จอมมารหยักยิ้ม ยื่นมือเข้าไปหยิบกล่องที่ซ่อนอยู่บริเวณหน้าอกออกมาอย่างลึกลับยื่นไปตรงหน้ากู้ชูหน่วน
กล่องนั้นเป็นสีแดงเพลิง แกะสลักเป็นรูปดอกโบตั๋นที่งดงามราวกับมีชีวิต และมีกลิ่นคาวเลือดบนกล่อง ที่ไม่ชัดเจนนัก
"ทำอะไร"นางถาม
"มอบให้เจ้า"จอมมารพูดยิ้มๆ
กู้ชูหน่วนรับกล่องไป เปิดออกอย่างสงสัย
หลังจากเปิดออกมาแล้ว กู้ชูหน่วนก็นิ่งอึ้งไปทันที
ข้างในนั้นมีกุญแจวางอยู่หนึ่งดอก กุญแจเป็นรูปดาว ดูเก่าแก่ไม่หรูหราเลยสักนิด ราวกับถูกเก็บมาเป็นพันปีหมื่นปีแล้ว
"นี่คือกุญแจรูปดาวหรือ"
นางมองไปที่เขา หัวใจเต้นเร็วขึ้น ความยินดีสายหนึ่งพุ่งขึ้นมาในจิตใจ
"ใช่แล้ว"
"มอบให้ข้าหรือ"
"เจ้าไม่อยากได้หรือ ถ้าหากเจ้าไม่อยากได้ เช่นนั้นอาโม่……"
"สิ่งที่มอบให้แล้วจะเอาคืนได้อย่างไร ทำอย่างนั้นก็ขี้งกเกินไปแล้ว กุญแจนี้ถือว่าเป็นของข้าแล้ว"
กู้ชูหน่วนเก็บทั้งกล่องและกุญแจ ลงไปในแหวนมิติทันที
มุมปากของจอมมารมีรอยยิ้มที่หลงใหล
หัวใจที่บีบแน่นของกู้ชูหน่วนคลายลงไปมาก "เจ้าหายไปหนึ่งวันหนึ่งคืน ก็เพื่อไปเอากุญแจรูปดาวหรือ"
"ใช่แล้ว เกินจนเมื่อยขาไปหมดแล้ว พี่สาวก็ไม่ช่วยนวดให้อาโม่เลย"
"เจ้าได้รับบาดเจ็บหรือ"
กู้ชูหน่วนอยากจะจับชีพจรของเขา แต่กลับถูกจอมมารหลบเลี่ยง
จอมมารเอ่ยอย่างไม่ใส่ใจเลยแม้แต่น้อย "บาดเจ็บเล็กน้อยเท่านั้น ขอแค่ทำให้พี่สาวยิ้มออก ทุกสิ่งย่อมคุ้มค่า"
มือที่ยื่นออกไปของกู้ชูหน่วนชะงักไปเล็กน้อย
วรยุทธของซือโม่เฟย นางนั้นรู้ดี สามารถทำให้เขาบาดเจ็บได้ และบาดเจ็บไม่น้อยทีเดียว คิดว่าสถานที่ต้องห้ามของเผ่าปีศาจคงจะบุกเข้าไปยากน่าดู
"ทำไมจึงต้องมอบกุญแจรูปดาวให้ข้า"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม
อ่านๆ ไปแล้วก็รู้สึก ประสาท เว่อวัง คิดว่าอ่านจะซ่อนความอะไรไว้ แต่จนถึงตอนนี้ ยังไม่เจอเลย ลำไยมาก...
บางทีก็เบื่ออีนางเอกนี่ กำเริบเสิบสานกวนตีนได้สุดยอด ไล่ออกจากแคว้นก็ได้แล้ว...
ตอนที่1142-1190หายไปค่ะ...
ตอนที่ 1142-1190 หายไปค่ะ...