อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 77

“พูดบ้าอะไรกัน รีบไปเอาของมา” กู้ชูหน่วนเตะหลิวเยว่ไปหนึ่งที แล้วพูดอย่างไม่พอใจ

กู้ชูหน่วนวาดรูปเทพสงครามกับอาจารย์นัวเนียกัน ต่อมาก็ดังไปทั่วราชวิทยาลัย รวมไปถึงบทลงโทษของอาจารย์ซ่างกวนก็ดังไปทั่วเหมือนกัน

ผู้คนไม่น้อยต่างก็วิ่งมาดูอย่างแปลกใจ อยากดูว่าคุณหนูสามกู้ผู้โด่งดังทางการศึกษา จะวาดภาพอาจารย์ซ่างกวนหนึ่งร้อยรูปในระยะเวลาสั้นๆได้ยังไง

ห้องเรียนถูกล้อมไว้อย่างแน่นหนา

พวกเขาคิดว่า คุณหนูสามกู้จะวาดรูปอย่างไม่คิดชีวิต

ไม่คิดว่านางจะกินข้าวอย่างเชื่องช้า กินข้าวเสร็จ ก็เอามีดแกะสลักบนแผ่นไม้

ทุกคนต่างก็สงสัยกันหมด

“คุณหนูสามกู้โดนกระตุ้นหนักเกินไป นางเลยยอมแพ้แล้วเหรอ?”

“ข้าว่าเป็นไปได้ หนึ่งร้อยรูปเชียวนะ ถึงแม้จะเป็นเทพก็วาดไม่ได้หรอก ยิ่งไปกว่านั้นถึงวาดออกมาแล้ว เทพสงครามก็ไม่มีทางปล่อยนางไปง่ายๆแน่ ถ้าข้าเป็นนาง ก็คงไม่เสียช่วงเวลาดีๆสุดท้ายในชีวิตไปหรอก”

“แปลกจัง ทำไมข้าถึงรู้สึกว่าคุณหนูสามกู้ดูไม่กลัวอะไรเลย หรือว่าข้ารู้สึกผิดไปเอง”

“เจ้าว่าคุณหนูสามกู้กำลังแกะสลักอะไรเหรอ?”

“ยังจะแกะสลักอะไรได้อีก ก็ต้องเป็นป้ายหลุมศพของตัวเองน่ะสิ ไม่งั้นใครจะเก็บศพให้นางล่ะ ต้องรู้ว่านางตัดขาดความสัมพันธ์กับจวนเฉิงเซี่ยงไปแล้ว คงจะหวังให้จวนเฉิงเซี่ยงมาเก็บศพให้นางก็คงไม่ใช่”

“น่าสงสารจริงๆ ยังอายุน้อยๆแท้ๆ แถมยังมีความสามารถขนาดนี้อีก ทำไมถึงตายเร็วนะ เห้อ……”

แทบจะทุกคนต่างก็มองนางด้วยแววตาเห็นใจกันหมด

องค์หญิงตังตังกินข้าวเที่ยงเสร็จแล้วก็รีบวิ่งมาดูด้วยสีหน้าใจได้ “วางใจได้ ถ้าเจ้าตายไป ข้าจะมีเมตตาเก็บศพให้เจ้าเอง”

กู้ชูหน่วนเป่าเศษไม้บนแผ่นไม้ แล้วเหลือบตามององค์หญิงตังตัง “องค์หญิงเชื่อไหมว่า ถึงแม้เจ้าตายแล้ว ข้าก็ยังไม่ตาย”

“กู้ชูหน่วน เจ้าแช่งข้าเหรอ”