อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 950

ใคร?

ใครกำลังพูด?

นางเงยหน้ามองไปรอบๆ ทั้งงานประมูลล้วนเป็นเสียงอื้ออึง หัวหน้าตระกูลหลายคนล้วนให้คนรับใช้กลับไปรวบรวมเงินมา จะต้องประมูลแหวนวงนี้มาให้ได้

หลังจากที่นางกวาดตามองดูกว้างๆอยู่รอบหนึ่ง ก็ไม่พบว่ามีผู้ใดพูดคุยกับนาง

“แหวนมิติวงนี้เป็นสีแดงเพลิงทั้งตัวเรือน ทำจากวัสดุพิเศษ ไม่ว่าอาวุธใดก็ทำลายมันไม่ได้ ทั้งยังมีพื้นที่ถึงหนึ่งร้อยตารางเมตร เกรงว่าทั้งทวีปปิงหลิงนี้ก็คงจะหาแหวนที่มีขนาดใหญ่ขนาดนี้ได้ไม่กี่วง”

“ไม่มีอาวุธใดทำลายมันได้? มันยอดเยี่ยมขนาดนั้นจริงหรือ?” มีคนถาม

“แน่นอน ข้าใช้ชื่อเสียงงานประมูลของพระนครรับประกัน ทันทีที่ได้แหวนวงนี้ไป ไม่ว่าผู้ใดก็ไม่สามารถทำลายมันได้ และแหวนวงนี้ก็มีความผันผวนของพลังวิญญาณเป็นอย่างมาก ทั้งยังมียันต์อักขระที่ไม่รู้จักชื่ออีกด้วย จากการประเมินของอาจารย์ระดับปรมาจารย์ของงานประมูล เจ้าของในอดีตของแหวนวงนี้ ศักยภาพอย่างต่ำก็อยู่เหนือกว่าขั้นสูงสุดระดับหกขึ้นไป”

“สวรรค์......ขั้นสูงสุดระดับหก......นี่จะเป็นไปได้อย่างไร.......ทั้งแผ่นดินใหญ่นี้จะหาคนที่มีศักยภาพถึงขั้นสูงสุดระดับหกได้สักกี่คน หรือว่าเป็นผู้แข็งแกร่งในอดีต ทิ้งไว้หลังจากที่เสียชีวิต?”

“รอยประทับยันต์อักขระที่ผู้แข็งแกร่งระดับหกทิ้งไว้......หากว่าพวกเราได้ศึกษาพิจารณาสักหน่อย บางทีพวกเราก็อาจจะไต่ขึ้นสู่ขึ้นสูงสุดของระดับหกได้นะเนี้ย”

“ไม่ได้ ข้าจะต้องเอาแหวนวงนี้มาให้ได้ พวกเจ้าสองสามคนรีบกลับไปรวบรวมเงินมาอีก มีมากเท่าไหร่ก็เอามาเท่านั้น แม้ว่าจะต้องขายบ้านทิ้ง ข้าก็จะต้องได้แหวนวงนี้มา”

“.......”

ดวงตาของเจ้าเสือน้อยเปล่งประกายทันที อุ้งมือเสือตะกายคิดจะกระโดดออกมา

กู้ชูหน่วยจับหางเสือน้อยๆของมันไว้ “เจ้าคิดจะทำอะไร?”

“นายหญิง ข้ารู้สึกว่าแหวนวงนี้เหมาะกับราศีของท่านเป็นอย่างมาก ข้าจะไปเอามันมา”

“เจ้าเสียสติไปแล้วเหรอ ไม่เห็นหรือว่างานประมูลมียอดฝีมือคอยบัญชาการอยู่นับไม่ถ้วน และทุกคนก็จับตาดูอยู่ มีคนมากมายเท่าไหร่จ้องมองอยู่”

“เช่นนั้นประเดี๋ยวข้าค่อยไปเอามา?”

“เกรงเพียงแค่ว่าแหวนวงนี้จะไม่ได้เอามาง่ายๆ” จิตใจของกู้ชูหน่วนหนักหน่วงทันที

ไม่รู้ว่าทำไม นางจึงได้มีความรู้สึกชนิดหนึ่งว่า อยากได้แหวนวงนี้ เกรงว่าคงจะยากซะยิ่งกว่าการไต่ขึ้นสวรรค์

“เจ้าไปบอกเสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ ให้มันประมูลแหวนวงนี้มาให้ได้ ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม”

“ได้เลย”

เจ้าเสือน้อยย่อตัวเล็กลง ในเวลานี้มีขนาดใหญ่เท่าส้ม สายตาของทุกคนล้วนถูกแหวนดึงดูดไปแล้ว จึงไม่มีใครสังเกตเห็นมัน

นอกจากกู้ชูหน่วนที่ประหลาดใจแล้ว