อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 412

“แผนที่จะลงมือกับเผ่าเทียนเฟิ่นดำเนินการก่อนกำหนด ส่วนสำนักอสุรา.....เอาตำแหน่งสำนักงานใหญ่ของสำนักอสุราเปิดเผยให้เผ่าเทียนเฟิ่นรู้”

“ขอรับ.....”

“ยังมีฮ่องเต้น้อยคนนั้น ข้ารู้สึกว่าเขาว่างจัด ในเมื่อมีเวลาว่าง งั้นก็ให้เขามีงานทำอีกสักหน่อย ตามแม่ทัพทั้งหมดกลับมา สั่งลงไปว่า ใครกล้าช่วยเหลือฮ่องเต้น้อย ถือว่าตั้งตัวเป็นศัตรูกับข้า”

ชิงเฟิงพูดขึ้นอย่างกระวนกระวายใจว่า “ท่านอ๋อง หากตามแม่ทัพทั้งหมดกลับมา เกรงว่า....เกรงว่าแคว้นเย่จะรับมือการโจมตีจากแคว้นฮั่วอย่างต่อเนื่องไม่ไหว”

ถึงแม้แม่ทัพพวกนั้น เป็นแม่ทัพที่ฝีมือแย่ที่สุดของท่านอ๋อง แต่แม่ทัพที่ฝีมือแย่ที่สุด ตอนนี้ก็เป็นแม่ทัพที่ฮ่องเต้ให้ความสำคัญที่สุดแล้ว

“นี่เป็นสิ่งที่เจ้าควรใส่ใจหรือ? ความใส่ใจของเจ้าในตอนนี้ คือจะรักษาหัวบนคอของเจ้าไว้ได้ยังไง ไม่สามารถทำให้เรื่องนี้สงบ เจ้าหิ้วหัวตัวเองมา”

“ขอรับ....ข้าน้อยจะรีบไปจัดการ”

ชิงเฟิงจากไปอย่างรีบร้อน เจี่ยงเสวียพูดขึ้นด้วยเสียงต่ำว่า “ท่านอ๋อง เปิดเผยตำแหน่งที่ตั้งสำนักงานใหญ่ของสำนักอสุราให้เผ่าเทียนเฟิ่นรู้ เผ่าเทียนเฟิ่นจะต้องไปโจมตีสำนักอสุราแน่ ....ยังไงสำนักอสุราก็เป็นเผ่าหยก เราอยากได้มุกมังกรห้าลูก ยังต้องอาศัยเผ่าหยก ล่วงเกินไปแล้วจะทำให้......”

“เจ้าเป็นท่านอ๋อง หรือข้าเป็นท่านอ๋อง”

“ข้าน้อยผิดไปแล้ว ขอท่านอ๋องลงโทษ”

“เดี๋ยวไปรับการถูกโบยแปดสิบที”

“ขอรับ”

เมื่อเย่จิ่งหานโกรธ ฝ่ามือใหญ่ตบลงไป โต๊ะไม้จันทน์น้ำหนักหลายร้อยปอนด์ถูกเขาตบจนแตกสลายในทันที

สำนักอสุรา……

อยู่ดีๆพวกเขาเข้ามามีส่วนเกี่ยวข้องได้ยัง?

เดิมเย่จิ่งหานยังสงสัยเผ่าหยกกับสำนักอสุราเกี่ยวข้องอะไรกับกู้ชูหน่วน ตอนนี้เขามั่นใจว่า กู้ชูหน่วนไม่เพียงเกี่ยวข้องกับพวกเขา ยังเกี่ยวข้องอย่างไม่ธรรมดาด้วย

หรือกู้ชูหน่วนสนิทกับอี้เฉินเฟยแต่แรกแล้ว ดังนั้นอี้เฉินเฟยจึงรักใคร่เอ็นดู และช่วยเหลือนางตั้งแต่แรก

คิดได้เช่นนี้แล้ว เย่จิ่งหานพูดขึ้นด้วยเสียงเย็นชาว่า “กู้ชูหน่วนล่ะ นางกำลังทำอะไรอยู่?”

“พระชายาบอกว่า หลายวันมานี้พักผ่อนไม่เพียงพอ ตอนนี้กำลังนอนอยู่ในเรือนอุ่น ยังสั่งไม่ให้ใครไปรบกวน”

ด้านนอกห้องมีเสียงสั่นเทาดังขึ้น “ท่าน....ท่านอ๋อง ด้านนอกจวนมีผู้หญิงทั้งเตี้ยทั้งอ้วนทั้งอัปลักษณ์ล้อมหมดแล้ว พวกนางต่างพูดว่าจะมาสมัครเป็นคนใช้ ขอท่านอ๋องรับพวกนางไว้ด้วย”

“ไล่ออกไปให้หมด”

“ไล่...ไล่แล้ว ไล่ก็ไม่ไป”

“ไล่ไม่ออกไป ก็จับตัวมาทั้งหมด โบยคนล่ะห้าสิบที แล้วโยนออกไปพร้อมกัน”