อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 843

ซ่งอวี่กล่าวเบาๆ “ผู้อาวุโสเฉิน ข้าจะขวางกั้นพวกเขาไว้ รบกวนท่านนำลูกศิษย์ลุ่มหนึ่งคุ้มกันส่งหัวหน้าเผ่าน้อยและสุดยอดผู้อาวุโสซ่งหยวนออกไปด้วยขอรับ”

ผู้อาวุโสเฉินกัดฟันและกล่าว “ต่อให้ข้าจะสู้จนตาย ข้าก็จะส่งพวกเขาออกไปอย่างปลอดภัยให้ได้”

เหล่าลูกศิษย์ที่อยู่ข้างหลังล้วนพยักหน้าด้วยความเด็ดเดี่ยว

แม้ว่าร่างกายจะต้องเป็นผุยผง พวกเขาก็ไม่กลัว

ซ่งหยวนโมโหจนคำรามอยู่ตลอด

ที่ผ่านล้วนเป็นเขาที่ปกป้องผู้อื่น

เวลาใดที่ต้องเปลี่ยนวนมาให้ผู้อื่นปกป้องเขากัน

เขากล่าวด้วยความโกรธเคือง “เจ้าชั่วซือคง มีความสามารถเจ้าก็เอายาถอนพิษให้ข้า พวกเรามาสู้กันแบบโจ่งแจ้งสักยก”

รองหัวหน้าเผ่าซือคงหัวเราะเยาะเสียงหนึ่ง

ทันทีที่เขาโบกมือขวา นักธนูแต่ละคนก็โก่งคันธนู ฝนธนูละเอียดและหนาแน่นยิงออกไปฉึบฉึบฉึบ

เหล่าลูกศิษย์ทางนี้ของเวินเส้าหยีล้วนพากันใช้อาวุธสะเทือนธนูลูกดอกเหล่านั้นออกไป พยายามปกป้องเวินเส้าหยีและคนอื่นไว้อย่างถึงที่สุด

หัวธนูมียาพิษ

ทั้งยังเป็นพิษรุนแรงอีกด้วย

แค่สัมผัสก็ตายทันที

ลูกศิษย์หลายคนได้รับบาดเจ็บจากธนู ต่างพากันเสียชีวิตไป

ซ่งหยวนโมโหจนโวยวายอยู่ตลอด “เจ้าคนเลวทรามต่ำช้า เจ้าวางยาพิษข้าก็พอแล้ว คิดไม่ถึงว่ายังจะใช้วิธีการที่โหดเหี้ยมเช่นนี้ต่อกรกับคนในเผ่าเดียวกันอีก ข้า......ข้าจะฆ่าเจ้า”

ผู้อาวุโสเฉินขวางสุดยอดผู้อาวุโสซ่งหยวนไว้อย่างใกล้ชิด ออกคำสั่งให้ผู้ใต้บัญชาพุ่งฝ่าอันตราย คุ้มกันพวกเขาจากไป

“มีสุดยอดผู้อาวุโสอยู่ เผ่าก็ยังมีความหวัง พวกเราถอยออกไปก่อนเถอะ รอให้วิทยายุทธของท่านฟื้นคืนมาแล้ว มีความแค้นอะไรพวกเราค่อยมาแก้แค้นก็ยังทันขอรับ”

“เห็นสีหน้าวาจาเช่นนั้นของเขา ข้าก็แทบอยากจะฉีกทิ้งไปซะเดี๋ยวนี้แล้ว เจ้าปล่อยข้า ข้าจะไปตีเขาให้ตาย”

“สุดยอดผู้อาวุโสขอรับ แม้ว่าท่านจะไม่คิดถึงตัวเอง แต่ก็ควรคิดถึงหัวหน้าเผ่าน้อยนะขอรับ หากท่านเป็นอะไรขึ้นมา แรงของหัวหน้าเผ่าน้องเพียงมือเดียวก็ยากที่จะค้ำจุนได้ เขาจะทำอย่างไร? อีกทั้งสถานการณ์ตอนนี้ก็ไม่เอื้อประโยชน์ต่อพวกเรานัก”

“นี่.....เช่นนั้นก็ได้ พวกเจ้ารีบส่งเจ้าหนูเส้าหยีออกไป”

พวกเขาล้มลงไปทีละคนๆ

แม้ว่าซ่งหยวนจะโกรธ ก็รู้จักเห็นความสำคัญของสถานการณ์โดยรวม

เขาดึงเวินเส้าหยี คิดจะให้เวินเส้าหยีออกไปอย่างรวดเร็วที่สุด