หลิวอี้อี้คิดในใจ แต่เธอไม่เห็นซูเฉินมีปฏิกิริยาอะไร
เธอเลยเงยหน้าขึ้นไปมองซูเฉิน และถามว่า " ทำไม?"
"เมื่อกี้ตอนออกไปซื้อของ ผมเจอเพื่อนสนิทของจ้าวซี " พูดจบ ซูเฉินก็หยิงถุงยางอนามัยออกมาจากกระเป๋ากางเกง แล้วก็ขว้างลงบนโซฟา
ได้ยินแบบนี้ หลิวอี้อี้ก็ชะกงัดและพูดว่า " นี่......."
ซูเฉินยิ้มเซ็งๆ และพูดว่า "ผมกลัวว่าเดี่ยวจ้าวซีจะมาหาผม รอก่อนแล้วกัน........."
หลังจากสิ้นสุดเสียงของซูเฉิน โทรศัพท์ก็ดังขึ้น เป็นสายของจ้าวซี
เมื่อเห็นว่าเป็นจ้าวซีโทรมา ซูเฉินก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆ และหายใจออกยาวๆ หลังจากนั้นก็กดรับสาย " ภรรยา มีอะไรหรือเปล่า?"
"นายอยู่ไหน?" จ้าวซีถาม
ที่แท้หวังจิ้งรายงานจ้าวซีไปแล้ว ซูเฉินรู้สึกว่าโกหกไปตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์อะไร ก็เลยพูดว่า "ฉันอยู่โรงแรมเวินซิน"
หลังจากพูดจบแล้ว ซูเฉินก็ได้ยินเสียงร้องไห้ของจ้าวซี เสียงร้องไห้ที่ลอดผ่านสายมาทำให้ซูเฉินรู้สึกเหมือนปอดจะฉีก และรู้สึกปวดใจมาก
"ซีซี เธออย่าร้องไห้นะ............" ซูเฉินรู้สึกปวดใจ
"นาย....นายไป....กล้า.....ทำ ฉัน ฉัน................" จ้าวซีพูด
ซูเฉินฟังไม่รู้เรื่องว่าจ้าวซีพูดอะไรอยู่ เพราะเธอร้องไห้เสียใจหนักมาก พูดจาฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง หลังจากที่ซูเฉินคิดอยู่ครู่หนึ่ง ถึงได้เข้าใจว่า จ้าวซีถามว่า นายไปโรงแรมทำอะไร?
"ฉัน...."ซูเฉินขมวดคิ้ว หลังจากที่คิดๆแล้ว เขาก็พูดว่า " ฉัน ฉันมาเป็นเพื่อนพี่สะใภ้"
เมื่อจ้าวซีได้ยินซูเฉินพูดแบบนั้น เธอก็หยุดร้องไห้ ราวกับว่ารับไม่ได้กับสิ่งที่ได้ยิน
ส่วนหลิวอี้อี้ก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที เธออยากจะเตือนซูเฉินว่าอย่าพูดออกไป ดพราะหลังจากที่พูดเรื่องนี้ออกไปแล้ว จะทำให้ชื่อเสียงของหลิวอี้อี้และซูเฉินไม่ดี และส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อจ้าวซี
และระหว่างที่ทั้งสองคนเป็นกังวลอยู่นั้น ซูเฉินก็พูดต่อว่า "วันนี้พี่สะใภ้ของผมกลับไปที่บ้านเกิด และก็รีบกลับมาหาฉัน พอรู้เรื่องที่เกิดขึ้นที่งานศพของพี่ซูเจิ้ง ทำให้เธออารมณ์ไม่ค่อยดี ก็เลยดื่มเหล้าเข้าไป..........."
"เธอเองก็รู้ ว่าพี่สะใภ้ฉันคออ่อน เมื่อเห็นว่าพี่สะใภ้ดื่มเยอะเกินไปแล้ว ฉันก็เลยพาพี่สะใภ้มาที่โรงแรม " ซูเฉินอธิบาย
เมื่อได้ยินซูเฉินพูดแบบนี้ หลิวอี้อี้ก็โล่งใจ
จ้าวซีเองเมื่อได้ยินซูเฉินพูด เธอก็ค่อยๆหยุดร้องไห้ และพูดเหมือนจะไม่เชื่อว่า "นาย นายอยู่กับพี่สะใภ้จริงๆหรอ?"
ตอนที่ซูเฉินได้รับบาดเจ็บ จ้าวซีไปดูแลเขาที่โรงพยาบาลอยู่บ่อยๆ เธอก็เลยเรียกหลิวอี้อี้ว่าพี่สะใภ้ตามซูเฉินไปด้วย และเรียกหยางถิงว่าพี่ถิงถิง ถึงแม้พวกเธอจะเจอกันไม่ค่อยบ่อย แต่ก็ถือว่าสนิทสนมกัน
"จริงสิ" ซูเฉินพูดจบ ก็ยื่นโทรศัพท์ให้หลิวอี้อี้ และพูดว่า " พี่สะใภ้ พี่ฟังซิ ซีซีไม่เชื่อผม"
พูดจบ ซูเฉินก็ยิ้มให้หลิวอี้อี้
ส่วนหลิวอี้อี้ก็ขมวดคิ้ว และยื่นมือไปหยิกแขนของซูเฉินแรงๆ เธอคิดไม่ถึงว่า ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอตอนนี้จะพูดโกหกเป็น
ถ้าหลิวอี้อี้ไม่รู้ก็ยังไม่เท่าไหร่ แต่สถานการณ์ในตอนนี้คือ ซูเฉินโทรศัพท์โกหกจ้าวซีต่อหน้าหลิวอี้อี้
หลิวอี้อี้ดูซูเฉินที่พูดโกหกโดยมสายตาปกติ พูดลื่นไม่ติดขัด หลิวอี้อี้ก็รู้สึกโกรธ รู้สึกสะท้อนกลับมาในใจ ถ้าหลังจากนี้ซูเฉินโกหกเธอแบบนี้บ้าง เธอจะรู้หรือเปล่า?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แอบรัก