อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 424

แล้วก็เป็นอย่างที่คิด เมื่อนำยาหลอมขึ้นประมูล คนทั่วทั้งงานประมูลต่างตกตะลึง

มียาชะไขกระดูกด้วย และยังมีหลายขวดมากมายขนาดนั้น เปิดประมูลทีละสามขวด

พวกคนที่มาประมูลหลังจากตกตะลึงแล้วก็เริ่มแย่งกันประมูล ยังมีบุคคลสำคัญของตระกูลใหญ่มากมาย หอบเงินทองมาเป็นจำนวนมาก ทุ่มเงินอย่างหนัก แทบอยากที่จะประมูลเอายาชะไขกระดูกไปทั้งหมด จะได้ช่วยเพิ่มพลังให้กับลูกหลานภายในตระกูล

เดิมก็มีคนมาประมูลอย่างเต็มล้น เมื่อเบียดกันเต็มขึ้นอีกครั้ง แม้แต่ที่ยืนล้วนยังต้องเบียดกัน

กู้ชูหน่วนนั่งอยู่ในห้องส่วนตัวชั้นสาม มองดูคนด้านล่างที่แย่งกันประมูล อย่างตาค้าง

ยาชะไขกระดูกเป็นเพียงยาที่นางฝึกไปเรื่อยเท่านั้น เดิมอยากที่จะโยนทิ้งไปแล้ว กลับคิดไม่ถึงว่าจะเป็นที่นิยมขนาดนี้ และยาชะไขกระดูกทุกชุด ก็สามารถประมูลได้ในราคามหาศาล เวลาเพียงครู่เดียวก็ถูกแย่งจนหมดแล้ว

มีบางส่วนยังต่อยตีกันขึ้นมาเพื่อยาชะไขกระดูก

กู้ชูหน่วนกัดฟันพูดขึ้นว่า “รู้อย่างนี้แต่แรก ข้าก็จะทำให้มากกว่านี้หน่อย”

เสี่ยวลู่ไปกำกับจัดการงานประมูลแล้ว ภายในห้องส่วนตัวมีเพียงกู้ชูหน่วนกับเย่จิ่งหานสองคน เย่จิ่งหานถามขึ้นว่า “เจ้าเอายาหลอมมาจากไหนมากมายขนาดนี้?”

“จะเอามาจากไหนได้ล่ะ ก็หลอมเองสิ”

“หลอมเอง?”

“ไม่งั้นเจ้าช่วยข้าหลอมหรือ?”

เย่จิ่งหานจ้องมองดูนาง แววตาฉายแววอย่างไม่น่าเชื่อ

แต่ภายในจวนอ๋อง นอกจากนางแล้ว ก็ไม่มีใครสามารถเข้าไปได้จริงๆ

ยาหลอมในแหวนมิติของนาง เป็นไปไม่ได้ที่นางจะเอากลับมาจากเผ่าหยก

สายตาของเขาจ้องมองจนกู้ชูหน่วนรู้สึกไม่สบาย กู้ชูหน่วนจึงพูดอธิบายขึ้นว่า “ก่อนหน้านี้ได้ม้วนหนังแกะโบราณมาอันหนึ่งไม่ใช่หรือ ข้าฝึกหลอมตามสูตรด้านใน หากไม่เชื่อเจ้าสามารถไปตรวจดูได้”

“อาศัยเพียงม้วนหนังแกะโบราณหนึ่งแผ่น ยังมียาสมุนไพรพวกนั้นที่เจ้าสั่งคนไปซื้อ?”

“ถือว่าใช่” อาศัยเพียงยาสมุนไพรพวกนั้นเพียงพอที่ไหน นางยังใช้ยาสมุนไพรล้ำค่าไม่น้อยที่ได้มาจากภูเขาสืบมังกรโดยบังเอิญ ไม่เช่นนั้น ยาหลอมพวกนี้ นางจะสามารถหลอมออกมาได้ยังไง

เย่จิ่งหานไม่รู้จะพูดอย่างไรขึ้นมาในทันที

เมียของเขา มีหลายอย่างมากมายที่แตกต่างจากทุกคนจริงๆ