อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 873

กู้ชูหน่วนกำลังจะขวางไว้ ทันใดนั้นก็มีพลังอันน่าหวาดกลัวโจมตีมาจากทางไกล

พลังอันน่าหวาดกลัวนี้เทียบเท่าได้กับพลังของเวินเส้าหยีเลย สองพลังนี้กระทบกัน แผ่นดินสั่นสะเทือนไปตามๆกัน

กู้ชูหน่วนโซเซ เกือบล้มตามไปด้วย

ลูกน้องของนางล้มไปตามๆกัน บางคนโดนลูกหลงจากพลังของพวกเขา ตายคาที่

“โครม…”

“ปังๆ…”

พลังทำลายล้างกระทบกัน หินบนภูเขาสั่นสะเทือน แตกสลายออกเป็นชิ้นๆ

แสงสว่างจากการต่อสู้แผ่ซ่านไปทั่ว ทำเอาคนลืมตาไม่ขึ้น หากพยายามลืมตาขึ้นดู บางคนก็ถูกแผดเผาจนตาบอดไป

กู้ชูหน่วนใช้มือปิดตาไว้ พยายามหลบแสงพวกนั้น

นางเห็นผู้ที่มาขวางท่าไม้ตายของเวินเส้าหยีไว้รางๆ นั่นก็คือเย่จิ่งหาน

“วิทยายุทธของเขากลับมาแล้ว และอาจจะทะลุไปถึงระดับหกได้ทุกเมื่อ เจ้าต้องระวังไว้นะ”

พอกู้ชูหน่วนพูดจบ เวินเส้าหยีที่อยู่ในสงคราม อาจเป็นเพราะความโกรธจึงทำให้เขาทะลุไปถึงระดับหก และยังทะลุไปถึงสองขั้น จนถึงระดับกลางของระดับหก

นี่เป็นวิทยายุทธขั้นสูงสุดของเขาแล้ว

และเย่จิ่งหาน แผลเก่ายังไม่ทันหายก็ต้องเพิ่มแผลใหม่อีกแล้ว วิทยายุทธในตอนนี้ก็ยังไม่ถึงขั้นสูงสุดเหมือนอย่างตอนนั้น บวกกับที่แรงพิฆาตของเวินเส้าหยีหนักเกินไป ทุกกระบวนท่าไม้ตายของเขา พร้อมจะฆ่าพวกเขาได้ทุกเมื่อ

เย่จิ่งหาน…กำลังเป็นอันตราย

กู้ชูหน่วนรู้ดีอยู่แล้ว นางอยากจะช่วย เย่จิ่งหานกลับชักจูงเวินเส้าหยีจากไปแล้ว

เกรงว่าคงไม่อยากให้กู้ชูหน่วนโดนลูกหลง เลยดึงตัวเวินเส้าหยีออกไป

“ฆ่า…”

พวกลูกน้องของเวินเส้าหยีตะโกนเสียงดัง ต่างก็ชูอาวุธขึ้นมา

หัวหน้าเผ่าของพวกเขาตายอย่างทรมานแบบนี้ ถึงพวกเขาจะต้องตายก็จะลากพวกนั้นตายไปพร้อมกัน

“ฆ่า…”