อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 710

สรุปบท บทที่ 710 ยุ่งไม่เข้าเรื่อง: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม

บทที่ 710 ยุ่งไม่เข้าเรื่อง – ตอนที่ต้องอ่านของ อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม

ตอนนี้ของ อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม โดย ลิ่วเยว่ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายประวัติศาสตร์ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 710 ยุ่งไม่เข้าเรื่อง จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

"พี่สาว ข้ามาแล้ว"

ห่างออกไป ตัวของจอมมารยังมาไม่ถึงแต่ได้ส่งเสียงมาก่อนแล้ว

"พี่สาว ตาเฒ่าซือคงเล่า เอ๋ นี่มันเวินเส้าหยีไม่ใช่หรือ ทำไมเขาจึงมาอยู่ที่นี่ พี่สาว ต้องการให้ข้าฆ่าเขาหรือไม่"

"อย่าเพิ่งสนใจเขา ไปตามจับรองหัวหน้าเผ่าซือคงกลับมาก่อน อย่าให้เขาหนีไปได้ "

"ได้ ข้าจะไปเดี๋ยวนี้"

เงาร่างสีแดงหายวับไป ทุกคนยังไม่ทันได้เห็นหน้าจอมมารอย่างชัดเจน จอมมารก็หายตัวไปซะแล้ว

กู้ชูหน่วนมองไปยังทิศทางที่จอมมารจากไป สุดท้ายก็เคลื่อนสายตาเย็นชาไปยังร่างของเวินเส้าหยี

เย่จิ่งหานกับจอมมารไปตามหารองหัวหน้าเผ่าซือคงแล้ว ถ้าหากสามารถหาเจอ ก็ย่อมสามารถจับตัวกลับมาได้

ถ้าหากหาไม่เจอ แม้ว่านางจะไปด้วย ก็ไม่มีประโยชน์อะไรซักเท่าไหร่

และวิชาเวทมนตร์ของเผ่าเทียนเฟิ่น ไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปจะค้นหาได้

แม้เย่จิ่งหานกับจอมมารร่วมมือกัน ก็ไม่แน่ว่าจะสามารถบรรลุเป้าหมายได้

กู้ชูหน่วนทั้งโมโหเวินเส้าหยีที่ยุ่งไม่เข้าเรื่อง

ทั้งยังจำเป็นต้องจับตัวเวินเส้าหยีให้ได้ ดูสิว่าเวินเส้าหยีจะมีวิธีหาตัวรองหัวหน้าเผ่าซือคงได้หรือไม่

ด้วยเหตุนี้ กู้ชูหน่วนจึงชูดาบอ่อนขึ้นเหนือศีรษะ ตวัดจนทำให้เกิดสายฟ้าและเปลวเพลิงขึ้นมา ดึงดูดไปทางเวินเส้าหยี

สายฟ้าคำราม ท้องฟ้าที่เดิมสีสว่างสดใสทันใดนั้นก็ก่อเกิดเป็นเมฆดำทะมึนขึ้นมาเพราะการกระทำของนาง สายฟ้าฟาดเสียงฟ้าก็คำราม

เวินเส้าหยีที่อยู่ห่างออกไป นั่งอยู่กับพื้นในมือถือพิณเอาไว้ ภายใต้หน้ากากผีเสื้อมีดวงตาที่สดใสบริสุทธิ์ที่เต็มไปด้วยแววตื่นตะลึง

"ตึงๆๆ……"

เสียงพิณเปลี่ยนไปทันที ระหว่างที่เวินเส้าหยีใช้มือดีดพิณ เสียงพิณได้กลายเป็นใบมีดสังหารเข้าปะทะกับสายฟ้าของกู้ชูหน่วน

"ปังๆๆ……"

ใบไม้รอบข้างร่วงหล่นเป็นแถบ

"โครมคราม……"

สายฟ้ากับเสียงพิณไม่รู้ว่าปะทะกันเป็นครั้งที่เท่าไหร่ ไฟสงครามยังคงคุกรุ่นไม่หยุด ทำเอาพวกสวีหู่ได้แต่ถอยหลังไปเรื่อยๆ

"นายหญิงโกรธแล้ว แค่ระดับสามก็มีพลังมากขนาดนี้เชียว ถึงกับสามารถต่อกรกับหัวหน้าเผ่าน้อยของเผ่าเทียนเฟิ่นได้โดยไม่พ่ายแพ้"

"พลังของนายหญิงไม่ใช่คนที่อยู่ในระดับสามทั่วไปจะสามารถเทียบได้ แม้พวกเราที่เป็นระดับสี่ก็ไม่แน่ว่าจะสู้นายหญิงได้ แต่ว่าวรยุทธของเวินเส้าหยีก็ถดถอยเกินไปแล้วกระมัง"

" เจ้าไม่พูดข้าก็ไม่สังเกต ทำไมวรยุทธของเวินเส้าหยีถึงได้แย่ขนาดนี้"

"ข้าจะไปรู้ได้อย่างไรเล่า"

"ยังมีเทพสงครามกับจอมมาร วรยุทธของพวกเขาเหมือนจะถดถอยลงไปเหมือนกัน แต่ว่าไม่รุนแรงเท่ากับเวินเส้าหยี"

ทุกคนต่างก็ตกอยู่ในความเงียบ

สุดท้ายสวีหู่ก็ตบเข่าดังฉาด

"ช่างพวกเขาเถอะ ในเมื่อนายหญิงของเรายิ่งอยู่ก็ยิ่งร้ายกาจขึ้น หวังจริงๆว่าวรยุทธของนายหญิงจะฟื้นคืนสู่จุดสูงสุดอีกครั้ง"

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม