อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 792

“ไม่ได้”

สุดยอดผู้อาวุโสปฏิเสธไปตรงๆโดยไม่แม้แต่จะคิด “ตอนนั้นเพื่อช่วยเจ้าผนึกคำสาปโลหิตไว้ ได้สละชีวิตสุดยอดผู้อาวุโสไปห้าคนเต็มๆ ผนึกของเจ้าไม่ใช่ว่าจะได้มาง่ายๆ จะเปิดออกโดยง่ายดายไม่ได้”

“เผ่าหยกกำลังเผชิญกับหายนะครั้งใหญ่ ข้าในฐานะหัวหน้าเผ่า มีภาระหน้าที่ต้องป้องกันลมฝนให้แก่ราษฎรในเผ่า”

คำพูดของกู้ชูหน่วนเปลี่ยนไป สีหน้าก็แฝงด้วยความโศกเศร้าเล็กน้อย

“ยิ่งไปกว่านั้น.....ท่านไม่ได้บอกว่า ข้าคือมุกมังกรเม็ดที่แปดรึไง จะหลอมรวมมุกมังกรเพื่อแก้คำสาปโลหิตให้ได้ ก็จำเป็นต้องเลือดหัวใจทั้งหมดของข้าไม่ใช่หรือ? ในเมื่อจุดจบได้กำหนดไว้ล่วงหน้าแล้ว ก็รีบเปิดผนึกให้เร็วที่สุดจะดีซะกว่า ยังจะสามารถทำประโยชน์เพื่อเผ่าหยกได้มากหน่อย และทำประโยชน์เพื่อคนใต้หล้าได้มากขึ้นอีกหน่อยด้วย”

เหมือนสุดยอดผู้อาวุโสจะคาดเดาการเลือกของนางได้ล่วงหน้าแล้ว เขาถอนใจอย่างจนปัญญา ส่ายหัวเบาๆ “ก็ยังไม่ได้ ผนึกไม่สามารถเปิดได้ เผ่าหยกยังไม่ถึงก้าวสุดท้าย อย่าได้ท้อถอย”

เขาเข้าฌานมานานหลายปีดีดัก ศึกษามาตลอดว่าหลังจากที่อาหน่วนอุทิศเลือดหัวใจทั้งหมดแล้ว จะสามารถรักษาชีวิตของนางได้อย่างไร

แม้ว่าจะศึกษาออกมาไม่ได้ แต่เขากลับศึกษาวิธีที่จะรักษาจิตวิญญาณของนางไว้ชั่วคราวได้แล้ว

บางทีหลังจากที่อาหน่วนน้อยของเขาอุทิศเลือดหัวใจแล้ว เพียงแค่จิตวิญญาณไม่ดับ ก็อาจจะมีโอกาสมีชีวิตอีกครั้งได้ เขาจะทำใจเปิดผนึกให้นางได้อย่างไร

กู้ชูหน่วนขมวดคิ้ว “ท่านทำเช่นนี้ทำไม แม้ว่าจะถ่วงเวลาได้ก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้แล้ว”

“บางทีข้าอาจจะไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้ แต่ข้าจะใช้วิธีการของตัวเองมาปกป้องเผ่าหยก ปกป้องเจ้า” สุดยอดผู้อาวุโสจ้องมองกู้ชูหน่วนอย่างแน่วแน่ ใบหน้าเหี่ยวๆนั่นปริยิ้มออกมา

เพื่อนางแล้ว การสละชีวิตของตัวเขาเอง เพื่อปกป้องวิญญาณของนางให้ปลอดภัย ก็คุ้มค่าแล้ว

เพียงแต่.....

เขาต้องพยายามคิดวิธีทำให้วิญญาณเกิดใหม่ให้ได้โดยเร็วที่สุด

เมื่อเห็นว่าไม่สามารถหารือกับสุดยอดผู้อาวุโสได้อีก กู้ชูหน่วนจึงถือโอกาสจากไป ไม่อยากเสียเวลากับเขาอีกต่อไปแล้ว