อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม นิยาย บท 989

“ต่อให้ดวงจิตวิญญาณของนางหายไปหมดแล้ว ข้าก็จะตามหากลับมาให้หมด”

เย่จิ่งหานนั่งอยู่ด้านข้างเซียวหยู่เซวียน แล้วก็พูดขึ้นมาเหมือนพูดกับตนเอง

เซียวหยู่เซวียนเงยหน้ายกเหล้าขึ้นมาดื่ม แล้วก็โยนไหที่ว่างเปล่าแล้วลงในแม่น้ำอย่างแรง พร้อมหัวเราะพูดขึ้นว่า “ดวงจิตวิญญาณของนางหายหรือไม่หาย เกี่ยวอะไรกับข้า”

“แล้วเจ้ากำลังทุกข์ทรมานด้วยเรื่องอะไร?”

“ข้าทุกข์ทรมานหรือ? สายตาข้างไหนของเจ้าเห็นว่าข้าทุกข์ทรมาน”

เย่จิ่งหานมองดูไหเหล้าว่างเปล่าที่ลอยอยู่บนผิวน้ำ เอื้อมมือไปเก็บไหเหล้าข้างเท้าเซียวหยู่เซวียนขึ้นมาหนึ่งไห เปิดจุกไห แล้วก็ยกขึ้นมาดื่มตาม

เหล้าแรงมาก เผ็ดร้อนไปหมด

แต่ก็ไม่สามารถที่จะทำให้หัวใจที่เยือกเย็นของเย่จิ่งหานรู้สึกอบอุ่น

เซียวหยู่เซวียนพูดเยาะเย้ยว่า “เป็นถึงอ๋องเทพสงคราม ก็ยังจะแย่งเหล้าของชาวบ้านคนหนึ่งดื่มหรือ?”

เย่จิ่งหานไม่ได้ตอบคำถามที่สองของเขา แต่เลือกที่จะตอบคำถามแรกว่า

“หากเจ้าไม่สนใจนาง ก่อนที่นางจะตาย ทำไมเจ้าถึงหลบอยู่ด้านนอกห้องโถงที่เผ่าหยกหารือกัน แล้วก็แอบร้องไห้? หากเจ้าไม่สนใจนาง ทำไมเจ้าจะต้องยอมเสียสละอย่างมากมาย จากแคว้นเย่มาถึงแผ่นดินปิงหลิง? หากเจ้าไม่สนใจนาง หลายปีมานี้ทำไมเจ้าถึงตามหาดวงจิตวิญญาณของนางอย่างยากลำบาก?”

“ปัง....”

เซียวหยู่เซวียนแย่งเหล้าในมือเย่จิ่งหานกลับมา มองดูเขาอย่างโกรธเคือง พร้อมพูดขึ้นว่า “ข้าตามหานาง เพื่อที่จะฆ่านางด้วยมือของข้าเอง”

“ใช่หรือ? งั้นเจ้ารู้ว่าดวงจิตวิญญาณของนางหายไปหมดแล้ว ทำไมถึงได้หลบมาทุกข์ทรมานอยู่ที่นี่คนเดียว?”

“เจ้าตาบอดหรือ? ข้าอารมณ์ดีจึงมานั่งดื่มเหล้าอยู่ที่นี่”

เย่จิ่งหานถอนหายใจ ไม่สนใจความโกรธเคืองของเซียวหยู่เซวียน

แกว่งขลุ่ยหยกขาวในมืออยู่อย่างเกียจคร้าน แล้วก็เล่าสิ่งที่ตนเองรู้ให้เขาฟังอย่างเรียบเฉย

ไม่สนใจว่าเซียวหยู่เซวียนจะสนใจฟังไหม

“ร่างกายผู้หญิงคนนั้นค่อนข้างแปลกประหลาด ดวงจิตวิญญาณของอาหน่วนสองดวง สถิตอยู่ในร่างของนาง ร่างกายของนางมีประโยชน์กว่าไหกักวิญญาณ ไม่เพียงไม่ทำให้พลังดวงจิตวิญญาณของอาหน่วนด้อยลง ยังสามารถหล่อเลี้ยงดวงจิตวิญญาณของอาหน่วน”

ความรู้สึกของเซียวหยู่เซวียนหวั่นไหว