อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 60

“ข้าแกล้งเจ้าที่ไหนกัน วันนี้ข้าแค่มีความสุข อยากหาใครมาดื่มด้วยไม่กี่จอกเท่านั้น ก็เจ้าเสี่ยวเซวียนเซวียนบ้านข้าไม่ยอมให้ข้าดื่มสุรากับชายงามคนอื่น ข้าจึงได้แต่หาเจ้าเท่านั้น”

“กี่จอก?” คำพูดของเย่เฟิงกระชับรัดกุม ไม่อยากพัวพันกับกู้ชูหน่วนมากเกินไปนัก

“สามจอกก่อนก็แล้วกัน”

กู้ชูหน่วนนั่งอย่างเกียจคร้าน มือหนึ่งเท้าคาง มองเย่เฟิงถือจอกสุราอย่างสงบ มือถือจอกสุรา ดื่มอย่างสง่างามสามจอก

“เสี่ยวเฟิงเฟิง เจ้าไม่เพียงหน้าตาน่ามอง ท่าทางการดื่มสุรายังน่าหลงใหล”

เซียวหยู่เซวียนพูดด่า “หญิงเจ้าชู้”

อี้เฉินเฟยดีดพิณพลางยิ้มขมขื่น

แม่สาวน้อยผู้นี้ ให้เขามาดีดพิณ เขาดีดยังไม่ทันจบเพลง นางก็ไปสานสัมพันธ์กับชายงามคนอื่นแล้ว”

“ข้าไปได้หรือยัง?”

“แน่นอนว่าไม่ได้ เจ้าไม่ใช่นักดีดพิณหรอกหรือ? ถ้างั้นเจ้าก็ดีดให้ข้าฟังสักเพลง ข้าจะดูว่าเจ้าดีดได้ดี หรือว่าอี้เฉินเฟยดีดได้ดีกว่า”

กู้ชูหน่วนพูดพลางดึงเขามาข้างๆ

เย่เฟิงถอยหลังไปหลายก้าว คล้ายไม่ชอบที่ผู้อื่นสัมผัสร่างของเขา

“เจ้าตื่นเต้นขนาดนี้ไปทำไม ข้าไม่ได้จะกินเจ้านะ”

พูดแล้ว กู้ชูหน่วนก็ลุกไปดึงเขามาอีกครั้ง ทันใดนั้นก็สะดุดเกี่ยวขาโต๊ะ ทั้งร่างล้มลงไปข้างหน้า

เกิดเสียงดัง “โครม...”

การหกล้มนี้ กู้ชูหน่วนล้มใส่เย่เฟิง

เย่เฟิงอยู่ล่าง กู้ชูหน่วนอยู่บน ท่าของทั้งสองคลุมเครือเป็นอย่างยิ่ง แม้แต่เสียงหายใจของแต่ละฝ่ายก็ได้ยินอย่างชัดเจน

ทุกคนตกใจจนอ้าปากกว้าง

ลูกตาดำของเย่เฟิงหดลง ใบหน้าเย็นชาแตกดับโดยสิ้นเชิง ความตระหนกหวาดกลัวโถมสู่หัวใจ สองมือปกป้องตัวเองตามปัจจัย

กู้ชูหน่วนก็ตกใจเช่นกัน

ตกใจที่ตนกลับล้มทับเย่เฟิง

ที่ตกใจยิ่งกว่าก็คือตัวของเย่เฟิงสั่นระริก คล้ายกำลังหวาดกลัวอะไร รวมถึงรังสีฆ่าฟันที่วูบผ่านไปอย่างรวดเร็ว