อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 987

หยางโม่ถามขึ้นว่า “แม่นางมู่ ข้าพอมีเกียรติที่จะได้เลี้ยงข้าวเจ้าสักมื้อไหม?”

กู้ชูหน่วนไม่แม้แต่จะหันมา พูดปฏิเสธทันทีว่า “ไม่มี”

คุณหนูตกอับคนหนึ่งคนนี้ กล้าปฏิเสธองค์ชายรองผู้สูงศักดิ์

นางช่างกล้าเกินไปแล้วจริงๆ

ทุกคนต่างคิดว่าองค์ชายรองหยางโม่จะโกรธ แต่หยางโม่กลับเพียงหัวเราะ ยิ่งสนอกสนใจกู้ชูหน่วน

หนิงเทียนโย่วกับหลินซือหย่วนลังเลอยู่สักพัก แล้วก็รีบตามไป

“เจ้าเป็นอะไร อารมณ์ไม่ดีหรือ? พี่เซียวอาจมีปัญหาอะไรบางอย่างในครอบครัว จึง....เจ้าอย่าใส่ใจ”

“ข้ารีบร้อนที่จะบรรลุขั้นพลังกำลังของข้า ไม่มีเวลาสนใจเขา”

“เจ้าจะไปไหน?”

“เลิกเรียนแล้วไม่กลับบ้าน จะอยู่วิทยาลัยรอดูใบหน้าเย็นชาคนอื่นหรือ?”

“ข้าไปส่งเจ้า”

“ไม่ต้อง”

หลังจากกลับมาถึงจวนมู่ หัวหน้าตระกูลมู่ตลอดจนเจ้าบ้านรองเจ้าบ้านสาม แต่ละคนต่างพูดบ่นเป็นยกใหญ่ โดยเฉพาะเจ้าบ้านรองกับเจ้าบ้านสาม ก่นด่าใส่หัวและใส่หน้าโครมๆ

ตำหนิที่นางไม่เพียงผิดใจกับตระกูลไป๋หลี่ ยังผิดใจกับตระกูลซ่างกวน และยังถูกตระกูลซ่างกวนปฏิเสธการหมั้นหมาย ทำให้จวนมู่เสื่อมเสียหน้าจนหมดสิ้น

ไม่ง่ายกว่าที่หัวหน้าตระกูลหนิงจะชื่นชอบนาง อยากได้นางเป็นหลานสะใภ้ นางก็ปฏิเสธ

ตอนนี้จวนมู่พวกเขาไม่มีคนสนับสนุนอยู่เบื้องหลังแล้ว ทั้งสี่ตระกูลใหญ่ นอกจากตระกูลเวิน ที่เหลือล้วนผิดใจจนหมดแล้ว

กู้ชูหน่วนกลับมาถึงห้องของตนเอง ปิดประตูใหญ่อย่างแรง ขี้เกียจฟังพวกเขาพูดบ่น

นางเอายาสมุนไพรกับเบ้าหลอมยาออกมาจากในแหวนมิติ แล้วก็เริ่มลงมือทำเป็นขวดเป็นโหลพวกนั้น

กลางดึก ห้องของนางเกิดระเบิด ส่งเสียงดังสนั่น สั่นสะเทือนไปทั่วทั้งจวนมู่

“เกิดอะไรขึ้น อาหน่วน ทำไมห้องของเจ้าถึงระเบิด เจ้าไม่เป็นไรใช่ไหม”

เส้นผมกู้ชูหน่วนถูกไฟไหม้หมด ใบหน้าขาวผ่องก็กลายเป็นสีดำเหมือนอย่างเถ้าถ่าน

นางส่ายหัว พร้อมพูดขึ้นว่า “ไม่เป็นไร”