อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 914

สีหน้าที่เย็นชาของประมุขตระกูลมู่ยังอยากพูดอะไรอีก

กู้ชูหน่วนก็แย่งพูดขึ้นก่อนว่า “ชีพจรยุทธ์ของเขาขาดได้อย่างไร?”

“เขา? เขาคนไหน? หมายถึงพ่อของเจ้าหรือ? ทำไม เจ้าลืมไปแล้วหรือ? ตอนเจ้ายังเด็กถูกคนตระกูลไป๋หลี่รังแก พ่อของเจ้าทนเห็นไม่ไหว ต่อสู้กับพวกเขา ต่อมาจึงถูกคนตระกูลไป๋หลี่ตัดชีพจรยุทธ์ขาด จากนั้นกำลังก็ถดถอย”

ประมุขตระกูลมู่พูดขึ้นมาอย่างเสียดายว่า “พ่อของเจ้ามีความอัจฉริยะในด้านการฝึกวิทยายุทธ หากชีพจรยุทธ์ของเขาไม่ถูกทำลาย ตอนนี้อย่างน้อยก็คงฝึกถึงระดับสามแล้ว เสียดาย.....”

ตอนนั้นเดิมเขาตั้งใจที่จะยกให้มู่ซิน เป็นผู้สืบทอดตำแหน่งประมุข

ใครจะไปคิดว่า ต่อมาจะเกิดเรื่องแบบนี้

ความหวังของตระกูลมู่ ก็ถูกทำลายในตอนนั้น

“มีวิธีอะไรที่สามารถฟื้นคืนชีพจรยุทธ์ได้บ้าง?”

“เจ้าอยากให้พ่อของเจ้าฟื้นคืนชีพจรยุทธ์หรือ? ชีพจรยุทธ์ถูกตัดขาดแล้ว ใช่ว่าจะสามารถฟื้นคืนได้ง่ายๆ นอกจากมีน้ำค้างแห่งสวรรค์จุ่มกระดูก ถึงจะสามารถฟื้นคืนได้ แต่น้ำค้างแห่งสวรรค์เป็นน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ หลายร้อยปีมานี้ ผู้แข็งแกร่งไม่น้อยที่เสาะแสวงหา แต่ก็หาน้ำค้างแห่งสวรรค์ไม่เจอ”

“น้ำค้างแห่งสวรรค์อยู่ที่ไหน?”

“ใครจะไปรู้ ข่าวลือว่าอยู่ที่ภูเขาเจียงเจ๋อ แต่ไม่เคยมีใครเจอน้ำค้างแห่งสวรรค์”

ภูเขาเจียงเจ๋อใช่ไหม....

งั้นนางจะไปดู

ตามหาน้ำค้างแห่งสวรรค์มาให้ได้ก่อน

จากนั้นค่อยหลอมยาเพิ่มพลังฝึกตน ทำลายตระกูลไป๋หลี่ แก้แค้นแทนท่านปู่หลิน

“ขอบคุณ ตาเฒ่า”

กู้ชูหน่วนวางแก้วชา ผิวปากหนึ่งที แล้วก็ก้าวเดินออกไป

ประมุขตระกูลมู่นิ่งอึ้ง

นี่.....

ไปแล้วหรือ?

ทำไมเขารู้สึกเหมือนว่ามู่หน่วนต่างหากที่เป็นประมุข ส่วนเขาเป็นเพียงคนรับใช้คนหนึ่ง ที่คอยแก้เบื่อให้กับนาง?

ทั้งๆที่เขาเรียกนางมาจัดการเรื่องตระกูลไป๋หลี่.....

ประมุขตระกูลมู่เพิ่งรู้สึกตัวแล้วได้สติกลับมา แต่กู้ชูหน่วนก็เดินไปไกลแล้ว

เหลือไว้เพียงหนึ่งประโยคว่า “ตาเฒ่า ดูแลพ่อของข้าให้ดี อีกไม่กี่วันข้าก็จะกลับมา”

"……"

ตาเฒ่าอะไร....

ไม่รู้จักผู้หลักผู้ใหญ่

อีกอย่าง ทำไมเขาจะต้องไปดูแลพ่อของนาง?

เขาเป็นถึงประมุข