“ใช่……” ผู้อาวุโสหกกัดฟันตอบ
ฮัวฉีหลัวนั่งคุกเข่าข้างหลังผู้อาวุโสหก สองมือประกบกัน กำลังภายในไหลเข้าสู่ร่างกายของผู้อาวุโสหกไม่หยุด
ปากก็พึมพำว่า “พวกเจ้าก็ไม่พูดให้เร็วกว่านี้หน่อย ข้าจะได้ช่วยเร็วกว่านี้”
จอมมารเองก็ส่งกำลังภายในของตัวเองเข้าตัวผู้อาวุโสใหญ่
มีการช่วยเหลือจากจอมมารและฮัวฉีหลัว แสงเลือดหลังหูของกู้ชูหน่วนก็อ่อนลงทุกที และรู้สึกเหมือนจะควบคุมได้แล้ว
ทุกคนมีสีหน้าดีใจ ในใจก็เริ่มมีความหวัง ต่างก็เพิ่มกำลังภายในหนักขึ้น ปิดผนึกต่อไป
สมองของกู้ชูหน่วนเหมือนจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
ด้านหนึ่งนางก็พยายามนึกถึงความทรงจำทั้งหมด อีกด้านก็มีพลังบางอย่างมาขวางกั้นไม่ให้นางรับรู้ ทำให้นางตกอยู่ในความเจ็บปวด
เกี่ยวกับเรื่องราวของอี้เฉินเฟย นางนึกไม่ออกอีกแล้ว
แต่นางกลับจำเรื่องหนึ่งได้รางๆ
นั่นเป็นบทสนทนาระหว่างนางกับไป๋จิ่นและทูตศักดิ์สิทธิ์คนอื่นๆในเผ่าน้ำแข็ง
“หากพวกเจ้าไม่อยากเป็นทูตศักดิ์สิทธิ์ของเผ่าน้ำแข็งแล้ว ข้าก็จะไม่โทษพวกเจ้า ต่อไปพวกเรายังเป็นเพื่อนกันอยู่”
“นายหญิง ท่านช่วยชีวิตของพวกเราไว้ การสละชีพให้ท่าน เป็นเกียรติของพวกเรา ถ้ารวบรวมมุกมังกรได้สำเร็จ ถ้าต้องสละชีพของพวกเรา พวกเราก็จะไม่ถอยเด็ดขาด”
“ข้าไม่คู่ควรกับการเป็นนายหญิงของพวกเจ้าหรอก เผ่าน้ำแข็งอันยิ่งใหญ่เป็นแค่ผู้ที่ต้องสละชีพ สละเพื่อเผ่าหยก”
“นายหญิง ท่านอย่าคิดเช่นนี้เลย ถ้าไม่มีท่าน พวกเราก็คงตายไปนานแล้ว ทั้งหมดนี้พวกเราสมัครใจเอง”
“นั่นสิ ถ้าถึงวันนั้นจริงๆ นายหญิงไม่ต้องสั่งหรอก พวกเราจะกระโดดลงเบ้าหลอมยาเอง สังเวยด้วยชีพ หลอมรวมกับมุกมังกร ถอนคำสาปเลือด”
“นายหญิง ท่านไม่รู้ว่าพวกเราโชคดีแค่ไหนที่ได้มีร่างหยินบริสุทธิ์”
เสียง “ตึก……” ดังขึ้น กู้ชูหน่วนคุกเข่าลงพูดเสียงสะอื้น
“ข้าขอโทษพวกเจ้าด้วย”
“นายหญิงทำอะไรน่ะ? รีบลุกขึ้นเร็ว”
“นายหญิง เทียบกับเผ่าหยกแล้ว ชีวิตของพวกเราเทียบไม่ได้เลย ท่านเป็นหัวหน้าเผ่า ยังไงก็ต้องคิดเพื่อส่วนรวมไว้ก่อน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม
อ่านๆ ไปแล้วก็รู้สึก ประสาท เว่อวัง คิดว่าอ่านจะซ่อนความอะไรไว้ แต่จนถึงตอนนี้ ยังไม่เจอเลย ลำไยมาก...
บางทีก็เบื่ออีนางเอกนี่ กำเริบเสิบสานกวนตีนได้สุดยอด ไล่ออกจากแคว้นก็ได้แล้ว...
ตอนที่1142-1190หายไปค่ะ...
ตอนที่ 1142-1190 หายไปค่ะ...