!”

“เปล่า! ความหมายข้าคือ...เหมือนจะแปลกๆ อยู่นะ ด้วยนิสัยที่แล้วมาของท่านหัวหน้ากองธง ถึงท่านจะมีอารมณ์ดี แต่ก็แค่ดึงคนจำนวนหนึ่งจากทั้งสามหอไป จะเอาทาสบำเรอทั้งหอไปหมดได้อย่างไร?”

“ใครจะรู้ล่ะ? เฮ้อ! นี่ก็ไม่ใช่เรื่องที่คนระดับล่างอย่างพวกเราจะยุ่งได้ ทำตามคำสั่งถันจู่ เอาคนไปที่แท่นจุดสัญญาณไฟเถอะ” เวลานี้จะลงถึงชั้นที่หนึ่งแล้ว

กู้ชูหน่วนจับตามองรอบทิศ ป้องกันการเกิดเหตุอะไร

“หยุด! พวกเจ้าลงมากันทำไมเยอะแยะ?” ฉีโส่วชั้นที่หนึ่งขวางพวกเขาไว้

อี้เฉินเฟยเดินออกไปทีละก้าว แลพวกเขาจากที่สูง

“ท่านหัวหน้ากองธงบอกว่าวันนี้อารมณ์ดีนัก ต้องการให้ทาสบำเรอในหอทั้งหมดไปปรนนิบัติ พวกเจ้ายังไม่รีบหลีกไปอีก!”

“ท่านหัวหน้ากองธงมีคำสั่งนี้ด้วยหรือ? ทำไมเราไม่ได้รับคำสั่งเล่า?”

ฉีโส่วที่ดูแลชั้นที่หนึ่งค่อนข้างมาก มีแปดคนเต็มๆ ทั้งแปดสบตากัน และเห็นความฉงนใจจากดวงตาอีกฝ่าย