อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 919

เซียวหยู่เซวียนกัดฟัน แล้วเดินตามกู้ชูหน่วนไป

อย่าเห็นว่ากู้ชูหน่วนเป็นเพียงชีพจรยุทธ์ชั้นสาม วิชาตัวเบาของนางแม้แต่ระดับสองก็วิ่งไม่ทันนาง

ภูเขาเจียงเจ๋อมีภูมิศาสตร์ที่สลับซับซ้อน เต็มไปด้วยหมอก

เซียวหยู่เซวียนตามหาตั้งนานค่อยเจอกู้ชูหน่วน

เมื่อเซียวหยู่เซวียนตามมาทัน เขานิ่งงันอยู่ตรงนั้น ไม่รู้จะร้องไห้หรือหัวเราะดี

ตระกูลไป๋หลี่กับตระกูลซ่างกวน ไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึงต่อสู้กันขึ้นมา กำลังสู้กันอยู่อย่างดุเดือด

ผู้หญิงคนนี้ ไม่รู้ว่าไปเอารังผึ้งมาจากไหน แล้วก็โยนเข้าไปท่ามกลางสองตระกูลที่กำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือด

เขารู้จัก นี่ไม่ใช่ผึ้งธรรมดา มันคือนางพญาผึ้งที่มีพิษทำให้เป็นอัมพาตได้ รับมือยากยิ่งนัก

ขอเพียงโดนต่อย ภายในเวลาอันสั้นจะไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ คนที่รุนแรงอาจถึงแก่ชีวิต

โยนรังผึ้งไปหาพวกเขา ราชาผึ้งอัดแน่นเข้าไปเมื่อเห็นคน ลูกศิษย์สองตระกูลใหญ่หนียังไงก็ไม่พ้น แต่ละคนถูกต่อย ร้องไห้เจ็บปวด

“เจ็บ....เจ็บจะตายอยู่แล้ว ราชาผึ้งมาจากไหนมากมาย?”

“ซ่างกวนชิง คิดไม่ถึงว่าเจ้าจะใช้วิธีโหดเหี้ยมเช่นนี้”

ซ่างกวนชิงก็ถูกต่อยไปหลายที เขาพูดขึ้นมาอย่างโกรธโมโหว่า “ไป๋หลี่เจิ้น เจ้าตาบอดหรือ? หากเป็นฝีมือข้า พวกเราจะถูกต่อยแบบนี้หรือ?”

“ที่นี่นอกจากพวกเราแล้ว ยังมีใครอีก”

พูดเสร็จ ไป๋หลี่เจิ้นกับซ่างกวนชิงต่างก็อึ้ง

ตระกูลเวิน

นอกจากพวกเขาสองตระกูลใหญ่แล้ว ยังมีตระกูลเวิน

หรือว่าเป็นฝีมือตระกูลเวิน?

ปกติตระกูลเวินแลดูลึกลับสูงศักดิ์ ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น คิดไม่ถึงว่าลับหลังจะลงมือกระทำเรื่องชั่วๆแบบนี้

“ไฟ ใช้ไฟ ฆ่าราชาผึ้งก่อน”

“ตูม......”

คนของสองตระกูลใหญ่ที่ชำนาญฝ่ามือไฟต่างรวบรวมพลังให้เป็นไฟ แล้วโยนพุ่งไปหาราชาผึ้ง

ราชาผึ้งกลัวไฟ บวกกับสองตระกูลใหญ่ต่างมีฝีมือกันอย่างมาก ราชาผึ้งจึงถูกกำจัดได้ในไม่ช้า

หลังจากผ่านการต่อสู้ในครั้งนี้ พวกเขาต่างถูกต่อยกันถ้วนหน้า มีคนไม่น้อยที่ร่างกายมึนชา ไม่มีแรงที่จะยกแขนขึ้นมา

ตระกูลซ่างกวนเป็นตระกูลเชี่ยวชาญการหลอมยา ซ่างกวนชิงยังเป็นผู้อาวุโสของตระกูลซ่างกวน เขาพูดขึ้นมาว่า

“ใครที่ไม่ถูกผึ้งต่อยหยิบเอายาเทวะไท่ชิงออกมา รีบเอาให้พวกลูกศิษย์ทาน”

“ขอรับ.....”

ลูกศิษย์ตระกูลซ่างกวนที่ไม่ถูกผึ้งต่อย ต่างหยิบยาเทวะไท่ชิงออกมา

คนตระกูลไป๋หลี่ที่ไม่ถูกผึ้งต่อย ก็รีบหยิบยาชั้นเลิศที่พวกเขาเตรียมไว้แต่แรกออกมา

แต่.....

ยังไม่ทันที่พวกเขาให้ป้อนให้ทุกคนทาน ลูกศิษย์พวกนั้นต่างก็ล้มลง

“เกิดอะไรขึ้น? พวกเจ้าไม่ได้ถูกผึ้งต่อยไม่ใช่หรือ?” ไป๋หลี่เจิ้นพูดขึ้นมาอย่างตกใจ

ท่าทีซ่างกวนชิงเปลี่ยนไป พร้อมพูดขึ้นว่า “เป็นพิษกลิ่นธูป เป็นควันพิษที่ทำให้เป็นอัมพาตได้ เพียงสูดเข้าไป อย่างน้อยร่างกายจะมึนชามากกว่าสามวัน"

“อะไรนะ....พิษกลิ่นธูป? พิษกลิ่นธูปนั้นล้ำค่ามาก สูตรและขั้นตอนโดยทั่วไปไม่เป็นที่รู้จักในบุคคลธรรมดาทั่วไป ใครสามารถทำพิษกลิ่นธูปได้ หรือว่าเป็นตระกูลเวิน?”

นอกจากหลายตระกูลใหญ่ พวกเขาคิดไม่ออกว่าใครจะยังสามารถทำพิษกลิ่นธูปออกมาได้

“น่าเกลียดมาก ก่อนมาก็พูดตกลงกันแล้ว ใครเจอสิ่งของล้ำค่าก่อน สิ่งของล้ำค่าก็เป็นของคนคนนั้น คนอื่นห้ามมาแย่ง หยกน้ำแข็งสวรรค์พวกเราหาเจอก่อน จึงต้องเป็นของตระกูลไป๋หลี่”

“ถุ๊ย เจ้าพูดออกมาได้ไม่อาย ทั้งๆที่ตระกูลซ่างกวนของเราเจอหยกน้ำแข็งสวรรค์ก่อน แต่หยกน้ำแข็งสวรรค์นั่นเอามาได้ยาก ข้ากับลูกศิษย์หลายคนจำต้องคิดหาอุปกรณ์เพื่อมาเอาหยกน้ำแข็งสวรรค์ จากไปกันแปบเดียว พวกเจ้าก็บอกว่าพวกเจ้ามาถึงก่อน นี่ถือว่ามีเหตุผลตรงไหน”

“เจ้าเฒ่าซ่างกวน ตามอย่างที่เจ้าพูด ข้าก็สามารถพูดได้ว่าตระกูลไป๋หลี่ของเรามาถึงก่อน แต่ตระกูลไป๋หลี่ของเราก็ไปหาอุปกรณ์เพื่อมาเอา”

ซ่างกวนชิงโกรธอย่างมาก