อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 845

“ไอ้คนชั่วช้าพวกนี้ หากวันนี้ข้าไม่จัดการสะสางเรื่องในเผ่าแทนหัวหน้าเผ่า ข้าก็ไม่คู่ควรที่จะเป็นรองหัวหน้าเผ่าของเผ่าเทียนเฟิ่น ฆ่า.....”

คำว่าฆ่าคำหนึ่งนี้ของรองหัวหน้าเผ่าซือคง พูดได้อย่างราบรื่นคล่องปาก ไม่เป็นห่วงชีวิตของลูกศิษย์ใต้บังคับบัญชาแม้แต่น้อย จิตใจคิดเพียงแต่จะโค่นล้มเวินเส้าหยีและคนอื่นๆเท่านั้น

เดิมทีเขาก็มีพวกเยอะอยู่แล้ว แล้วบวกกับคนสนิทของเขาที่ได้ย้ายเพิ่มเข้ามาอีกมากมายหลายคน ตำหนักเฉินอวี่ที่กว้างโล่ง เวลานี้หนาแน่นเต็มไปด้วยผู้คน คึกคักอย่างที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน

ดวงตาของเวินเส้าหยีฉายแสงแห่งความเจ็บปวด

มือที่ยกขึ้นของเขาไม่ได้ปล่อยวางมาสักที จนกองกำลังของรองหัวหน้าเผ่าซือคงพุ่งสังหารเข้ามาแล้ว เขาถูกบังคับจนต้องกัดฟัน ทำสัญญาณปล่อยมือลง

ทำสัญญาณเอามือลง เท่ากับเริ่มการทำสงคราม

“ตูมตาม......”

อำนาจความดุดันของคนเกราะเงินขี่ม้าศึกจำนวนนับพันหมื่นถาโถมเข้ามา ปืนหนึ่งนัดของพวกเขาเข้าไป คนก็กระเด็นไปหนึ่งคน

เผ่าเทียนเฟิ่นที่ยิ่งใหญ่นี้กลับมีไม่กี่คนที่จะสามารถต้านทานพลม้าของพวกเขาได้

พวกเขาได้รับการฝึกฝนมาอย่างถูกต้อง เดี๋ยวเป็นค่ายกลสี่เหลี่ยม เดี๋ยวเป็นค่ายกลรูปงู เดี๋ยวเป็นค่ายกลจักรวาล เดี๋ยวก็เป็นค่ายกลสองลักษณ์ เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา ทำให้คนป้องกันไม่ทัน และกองกำลังเกราะเงินทุกคนล้วนร่วมมือกันได้อย่างลงตัว โจมตีได้อย่างมีระดับ พริบตาเดียวฝั่งของรองหัวหน้าเผ่าซือคงก็ถูกโจมตีจนวุ่นวายยับเยิน

โชคดีที่ แม้พวกเขาจะทำร้ายคนทางฝั่งของรองหัวหน้าเผ่าซือคงอย่างสาหัส แต่กลับมีความเมตตา ไม่ได้เอาชีวิตของพวกเขาไปโดยตรง

หญิงสาวที่งดงามไร้ที่เปรียบอยู่ด้านบน กองทัพเกราะเงินอยู่ด้านล่าง ขนาบโจมตีทั้งสองด้าน ฝั่งของรองหัวหน้าเผ่าซือคงก็ปรากฏสถานการณ์ความพ่ายแพ้ออกมาแล้ว

สุดยอดผู้อาวุโสซ่งหยวนและคนอื่นๆดูจนอึ้งไปแล้ว

เวินเส้าหยีที่พวกเขาเลี้ยงดูมาตั้งแต่เด็ก เขาเลี้ยงดูปลูกฝังกองกำลังที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ พวกเขากลับไม่รู้ด้วยซ้ำ

คนเหล่านี้อยู่ในเผ่าเทียนเฟิ่น พวกเขาก็ไม่เคยเห็นมาก่อน.......

ไม่ใช่ว่าเผ่าเทียนเฟิ่นไม่อนุญาตให้บ่มเพาะกองกำลังเป็นการส่วนตัวหรือ?

ไม่......

กฎของเผ่าเทียนเฟิ่นคือ นอกจากหัวหน้าเผ่าและหัวหน้าเผ่าน้อยแล้ว ทุกคนก็ล้วนห้ามฝึกอบรมกองกำลัง