อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 634

กู้ชูหน่วนสงสัยในความสัมพันธ์ระหว่างแม่ทัพใหญ่เซียวและเผ่าหยก และสงสัยว่าทำไมเมื่อเขาพบผู้อาวุโสหกแล้วถึงมีปฏิกิริยาตอบโต้รุนแรงเช่นนี้

“ปัง......” เสียงหนึ่ง

กู้ชูหน่วนเปิดประตูบ้าน ฮัวฉีหลัวเงยหน้าขึ้นมาอย่างฉับพลัน เห็นกู้ชูหน่วน ดวงตาเปล่งประกายทันที นางขยี้ตาแล้วขยี้ตาอีก พูดขึ้นด้วยความเหลือเชื่อ “พี่......พี่หน่วน เป็นพี่จริงๆเหรอ? ข้าไม่ได้ฝันไปหรอกนะ”

ร่างกายของกู้ชูหน่วนโซเซเล็กน้อย นั้นก็เพราะถูกฮัวฉีหลัวพุ่งเข้าใส่

เจ้าเด็กคนนี้ อายุไม่มาก แรงกำลังกลับมากจริงๆ พุ่งมาทีหนึ่งแทบจะทำนางล้มแล้ว

“พี่หน่วน พี่ไปไหนมา ข้าคิดถึงพี่จะตายอยู่แล้ว ข้าหาพี่อยู่ตั้งนานก็ไม่พบ ทั้งยังถูกตาเฒ่านี่หลอกมาที่สำนักอสุราอีก”

กู้ชูหน่วนลูบผมอันเรียบลื่นของนาง ยิ้มและกล่าว “พี่หน่วนคำนี้ที่เจ้าเรียกก็เรียกซะเหมือนรู้จักมักจี่กันมากเชียวนะ ข้าจำได้ ครั้งแรกที่เจ้าเห็นข้า ก็คิดจะฆ่าข้าแล้ว”

“ก็ตอนนั้นข้าไม่รู้จักตัวตนของพี่นี่นา อีกทั้งวิทยายุทธของพี่ก็เปลี่ยนไปจนย่ำแย่อย่างฉับพลันขนาดนั้น ข้าจะจำได้อย่างไร”

ฮัวฉีหลัวพยายามคลอเคลียไปบนตัวของนางอย่างไม่เกรงใจสักนิด เหมือนกับตอนเด็กๆที่นางเคยคลอเคลีย

“เด็กดี พี่มีธุระต้องการพบผู้อาวุโสหก เจ้าออกไปกับเสี่ยวลู่ก่อน”

ฮัวฉีหลัวยังอยากออดอ้อนอีก แต่เมื่อเห็นสีหน้าอันจริงจังบนใบหน้าของกู้ชูหน่วน ก็อดไม่ได้แลบลิ้นออกมาแล้วตามเสี่ยวลู่ออกไป

ผู้อาวุโสหกเมามายจนเลอะเลือน เขาลุกขึ้นยืนอย่างด้วยความโซเซ ฉีกยิ้ม

“อาหน่วน เจ้าคืออาหน่วน เจ้ามาดื่มเหล้าเป็นเพื่อนข้าหรือ? มา พวกเราดื่ม มาดื่มเหล้าของสำนักอสุราให้เกลี้ยง ดูซิว่าครั้งหน้าพวกเขายังจะกล้าชักสีหน้าอีกหรือไม่”

แม่ทัพใหญ่เซียวกล่าวด้วยความตื่นเต้น “ผู้อาวุโสหก ท่านยังจำข้าได้หรือไม่?”

สายตาของผู้อาวุโสหกพร่ามัว มองไปที่แม่ทัพเซียวด้วยความงุนงง เป็นเวลานานกว่าจะนึกออก

“เป็นข้า เสี่ยวเซียว แม่ทัพผู้น้อยคนนั้นของแคว้นเย่”

“อ๋อ.....เหมือนว่าจะมีเค้าลางอยู่บ้าง เป็นเพื่อนของยู่เอ๋อร์สินะ ยู่เอ๋อร์พูดพร่ำอยู่ข้างหูข้าบ่อยครั้ง ชื่นชมว่าเจ้าดี”

น้ำตาของแม่ทัพใหญ่เซียวหลั่งไหลลงมาราวกับไข่มุกที่ร่วงหล่นเป็นเม็ดๆ เขาร้องไห้ไม่ออกเสียง หน้าอกของเขาเคลื่อนขึ้นลงอย่างรุนแรง มองออกได้ว่า เวลานี้เขารู้สึกตื่นเต้นมาก