อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 822

จิตสังหารเซียวหยู่เซวียนพลุ่งพล่าน

ขอเพียงกู้ชูหน่วนหลีกทาง ทวนเงินของเขาก็จะแทงเลว่อิ่งตายทันที

ครั้นเห็นใบหน้าที่เหมือนกับเย่เฟิง เท้าของกู้ชูหน่วนก็ราวกับกรอกตะกั่ว อย่างไรก็ไม่ขยับ

“เขาเป็นพี่น้องแท้ๆ กับเย่เฟิง ข้าติดหนี้ชีวิตเย่เฟิง เขาก็เป็นแค่นักฆ่า เป็นนักฆ่าที่ถูกควบคุม ตัวการที่กวาดล้างจวนแม่ทัพไม่ใช่เขา...”

“เจ้าอยากพูดอะไร”

“ไว้ชีวิตเขาก่อน แล้วหาตัวบงการออกมา”

ทันใดนั้นเซียวหยู่เซวียนก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง เขารู้จักกู้ชูหน่วนมานานขนาดนี้ เขานึกว่าตัวเองรู้จักนางดี

เขานึกว่าไม่ว่าเขามีเรื่องอะไร นางก็จะยืนอยู่เคียงข้างเขา ปกป้องเขา อยู่เป็นเพื่อนเขา

เขานึกว่าครอบครัวของเขาก็คือครอบครัวของนาง

หลักฐานการตายของบิดาเขาทั้งหมดชี้ไปที่นาง แต่เขาเชื่อนาง เชื่อนางอย่างไม่มีเงื่อนไข

เขาเชื่อว่านางจะไม่ฆ่าบิดาเขา เขาเชื่อว่าขอเพียงเป็นคนที่เขาห่วงใย ก็จะเป็นคนที่กู้ชูหน่วนห่วงใยด้วย

ที่แท้...

ผิดทุกอย่าง...

ทั้งหมดของทั้งหมดเป็นการคิดไปเองฝ่ายเดียวของเขา

ในใจของกู้ชูหน่วนเขาไม่มีความสำคัญใดๆ

เพราะหากเขาสำคัญ หลังจากเขาถูกฆ่าล้างทั้งตระกูลแล้ว กู้ชูหน่วนจะไม่ยืนอยู่ข้างฆาตกรอำมหิตเลือดเย็นนั่นเด็ดขาด

เขากำลังยิ้ม แต่กลับยิ้มจนน้ำตาร่วง

รอยยิ้มชนิดนี้เสียดแทง ปวดใจและน่าเศร้าเหลือเกิน

กู้ชูหน่วนกระวนกระวายอย่างอดไม่อยู่

“เสี่ยวเซวียนเซวียน...”

“ข้าไว้ชีวิตเขา แล้วใครจะไว้ชีวิตจวนแม่ทัพทั้งสามร้อยยี่สิบสี่ชีวิตเล่า ไม่ สามร้อยยี่สิบห้า ในท้องพี่สาวข้ายังมีเด็กที่กำลังจะลืมตาดูโลก กู้ชูหน่วน เจ้าไม่ปวดใจหรือ?”

“ติ๊ก...”

หยาดน้ำตากู้ชูหน่วนไหลออกมาตามสายฝน

นางจะไม่ปวดใจได้อย่างไร

ผู้คนในจวนแม่ทัพล้วนเป็นคนดี โดยเฉพาะเซียวหยู่โหลวกับเซียวหวั่นเอ๋อร์...

“เจ้าติดค้างเขาหนึ่งชีวิตแล้วเกี่ยวอะไรกับข้า ข้าแค่รู้ว่าเขาพาคนมากวาดล้างตระกูลเซียว ฆ่าคนต้องชดใช้ เขาสมควรตาย สำหรับตัวการเบื้องหลังเขา ข้าจะสืบเอง ถ้าวันนี้เจ้าจะช่วยเขาให้ได้ เช่นนั้นความสัมพันธ์ระหว่างเราก็สิ้นสุดแต่เพียงเท่านี้” คำว่า ‘สิ้นสุดแต่เพียงเท่านี้’ ช่างเอ่ยได้เย็นชาเด็ดขาดยิ่งนัก

กู้ชูหน่วนราวกับได้ยินเสียงความสัมพันธ์พลังทลายของพวกเขา

กล่าวถึงไมตรี เลว่อิ่งไม่สามารถเทียบเซียวหยู่เซวียนในใจนางได้เลย

เซียวหยู่เซวียน อี้เฉินเฟย เย่จิ่งหานและซือโม่เฟยเป็นคนที่นางให้ความสนใจมากที่สุดตั้งแต่ข้ามมิติมายังโลกนี้

ไฉนนางจะไม่อยู่ฝ่ายเซียวหยู่เซวียนเล่า

แต่...

เขาเป็นบุตรชายเพียงคนเดียวของฮ่องเต้และฮองเฮาฉู่ ทั้งเป็นพี่น้องแท้ๆ ของเย่เฟิง

เย่เฟิงเสียชีวิตอย่างน่าสลดที่ภูเขาน้ำเต้าโลหิตไปแล้ว

ฮ่องเต้และฮองเฮาฉู่เหลือเพียงบุตรชายคนเดียวเท่านั้น

พวกเขาเฝ้ารอคอยมาเนิ่นนานถึงตามหาบุตรชายแท้ๆ ของตัวเองพบ

หาก...

หากเลว่อิ่งเป็นอะไรไปอีกคน

เกรงว่าฮ่องเต้และฮองเฮาฉู่จะไม่สามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อีก

เขารับปากเย่เฟิงว่าจะดูแลบุพการีเขาอย่างดี...

จริงอยู่ที่เลว่อิ่งสมควรตาย เขาคร่าชีวิตคนมากมายขนาดนั้น

แต่หาดคิดในอีกแง่มุมหนึ่ง เขาไม่มีความคิดเป็นของตัวเอง ถูกบ่มเพาะให้เป็นเพชรฆาตฆ่าคนแต่ยังเยาว์

ผู้ที่วางแผนฆ่าล้างจวนแม่ทัพสิถึงสมควรตายจริง

“เสี่ยวเซวียนเซวียน เจ้าใจเย็นลงก่อน เลว่อิ่งบาดเจ็บหนัก เขาหนีไปไหนไม่ได้หรอก พวกเราหาตัวการให้ได้ก่อนดีไหม”

“ใจเย็น? ฮ่าๆๆ...ถ้าครอบครัวเจ้า พี่น้องเจ้าถูกฆ่าอย่างโหดเหี้ยมอย่างนี้บ้างล่ะ เจ้ายังจะใจเย็นได้หรือไม่? ข้าขอเตือนเจ้าเป็นครั้งสุดท้าย หลีกทางไปเดี๋ยวนี้”

“เลว่อิ่งจะตายไม่ได้”

“ฉะนั้น เพื่อเขา เจ้าจะแตกหักกับข้าหรือ?” เซียวหยู่เซวียนสะอื้น ทว่าใบหน้ายังคงแน่วแน่ดังเดิม และจนตอนนี้จิตสังหารก็ยังไม่แผ่วลง

เลว่อิ่งที่นอนอยู่กับพื้นมองกู้ชูหน่วนด้วยดวงตาพร่ามัว