ในขณะที่เรียกจ้าวซีอยู่นั้น ซูเฉินก็เอามือกดหัวของจ้าวซีไปด้วย และเขาก็ทนไม่ไหวสั่นกระตุกไปทั้งร่างกาย
น้ำแตกแล้ว ในตอนนั้น สมองของซูเฉินก็ว่างเปล่า
ส่วนจ้าวซีก็คิดไม่ถึงว่าซูเฉินขะแตกในปาก รู้สึกเหนียวๆในคอ เดิมทีเธออยากจะดิ้น แต่ถูกซูเฉินกดหัวไว้อย่างแรง เธอก็เลยดิ้นไม่ได้
ผ่านไปสิบกว่าวินาที ซูเฉินก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆ
ส่วนจ้าวซีเนื่องจากหายใจถี่ เธอก็เลยกลืนน้ำของซูเฉินเข้าไปแล้ว ตอนนี้ซูเฉินปล่อยมือออกจากหัวของเธอแล้ว เธอทนไม่ไหวอ้วกออกมามีแต่เสียงแต่ไม่มีอะไรออกมาด้วย
"ภรรยา" ซูเฉินรู้สึกว่าตัวเองทำเกินไป แต่เมื่อกี้เขาควบคุมตัวเองไม่ได้ เขาก็เลยดึงจ้าวซีมากอดและปลอบเธอ
เดิมทีจ้าวซีเป็นคนใจอ่อนอยู่แล้ว เมื่อโดนซูเฉินปลอบเธอก็ไม่เป็นอะไรแล้ว ที่จริงเมื่อกี้ตอนที่เธอจูบซูเฉิน เธอเองก็มีอารมณ์แล้ว เพียงแค่ไม่กล้าพูดออกไปเท่านั้นเอง
ดูเวลา ใกล้ถึงเวลาที่หอจะล็อคประตูแล้ว เมื่อปลอบจ้าวซีเสร็จแล้ว ซูเฉินก็ไปส่งจ้าวซีที่หอ
กลับมาถึงหอพัก ในห้องมีรูมเมทแค่คนเดียว อีกสองคนออกไปกับแฟนแล้ว เมื่อรูมเมทคนนั้นเห็นจ้าวซีกลับมาแล้ว ก็เลยถามว่า " ซีซี ไม่ใช่เธอออกไปหาซูเฉินหรอ?"
ตอนที่หวังจิ้งโทรมา จ้าวซีเสียใจหนักมาก แต่ก็กลัวว่ารูมเมทจะได้ยิน ดังนั้นเธอจึงลงไปโทรหาซูเฉินข้างล่าง
ตอนนี้เธอกลับมาแล้ว รูมเมทก็เลยแปลกใจ แต่เมื่อคิดถึงลักษณะท่าทางของจ้าวซีและหวังจิ้งแล้ว รูมเมทคนนั้นก็เลยไม่ได้ติดใจอะไร บวกกับเวลาค่อนข้างดึกมากแล้ว หลังจากที่ทั้งสองคนคุยกันนิดหน่อยต่างคนก็ต่างแยกย้ายไปนอน
จ้าวซีเอนนอนบนเตียง เธอก็คิดถึงตอนที่เธอออกป้าจะช่วยซูเฉินสำเร็จความใคร่ เธอก็รู้สึกร้อนรุ่มบนใบหน้า
แต่เธอก็อดคิดไม่ได้ เธอคิดไปด้วย เอามือสอดเข้าใต้กางเกงในตัวเองไปด้วย มือเล็กๆไปแตะเบาๆ และเริ่มนวดคลึง
เนื่องจากกลัวว่าเสียงดังรบกวนรูมเมท ทุกการกระทำของเธอก็เลยค่อยๆทำอย่างช้าๆ แต่ก็ไม่ได้รู้สึกสบายเหมือนปกติที่ทำ.............
ผ่านไปครู่ใหญ่ ร่างกายของจ้าวซีก็กระตุก เธอนึกภาพสุดท้ายของซูเฉิน ตอนที่เขาหมดแรง
.......................
เช้าวันต่อมา หลังจากที่ซูเฉินตื่นแล้ว เขาก็โทรหาหลิวอี้อี้ หลังจากรู้แล้วว่าเธอกลับไปแล้ว เขาก็ไปเรียนหนังสืออย่างสบายใจ
เพราะเรื่องเมื่อคืน ทำให้ซูเฉินรู้สึกว่าจ้าวซีดีกับเขามาก บางครั้งเลยทำให้เขาคิดว่า ไม่งั้นเขาเลือกอยู่กับจ้าวซีไปตลอดก็ได้
ส่วนหลิวอี้อี้ ก็เป็นความฝันที่อยู่ในใจ.............
แต่เมื่อคิดแบบนี้ ซูเฉินก็รู้สึกผิดต่อหลิวอี้อี้ เพราะแรกเริ่มหลิวอี้อี้ไม่ได้รักซูเฉินมาก แต่เป็นเพราะซูเฉินพยายามทำให้เธอทีละนิดๆ จนสามารถครอบครองหัวใจของหลิวอี้อี้ได้
ความสัมพันธ์นี้ ซูเฉินเองก็ไม่รู้ว่าจะยาวนานได้นานแค่ไหน เขารู้เพียงแค่ว่า การอยู่ด้วยกันตตลอดไป เป็นเรื่องที่มีอยู่จริง!
ตอนนี้ซูเฉินใช้ชีวิตอยู่กับจ้าวซีมากขึ้น ยิ่งทำให้ซูเฉินรู้ว่าเขาไม่มีทางไปจากจ้าวซีได้ ก่อนหน้าหนี้รู้สึกแค่ว่าไม่อยากทำให้จ้าวซีเสียใจ แต่ตอนนี้เขากลับรู้สึกปล่อยวางจ้าวซีไม่ได้
จ้าวซีในตอนนี้ พอจะเข้าจเรื่องระหว่างผู้ชายผู้หญิงแล้ว และใจจดใจจ่อต่อซูเฉิน และเธอก็ยังคงสวยงามที่สุดอยู่
ในระหว่างที่ซูเฉินคิดถึงเรื่องพวกนี้อยู่ จ้าวซีก็ถืออาหารเช้าเดินเข้ามาในห้องเรียน ท่ามกลางความอิจฉาของทุกคน ซูเฉินก็นั่งกินอาหารเช้าอย่างมีความสุข
คาบแรกเป็นวิชาของหลี่ฟานหราน เป็นเพราะซูเฉิน จ้าวซีก็เลยรู้สึกต่อต้านหลี่ฟานหราน
เมื่อเห็นว่าจ้าวซีค่อนข้างต่อต้านหลี่ฟานหราน ซูเฉินก็เลยพยายามไม่มองหลี่ฟานหราน บวกกับเขาและหลี่ฟานหรานเป็นความสัมพันธ์แบบอาจารย์กับลูกศิษย์ ซูเฉินเลยรู้สึกว่า แค่ได้มองหลี่ฟานหรานก็ดีที่สุดแล้ว ส่วนเรื่องคิดที่จะเอามาเป็นของตัวเอง เป็นเรื่องที่เก็บไว้ในใจดีกว่า
ผู้ชายทุกคนเมื่อได้เห็นผู้หญิงสวย ก็จะรู้สึกตื่นเต้นในใจหรืออาจจะมีความคิดลามกในใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แอบรัก