“พี่หน่วน……”
ทุกคนอยากเข้าไปพยุงกู้ชูหน่วน แต่กลับถูกกู้ชูหน่วนสะบัดออกไปอย่างแรง
เขากุมหัวไว้แน่น มีคำพูดลอยเข้ามาในหัวของนาง ทุกคำพูดทำเอานางเหมือนตายทั้งเป็น
“พี่เฉินเฟย ขยุ่ยหยกสีเขียวของพี่สวยจัง ให้ข้าได้ไหม?”
“ขลุ่ยหยกสีเขียวนี้ให้ได้แค่ว่าที่ภรรยาในอนาคตของข้า เจ้าอยากได้จริงเหรอ?”
“อื้ม”
“ได้ รอตอนที่เจ้าโตแล้ว พี่เฉินเฟนจะต้องเอาขลุ่ยหยกสีเขียวนี้ให้ข้านะ”
“ได้สิ”
“พี่เฉินเฟย ได้ยินว่าผู้อาวุโสใหญ่ทำโทษพี่จริงเหรอ?”
“ไม่เป็นไร แค่บาดแผลเล็กน้อย ไม่เจ็บหรอก”
“เป็นเพราะพี่เด็ดดอกไม้ของเผ่าหยก แล้วแอบทำขนมเปี๊ยะไส้ดอกไม้ให้ข้ากินหรือเปล่า?”
“ยัยบ๊อง ขอแค่เจ้าอยากกิน อย่าว่าแต่เผ่าหยกเลย ถึงแม้จะเป็นดอกไม้ทั่วใต้หล้านี้ ข้าก็เด็ดมาให้เจ้าได้ เอามาทำขนมเปี๊ยะไส้ดอกไม้ต่างๆให้เจ้ากิน”
“พี่สิโง่ โดนผู้อาวุโสใหญ่ทำโทษขนาดนั้น ยังจะยิ้มออกอีก”
“ขอแค่เจ้ามีความสุขก็คุ้มค่าแล้วล่ะ”
ทำไมล่ะ……
ทำไมในหัวของนางถึงมีภาพพวกนี้ลอยออกมาได้?
นี่เป็นความทรงจำเมื่อตอนเด็กของเจ้าของร่างเดิมที่พูดกับอี้เฉินเฟยเหรอ?
“เจ้าตัดสินใจจะรับตำแหน่งหัวหน้าเผ่าจริงๆเหรอ?”
“ข้าเป็นธิดาเทพ การสืบทอดหน้าที่หัวหน้าเผ่าเป็นหน้าที่ของข้า การตามหามุกมังกรก็เป็นหน้าที่ข้าเช่นกัน”
“การเป็นหัวหน้าเผ่า……เหนื่อยมากนะ……และ……ไม่สามารถแต่งงานกับคนในเผ่าได้ด้วย”
“ขอโทษนะ……”
“ไม่……ไม่มีอะไรที่ต้องขอโทษหรอก ถ้าเจ้าเป็นหัวหน้าเผ่าแล้ว ข้าจะพยายามเรียนรู้วิทยายุทธ พยายามพัฒนาตัวเอง เพื่อมาเป็นผู้อาวุโสใหญ่ให้ได้ และช่วยเจ้าขจัดปัญหาต่างๆไปตลอดชีวิต”
“พี่ไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นหรอก……”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม
อ่านๆ ไปแล้วก็รู้สึก ประสาท เว่อวัง คิดว่าอ่านจะซ่อนความอะไรไว้ แต่จนถึงตอนนี้ ยังไม่เจอเลย ลำไยมาก...
บางทีก็เบื่ออีนางเอกนี่ กำเริบเสิบสานกวนตีนได้สุดยอด ไล่ออกจากแคว้นก็ได้แล้ว...
ตอนที่1142-1190หายไปค่ะ...
ตอนที่ 1142-1190 หายไปค่ะ...