อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 91

ผู้คนในโลกนี้ทำเหมือนกระดิ่งทลายวิญญาณเป็นของล้ำค่า ไม่มีใครคิดจะทุบมันออก บังเอิญว่ากู้ชูหน่วนไม่ได้ทำเหมือนที่คนปกติทำกัน

ทุบครั้งแรกทุบไม่ออก

กู้ชูหน่วนก็ทุบอีกหลายครั้ง ก็ยังไม่เปิดไม่ออก

สุดท้ายนางก็เหนื่อยจนหอบแล้วไปโดยตรง

“นี่คือกระดิ่งทลายวิญญาณอะไร แข็งขนาดนี้ ทุบก็ทุบไม่ได้”

กระดิ่งทลายวิญญาณไร้ประโยชน์ กู้ชูหน่วนใช้ไฟเผาอีก แช่น้ำ แช่ยาและวิธีการอื่นๆ แต่ทว่าต่อกระดิ่งทลายวิญญาณแล้วสิ่งเหล่านี้ยังคงไม่มีประโยชน์แม่แต่น้อย

ก็ไม่รู้ว่ากระดิ่งทลายวิญญาณนั้นทำมาจากวัสดุอะไร มีดปืนยิงแทงไม่เข้า ไร้ปัญญาจะเขย่า

รวมทั้งหยกเสี้ยวจันทร์ชิ้นนั้น อะไรก็ศึกษาออกมาไม่ได้

กู้ชูหน่วนโมโห หยิบอิฐขึ้นมา คิดจะทุบหยกเสี้ยวจันทร์เพื่อดูโครงสร้างภายใน

แต่มันมีค่าเท่ากับเงินห้าสิบล้านตำลึงเต็มๆ มือที่ถือก้อนอิฐของนางก็กำลังสั่น

หากว่าไม่มีอะไรในหยก หรือแตกจนกลายเป็นเสี่ยงๆนับไม่ถ้วน เช่นนั้นเงินห้าสิบล้านตำลึงของนางก็จะลอยไปแล้ว

ในที่สุดตอนนี้กู้ชูหน่วนก็เข้าใจแล้วว่าตอนนั้นจิตใจของไทเฮาเจ็บปวดมากเพียงใด

“เพล้ง.......”

นางกัดฟัน อิฐก้อนหนึ่งทุบหยกให้ละเอียดอย่างรุนแรง

หยกเสี้ยวจันทร์แตกแล้ว

แต่ก็ไม่ได้มีความแตกต่างใดๆกับเศษหยกธรรมดา

จิตใจของกู้ชูหน่วนเย็นยะเยือกไปครึ่งหนึ่ง

“เงินห้าสิบล้านตำลึง ถูกข้าเอาก้อนอิฐก้อนหนึ่งทุบแตกไปแล้ว? ให้ตายสิ......”

หัวใจของนางก็เลือดหยดแล้ว

กู้ชูหน่วนภาวนาให้ปาฏิหาริย์เกิดขึ้น แต่นางก็ผิดหวังอีก บนโลกนี้เดิมทีก็ไม่มีปาฏิหาริย์ นางโมโหจนปัดกระดิ่งทลายวิญญาณและหยกเสี้ยวจันทร์ทิ้ง

หยกเสี้ยวจันทร์สัมผัสกับกระดิ่งทลายวิญญาณ ร่องรอยบนเศษหยกเปล่งแสงสว่างขึ้นอย่างฉับพลัน