อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 767

ระหว่างที่พูดนั้น ทั้งสองก็คลานไปถึงหน้าคนเฝ้าประตูแล้ว

“เปิดประตู ข้าจะเข้าไป เร็ว” ผู้อาวุโสหกพูด

ลูกศิษย์ที่เฝ้าหน้าประตูงงไปหมด

ทำไมถึงพูดคำนี้อีกแล้ว?

วันนี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่?

แดนต้องห้ามปกติในรอบหลายปีก็ไม่เคยมีใครเข้ามาเลยสักคน วันนี้กลับมีคนมาสามครั้ง และยังพูดเหมือนกันทั้งน้ำเสียงและคำพูด

“เจ้าเป็นใคร? เจ้ารู้หรือไม่ว่าที่นี่ที่ใด?”

“สมองโดนลาเตะมาหรือไง? จำข้าไม่ได้หรือไง”

ลูกศิษย์ที่เฝ้าหน้าประตูก็ถึงเดินดูรอบๆตัวเขา ก็ถึงรู้ตัวทีหลัง

“ท่าน……ท่านเป็นผู้อาวุโสหกเหรอ?”

“ไม่ใช่ข้าแล้วจะเป็นใครอีก”

“ผู้อาวุโสหก ท่านไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า ทำไมถึง……คลานมาล่ะ……”

และท่าคลานนี้ยังเหมือนกับขอทานก่อนหน้านั้นอีกด้วย อย่างกับหมาเลย

“ข้า……ข้าอยากทดลองชีวิตแปลกใหม่น่ะ”

เอ่อ……

คำนี้อีกแล้ว?

ถ้าไม่รู้จักกับผู้อาวุโสหก พวกเขาคงคิดว่าผู้อาวุโสหกกับขอทานเมื่อกี้เป็นพวกเดียวกันเสียอีก

ฮัวฉีหลัวพูดอย่างโมโห “นี่ พวกเจ้าจะคุยอะไรกันเยอะแยะ รีบเปิดประตูแดนต้องห้ามเร็ว พี่หน่วนเข้าไปนานมากแล้วนะ”

“ได้ยินไหม ยังไม่รีบเปิดอีก”

“คือว่า……ถึงท่านจะเป็นผู้อาวุโส พวกเราก็เปิดประตูแดงต้องห้ามให้ท่านไม่ได้ นอกจากจะมีประกาศิตของหัวหน้าเผ่าและประกาศิตของสุดยอดผู้อาวุโส”

“เจ้าโง่ แล้วทำไมเจ้าหมานั่นกับจอมมารถึงเข้าไปได้?”

“เจ้าหมา? ใคร? จอมมาร? ใครอีกล่ะ? เจ้า……คงไม่ได้ปลอมตัวเป็นผู้อาวุโสหกหรอกนะ?”

ลูกศิษย์อีกคนก็เข้าใจทันที รีบหยิบอาวุธขึ้นมา ล้อมผู้อาวุโสหกกับฮัวฉีหลัวเอาไว้

“ข้าว่าแล้ว! ผู้อาวุโสหกเป็นผู้ทรงคุณวุฒิขนาดนั้น จะคลานมาถึงแดนต้องห้ามอย่างกับหมาได้ยังไง บอกมานะ เจ้าเป็นใครกันแน่ ถ้ายังไม่บอกอีก เดี๋ยวข้าจะกดกระดิ่งเรียกทุกคนมาเดี๋ยวนี้เลย”

“เจ้าโง่ ข้าล่ะจะบ้าตาย”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม