อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 419

กู้ชูหน่วนจ้องมองม้วนหนังแกะโบราณไปด้วย วิเคราะห์ตารางเก้าช่องไปด้วย

ศึกษาติดต่อกันอีกสองวัน สุดท้ายก็สามารถเข้าใจความหมายที่บันทึกไว้ในม้วนหนังแกะโบราณ

ในม้วนหนังแกะโบราณบันทึกเบาะแสมุกมังกรไว้จริงๆด้วย แต่เมื่อคิดถึงมุกมังกร ต้องไปที่หุบเขาตันหุย ยอดเขากุยหยุน ตลอดจนหน่วยหลักเผ่าปีศาจก่อน

กู้ชูหน่วนยังอยากวิเคราะห์ต่อ แต่ในม้วนหนังแกะโบราณ มีการบันทึกที่ตั้งทางภูมิศาสตร์เพียงสามแห่งเท่านั้น และชื่อคนคนหนึ่ง

ที่บันทึกชื่อคนคนนี้ไว้ เพราะเขาเป็นคนเขียนม้วนหนังแกะโบราณนี้ไว้

กู้ชูหน่วนมึนงง

นี่ถือเป็นเบาะแสอะไร?

อย่างอื่นไม่ว่า หน่วยหลักเผ่าปีศาจกว้างใหญ่ขนาดนั้น นางจะเข้าไปทำอะไรในหน่วยหลักเผ่าปีศาจ?

เบาะแสเกี่ยวกับมุกมังกรคืออะไร?

กู้ชูหน่วนคิดยังไงก็ไม่เข้าใจ

แต่เพื่อเผ่าหยก นางจึงจำต้องไปดูที่เผ่าปีศาจอีกสักครั้ง

“ก๊อกๆ....”

เสียงเคาะประตูด้านนอกดังขึ้น

“เข้ามา”

กู้ชูหน่วนรีบลบภาพตารางเก้าช่อง เงยหน้ามองดูเย่จิ่งหานที่ผลักประตูเข้ามา ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

เจ้ามาได้อย่างไร?”

“เจ้าอยู่แต่ในห้องมาหลายวันแล้ว ได้ยินคนใช้พูดว่า เจ้าไม่ได้ออกไปไหนเลย ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า?”

“เปล่า ข้าสบายดี”

กู้ชูหน่วนยืดแขนบิดขี้เกียจ อยู่ในห้องตั้งหลายวัน อยู่จนเบื่อแล้วจริงๆ

“ข้าเรียกหมอหลวงมาตรวจให้เจ้า”

กู้ชูหน่วนตกใจ พร้อมรีบพูดขึ้นว่า “ไม่ต้องไม่ต้องแล้ว ข้าสบายดี เจ้าอย่าให้พวกคนแก่พวกนั้นมาวุ่นวายกับใครอีก”

“ไม่ใช่เพียงร่างกายของเจ้าไม่สบาย ลูกในท้องของเจ้า ก็ต้องรับการตรวจตามกำหนด”

“ข้าเองก็เป็นหมอ ข้าตรวจดูแล้ว ไม่มีอะไรผิดปกติ”

น่าขำ ก็เพราะในท้องของนางไม่มีลูก จึงไม่กล้าให้หมอหลวงพวกนั้นมาตรวจ

ต่อให้นางมีฝีมือทางการแพทย์สูงแค่ไหน ก็ต้องมีวันที่จะถูกจับได้ หมอพวกนั้นไม่ใช่คนโง่

ครั้งแรกครั้งที่สองครั้งที่สามถูกนางโกหก เมื่อจำนวนครั้งเพิ่มมากขึ้น ก็จะเกิดความสงสัย

เย่จิ่งหานขมวดคิ้ว