“นังหนู เจ้าจงใจล่อข้ามาที่เหวลึกอนันต์ คิดจะใช่ประโยชน์จากเหวลึกอนันต์หลอกฆ่าข้าใช่หรือไม่ อันที่จริงเส้าหยีก็ไม่ได้อยู่ที่นี่”
“ขั้นต้นระดับสี่คนหนึ่ง ขั้นสูงสุดระดับหกคนหนึ่ง ท่านคิดว่าข้าหลอกฆ่าท่านได้หรือ?”
“เจ้าทำไม่ได้ แต่ที่นี่ทำได้”
สุดยอดผู้อาวุโสอั้นเฮยยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกผิดปกติ
ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่ากู้ชูหน่วนมีเจตนาร้าย
เขาเกิดความคิดอยากสังหารขึ้น
ด้านหนึ่งขับเคลื่อนกำลังภายในต่อเนื่องเพื่อต่อต้านหินหลอมเหลวของทะเลโลหิต ด้านหนึ่งก็จับตามองทางหนีทีไล่ของกู้ชูหน่วนอย่างติดๆ ตั้งใจว่าหลังจากที่หลุดพ้นจากพันธนาการของทะเลโลหิตแล้ว ก็จะสังหารผู้หญิงตัวน้อยจอมสับปลับผู้นี้ไปซะ
ทำไมกู้ชูหน่วนจะไม่รู้ว่าตาแก่หนังเหนียวผู้นั้นมีความคิดอยากจะฆ่านาง
นางไม่มั่นใจว่าหินหลอมเหลวของทะเลโลหิตชั้นที่สามนี้จะสามารถควบคุมสุดยอดผู้อาวุโสอั้นเฮยได้
ทำได้เพียงฝืนบังคับให้ตัวเองสงบสติอารมณ์ พยายามสลัดให้หลุดพ้นจากสถานการณ์ที่ยากลำบากในตอนนี้
ดวงตาสีดำและขาวที่แยกกันชัดเจนคู่นั้นกลอกไปมา
ทันใดนั้น กู้ชูหน่วนก็ชี้ไปที่ผ้าพันแผลเปื้อนเลือดที่อยู่ไม่ไกล “ดูสิ ผ้าชิ้นนั้นเหมือนจะเป็นของเวินเส้าหยี”
สุดยอดผู้อาวุโสอั้นเฮยเหลือบมองตามสายตาของนางไป
ในที่ไม่ไกลนักมีผ้าอยู่ชิ้นหนึ่งจริง ผ้าทั้งชิ้นเกือบจะถูกย้อมเป็นสีแดง แขวนอยู่บนกำแพงหิน ลมร้อนพัดผ่าน พัดให้แกว่งไกวจนจะร่วงตก
“นั่นไม่ใช่เสื้อผ้าของเส้าหยี แต่กลับเป็นเลือดของเขา”
“แค่นี้ท่านก็สามารถจำได้ด้วยเหรอ?”
กู้ชูหน่วนกลับรู้สึกประหลาดใจแล้ว
ในเวลานั้นเวินเส้าหยีได้รับบาดเจ็บสาหัส เสื้อผ้าบนร่างกายก็ถูกเลือดย้อมเป็นสีแดงด้วยเลือด และถูกกรีดขาดทั้งหมด นางหาเสื้อผ้าของพี่เฉินเฟยชุดหนึ่งมาให้เขาสวมใส่ชั่วคราว
ต่อมาก็ได้เผชิญกับเหตุการณ์ต่างๆอีก จึงทำให้เสื้อผ้าที่ยืมมาจากพี่เฉินเฟย ถูกฉีกขาดไปทั้งหมดอีกเช่นกัน
อาศัยเพียงแค่คราบเลือดก็สามารถจดจำได้ กู้ชูหน่วนยอมรับว่าตัวเองไม่มีความสามารถนั้น
คราบเลือดบนเสื้อผ้าถูกลมพัดจนแห้งแล้ว ผ้าที่ถูกแขวนอยู่ตรงนั้นก็เป็นเวลาอย่างน้อยหนึ่งวันแล้ว
ทีแรกสุดยอดผู้อาวุโสอั้นเฮยไม่เชื่อกู้ชูหน่วน เมื่อได้เห็นผ้าผืนนั้นก็ต้องเชื่อแล้ว
เมื่อดูจากลักษณะการฉีกขาดของเสื้อผ้า เส้าหยีน่าจะถูกสัตว์ร้ายอะไรฉีกกัด ดังนั้นรอยฉีกของเสื้อผ้าจึงมีรอยฟันของสัตว์ร้ายอยู่
อั้นเฮยเป็นห่วงเวินเส้าหยี เขามีใจอยากจะเก็บแรงความแข็งแกร่งไว้ แต่เวลานี้สนใจอะไรมากไม่ได้แล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม
อ่านๆ ไปแล้วก็รู้สึก ประสาท เว่อวัง คิดว่าอ่านจะซ่อนความอะไรไว้ แต่จนถึงตอนนี้ ยังไม่เจอเลย ลำไยมาก...
บางทีก็เบื่ออีนางเอกนี่ กำเริบเสิบสานกวนตีนได้สุดยอด ไล่ออกจากแคว้นก็ได้แล้ว...
ตอนที่1142-1190หายไปค่ะ...
ตอนที่ 1142-1190 หายไปค่ะ...