อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 79

องค์หญิงตังตังเห็นแววตาแปลกๆของทุกคนที่มองมา ก็รู้สึกอับอายมาก

“กู้ชูหน่วน เจ้าพูดบ้าอะไรกัน ข้ามีประจำเดือนตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”

กู้ชูหน่วนชี้ไปที่ด้านหลังนาง “กระโปรงที่ก้นเปื้อนเลือดแล้ว หรือว่า เจ้าบาดเจ็บมาหรือไง?”

องค์หญิงตังตังมองไปด้านหลัง เป็นไปตามที่ว่าไว้ กระโปรงสีขาวของนางเปื้อนเลือดหนึ่งหยด แค่หยดเดียว ถ้าไม่ได้สังเกตดีๆ ไม่มีทางดูออกด้วยซ้ำ

แต่แค่หยดเดียว ก็ทำให้นางทรุดได้แล้ว ยิ่งไปกว่านั้นคำพูดของกู้ชูหน่วนยังตรงและไม่น่าฟัง องค์หญิงตังตังโกรธจัด ตะคอกสุดเสียง “กรี๊ด……”

กลับหลังหันแล้ววิ่งออกไปด้านนอก

กู้ชูหน่วนรีบขวางทางนางไว้ แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เอ้านี่ หนึ่งร้อยรูปเสร็จแล้ว ข้าให้เจ้าอีกร้อยรูป ไม่ต้องขอบคุณนะ เอาจี้หยกส่งมาก่อน”

องค์หญิงตังตังไม่อยากให้นาง แม้นางจะไม่ชอบจี้หยกนี้ แต่เสด็จแม่กลับหวงแหนมันเหมือนของรักของหวง สั่งให้นางใส่ไว้บนตัวทุกวัน และทุกครั้งที่เจอเสด็จแม่ เสด็จแม่ก็จะตรวจทุกครั้งว่าจี้หยกยังอยู่บนตัวไหม

ถ้าเสด็จแม่รู้ว่านางเอาจี้หยกมาเดิมพัน แถมยังแพ้อีก ได้โบยนางให้ตายทั้งเป็นแน่

กู้ชูหน่วนยิ้ม “องค์หญิงคงไม่ได้จะขี้โกงหรอกนะ”

กู้ชูหน่วนกับเซียวหยู่เซวียนประกบหน้าหลัง ปิดทางเอาไว้แน่นหนา บวกกับที่มีคนล้อมรอบด้วย ใบหน้าองค์หญิงตังตังร้อนผ่าว ก้มหน้าไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมา จึงจำใจต้องดึงจี้หยกที่เอวออกมา แล้วโยนให้กู้ชูหน่วนอย่างโมโห

“ก็แค่หยกอันเดียว ข้าไม่ได้จะไม่ให้สักหน่อย”

กู้ชูหน่วนรับจี้หยกมา แค่สัมผัสก็รู้สึกได้ถึงความอบอุ่น หยกเสี้ยวจันทร์เหมือนมีมนตร์สะกด ขอแค่กำหยกไว้ในมือ ความอบอุ่นก็จะแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย รู้สึกสบายมาก

เซียวหยู่เซวียนขยับเข้ามาใกล้ แล้วพูดอย่างสงสัยว่า “ยัยขี้เหร่ ข้าเห็นหยกนี้ไม่ได้โดนเด่นอะไร เจ้าเดิมพันเงินมากมายก็เพื่อหยกชิ้นนี้เหรอ”

กู้ชูหน่วนเก็บหยกจันทร์เสี้ยวไว้ในเสื้อ ไม่ให้โอกาสเขาได้เชยชม นางก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “บอกแล้วไง ของมีค่าหาซื้อยากข้าชอบ”

แม้จะอยู่โรงเรียน แต่นางก็รู้สึกได้ถึงหลายคนที่กำลังมองหยกจันทร์เสี้ยวในมือของนาง

รวมไปถึง……เย่เฟิง