อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 403

เดิมเขาไม่อยากประมูลม้วนหนังแกะโบราณ

แต่วันนั้นเขาถูกความโกรธอิจฉาครอบงำ จึงประมูลมาด้วยราคาที่แพง

หากนางไม่พูด เขายังลืมไปแล้วว่ามีม้วนหนังแกะโบราณนั่น

“ท่านอ๋อง เจ้าคิดว่าทำไมเผ่าเทียนเฟิ่นถึงอยากได้ม้วนหนังแกะโบราณ หรือว่าในม้วนโบราณนั่นมีความลับอะไร”

“ไม่รู้” ยันต์อักขระในม้วนโบราณนั่น เขาคิดวิเคราะห์อยู่ตั้งนาน แต่ก็คิดไม่ออก

กู้ชูหน่วนขยับเข้าไปนั่งใกล้ๆเขา เพื่อให้ใกล้ชิดกันมากขึ้น

“ท่านอ๋อง ม้วนหนังแกะโบราณนั่นซ่อนไว้ที่ไหนหรือ สิ่งของนี้ห้ามวางไปเรื่อย ข้าว่าเผ่าเทียนเฟิ่นเจ้าเล่ห์มาก ตรงที่หาเจอได้ง่ายๆ พวกเขาต้องไปค้นหาแน่”

ในที่สุดเย่จิ่งหานก็รู้ความต้องการของนาง

แสดงว่าสิ่งของที่นางตามหาเมื่อวาน ก็คือม้วนหนังแกะโบราณ

“วางใจ ข้าเก็บซ่อนไว้อย่างดี รับประกันว่าไม่มีใครหาเจอแน่นอน อีกอย่าง จวนอ๋องของข้าเป็นตลาดสดหรือไง? ใครก็สามารถเข้ามาได้?”

“ข้าเชื่อว่าเจ้าเก็บไว้อย่างมิดชิด เมื่อวานข้าค้นหา เกือบพลิกจวนอ๋องแล้ว ก็ยังหาไม่เจอ”

“อืม....เจ้าหาม้วนหนังแกะโบราณอย่างรีบร้อนขนาดนี้ทำไม?”

“ความมีมโนธรรม ข้าไม่ได้หาให้เผ่าเทียนเฟิ่น แต่อยากรู้ว่าเจ้าเก็บไว้มิดชิดไหม หากไม่มิดชิด ข้าจะได้เตือนเจ้าให้เก็บดีๆ”

“ใช่หรือ......” คำพูดนี้ คนโง่ยังไม่เชื่อเลย

กู้ชูหน่วนรู้อยู่แล้วว่าเขาไม่เชื่อ

นางขยับเข้าไปใกล้เขาอีกครั้ง พร้อมหัวเราะพูดขึ้นว่า “ท่านอ๋อง เจ้าทั้งฉลาดและเก่งกาจ ข้าพูดกับเจ้าตามความจริง เผ่าเทียนเฟิ่นอยากได้ม้วนหนังแกะโบราณขนาดนั้น ข้าก็อยากดูว่าม้วนหนังแกะโบราณนั่นเป็นยังไง ข้างในซ่อนอะไรไว้”

กู้ชูหน่วนอยู่ใกล้เขามาก จนลมหายใจรดข้างหูเขา เย่จิ่งหานอดไม่ได้ที่จะร้อนรุ่มไปทั้งใจ

เขาขยับออกห่างนิดหน่อย พยายามห่างจากกู้ชูหน่วนอย่างเหมาะสม พร้อมพูดขึ้นว่า “อยากดูม้วนหนังแกะโบราณดูบอกตรงๆ ไม่ต้องอ้อมค้อมมากมายขนาดนี้”