อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 325

ฮ่องเต้แห่งแคว้นฉู่

นี่เขากำลังข่มขู่กันหรือ

"ไม่มีใครรู้ว่าฮองเฮาของแคว้นฉู่อยู่ที่นี่ และจะไม่มีใครรู้ว่านางตายที่นี่ แม้ฮ่องเต้ของแคว้นฉู่จะโกรธถึงขีดสุด ส่งทหารไปกำจัดเผ่าปีศาจ ก็เป็นการทำสงครามกับจอมมาร ไม่ใช่ข้า"

ดวงตาของเย่เฟิงมีแววเจ็บปวดเกิดขึ้นอีกครั้ง

แล้วมองฮองเฮาฉู่ที่ไออย่างอ่อนแรง สีหน้าขาวซีดจนน่ากลัว ริมฝีปากแห้งกร้านจนแตกร้าว มีเลือดไหลซิบออกมา

นางทนไม่ไหวแล้วแท้ๆ แต่นางก็ยังฝืนทน ดวงตาที่พร่าเลือนนั้นยังคงมองเขาอยู่ตลอดเวลา

หัวใจของเย่เฟิงมีความรู้สึกหมดหนทางกรูขึ้นมาอย่างหนักหน่วง

เขาบาดเจ็บสาหัส ลมหายใจไม่คงที่ กระดูกบนร่างกายหลายส่วนถูกหักเป็นท่อน

อาศัยเขาคนเดียว อย่าว่าแต่หัวหน้ากองธงโบตั๋นกับยอดฝีมืออีกมากมายของเผ่าปีศาจเลย แม้แต่หัวหน้ากองธงกล้วยไม้ เขาก็ไม่ยากจะต้านทานได้ ในสถานการณ์เช่นนี้ อยากจะช่วยฮองเฮาฉู่ เป็นเรื่องที่ยากมากจริงๆ

"ทำไม เป็นห่วงหรือ เสี่ยวเฟิงเอ๋อ ข้าจำได้ เจ้าติดตามอยู่ข้างกายข้ามาตั้งหลายปี ไม่เคยเห็นเจ้าเป็นห่วงข้ามาก่อนเลย นี่มันทำให้ข้ารู้สึกหึงจริงๆ"

"ท่านหัวหน้ากองธง ข้าผิดไปแล้ว ขอร้องให้โอกาสข้าอีกครั้ง ข้าจะติดตามท่านกลับไปอย่างเชื่อฟัง ข้ารับรองว่าภายหน้าจะปรนนิบัติท่านเป็นอย่างดี จะไม่หักหลังท่านอีก ขอเพียงท่านเมตตาสักครั้ง"

เย่เฟิงพยายามคุกเข่าลง โขกหัวคำนับลงกับพื้นอย่างแรง

ทั้งๆที่รู้ว่าต้องเหมือนกับก่อนหน้านี้ ไม่ว่าเขาจะอ้อนวอนอย่างไร หัวหน้ากองธงกล้วยไม้ก็ไม่มีทางปรานี แต่เขาก็ได้แต่ตั้งความหวังเล็กๆ ความหวังเล็กๆที่แทบจะเป็นไปไม่ได้

เขาอยากจะมีศักดิ์ศรีเพียงน้อยนิดต่อหน้าฮองเฮาฉู่มาตลอด

แต่ไม่ว่าจะเมื่อก่อนหรือตอนนี้ ก็ไม่เคยมีศักดิ์ศรีหลงเหลือเลย

หัวหน้ากองธงกล้วยไม้ยิ้มเย็น "สายไปแล้ว ไม่ว่าเจ้าจะรู้สึกกลับใจจริงๆหรือไม่ ในสายตาข้าล้วนไม่สำคัญ เพราะในสายตาข้าเจ้าก็แค่หมาตัวหนึ่ง หมาที่ข้าอยากจะฆ่าก็ฆ่า อยากจะเล่นก็เล่น"

เย่เฟิงที่โขกหัวคำนับอยู่ชะงักลง

มือขวาที่ไม่ได้ถูกหักกำหมัดไว้แน่น

เขายังคงใช้หัวดันไว้บนพื้น ไม่มีใครรู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ และไม่มีใครเห็นสีหน้าของเขา แต่จากการที่เห็นเขากำหมัดไว้แน่นไม่ปล่อย ราวกับว่าเขากำลังอดทนกับอะไรบางอย่างอยู่

ทันใดนั้นหัวหน้ากองธงกล้วยไม้ก็มองไปทางฮองเฮาฉู่ พูดยิ้มๆว่า "เจ้าอยากจะรู้ประวัติความเป็นมาของเย่เฟิงมาตลอดมิใช่หรือ วันนี้ข้าอารมณ์ดี ข้าจะเล่าให้เจ้าฟังทั้งหมดเอง"