แอบรัก นิยาย บท 107

หลิวอี้อี้ถูกซูเฉินมองจนรู้สึกเขิน เธอก็เลยหยิบแก้วไวน์ขึ้นมาดื่ท เพื่อปกปิดความอายของตัวเอง

"อี้อี้ ทำไมจู่ๆพี่................" ซูเฉินไม่แน่ใจในคำถามของตัวเอง

"ก็กลัวว่านายจะเก็บกดจนมีปัญหาไง?" หลิวอี้อี้มองซูเฉิน และพูดด้วยความรู้สึกผิดว่า "ช่วงที่ผ่านมา นายทำเพื่อฉันในทุกๆเรื่อง ฉันจำได้ขึ้นใจ ตอนนี้.....ไม่มีแรงต้านอะไรอีกแล้ว ฉันคิดว่า....ฉันก็ควรตอบแทนนายให้..........นายกินลูกอมบ้าง"

หลิวอี้อี้ไม่กล้าพูดออกมาตรงๆ เธอก็เลยใช้คำว่าลูกอมแทน

แต่ซูเฉินเข้าใจความหมายของหลิวอี้อี้ เขาก็เลยยิ้มกว้าง

หลังจากกินข้าวเสร็จแล้ว ซูเฉินและหลิวอี้อี้ก็ไปโรงแรมด้วยกัน ในครั้งนี้ ไม่มีคนหรือปัจจัยอะไรที่จะทำให้เกิดความไม่สงบ แต่ซูเฉินก็ยังตื่นเต้นมาก

และเขาเองก็ไม่รู้ว่าทำไมเรื่องทุกอย่างในวันนี้มันถึงราบรื่นได้ขนาดนี้ นี่มันทำให้ซูเฉินรู้สึกไม่เป็นธรรมชาติ

"อี้อี้" จู่ๆซูเฉินก็เรียกชื่อเธอขึ้นมาเพราะความกระวนกระวายใจ

"ทำไม?" หลิวอี้อี้ถามขึ้น

"ไม่ ไม่มีอะไร" ซูเฉินไม่รู้จะพูดอะไรดี เพียงแค่รู้สึกใจไม่สงบ แต่ความรู้สึกไม่เป็นสุขนี้เกิดขึ้นจากอะไร เขาเองก็ไม่รู้

มาถึงโรงแรม ซูเฉินก็ไปเช็คอิน หลังจากนั้นก็พาหลิวอี้อี้ขึ้นห้อง

ห้องใหญ่มาก และก็สะอาดมากด้วย เพราะเป็นครั้งแรกที่จะได้มีความสัมพันธ์กับหลิวอี้อี้ ซูเฉินก็เลยอยากให้ออกมาดี

หลังจากมาถึงในห้องพักแล้ว หลิวอี้อี้ก็เงียบลง ดูจากท่าทางน่าจะเขินอาย ส่วนซูเฉินก็มองหลิวอี้อี้และเดินไปกอดเธอ

หลิวอี้อี้เห็นซูเฉินลงมือแล้ว หลิวอี้อี้ก็เริ่มใจเต้นแรง

ที่จริงวันนี้ที่หลิวอี้อี้มาหาซูเฉิน เธอสับสนอยู่ในใจตั้งนาน สุดท้ายเธอก็ตัดสินใจว่าจะให้ซูเฉินได้ลิ้มรสร่างกายของเธอ

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ซูเฉินช่วยชีวิตเธอไว้ตั้งหลายครั้ง เป็นผู้ชายที่เป็นห่วงเธอที่สุดในโลกนี้แล้ว ถ้าไม่มีซูเฉิน หลิวอี้อี้ยากที่จะนึภาพตัวเองในตอนนี้ได้เลย

หลังจากที่หลิวอี้อี้ถูกซูเฉินกอดแล้ว หลิวอี้อี้ก็หลับตาลงเบาๆ

ซูเฉินกอดเอวของหลิวอี้อี้เบาๆ หลังจากนั้นเขาก็อ้าปาก และเรียกชื่อของหลิวอี้อี้ หลังจากนั้นก็จูบเธอ

หลิวอี้อี้สัมผัสความรุ่มร้อนของซูเฉิน หลังจากที่เธอสำรวมอยู่ครู่หนึ่งแล้ว และจากการจูบของซูเฉิน ทำให้เธอเริ่มมีปฏิกิริยาโต้ตอบ

เธอไม่ได้โดนผู้ชายแตะเนื้อต้องตัวมานานมากแล้ว บวกกับมักโดนหยางถิงหอม หรือบางทีหยางถิงก็จะมาจับหน้าอกหรือมาจับในส่วนอื่นๆ หยางถิงชอบแกล้งเธออยู่บ่อยๆ

ดังนั้น เวลาหลิวอี้อี้เกิดอารมณ์ขึ้นมา เธอก็จะช่วยตัวเอง

บางครั้งก็ทำตอนกลางดึก หรือบางครั้งก็ตอนที่ตัวเองอยู่คนเดียว หรือตอนที่อาบน้ำ.........

แต่ตอนนี้เธอได้สัมผัสฮอร์โมนของผู้ชาย หลิวอี้อี้ก็เลยมีอารมณ์ขึ้นมาทันที เธอสัมผัสได้ถึงการโจมตีด้วยลิ้นของซูเฉินในปากของเธอ ทำให้เธอส่งเสียงครางออกมา

ซูเฉินเองก็รู้สึกว่ามันดีมากจนอธิบายไม่ได้ เขาอยากจะอุ้มหลิวอร่อร่ไปวางบนเตียง หลังจากนั้นก็จัดการเธอ

อีกด้านหนึ่ง ตอนที่หลิวอี้อี้กำลังอาบน้ำอยู่ ร่างกายของเธอก็เร่าร้อนเล็กน้อย นี่ทำให้เธอรู้สึกอาย เธออายตัวเองว่าทำไมตัวเองถึงได้ออกตัวแรงขนาดนี้ แถมยังมีปฏิกิริยาโต้ตอบรุนแรงอีกด้วย

เมื่อเธอรับรู้ความเปลี่ยนแปลงของร่างหายตัวเอง เธอก็เลยปรับน้ำให้เย็นขึ้นอีกนิด แต่เหมือนไม่มีประโยชน์อะไร

หลิวอี้อี้มองตัวเองในกระจก เธอเห็นดวงตาตัวเองเต็มไปด้วยฤดูใบไม้ผลิ เธอมองตัวเองได้ไม่นาน หน้าของเธอก็เริ่มแดง

แต่ตอนที่เธอมองร่างกายของตัวเอง เธอก็รู้สึกหวั่นไหว ผู้หญิงทุกคนมักหลงตัวเอง

ในระหว่างที่เกิดความรู้สึกแปลกๆในใจ หลิวอี้อี้ก็อาบน้ำเสร็จ เธอใช้ผ้าขนหนูเช็ดตัว หลังจากนั้นก็เดินออกมา

ในตอนนี้ ซูเฉินเห็นหลิวอี้อี้ห่มผ้าเช็ดตัวออกมา ทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นมาก เธอมองท่าทางสวยงามของหลืวอี้อี้ในตอนนี้ ผิวของเธอขาวดั่งหิมะ บนร่างกายมีไข่มุกสองเม็ด มันทำให้เธอดูอ่อนโยนมาก

โดยเฉพาะบริเวณขาอ่อนที่ผ้าขนหนูปิดไม่มิด ทั้งยาว ทั้งเรียว สวยมากๆเลย

"อึก" ซูเฉินอดไม่ไหวต้องกลืนน้ำลาย เขาเดินเข้าไปหาหลิวอี้อี้ และกอดเธอ พร้อมพูดอ่อนโยนว่า " อี้อี้ พี่สวยมากเลย"

ได้รับคำชมจากผู้ชาย ทำให้หลิวอี้อี้หน้าแดง และใจเต้นรัว เธอสัมผัสถึงความรักได้จากตัวของซูเฉิน

ในตอนนี้ ทำให้เธอรู้สึกราวกับว่าเป็นผู้หญิงบริสุทธิ์ที่แอบมามีอะไรกับผู้ชายที่รัก

"พี่....." หลิวอี้อี้ออ้าปาก แต่กลับไม่รู้จะพูดอะไร

เสียงของหลิวอี้อี้ดังออกมาคำหนึ่ง ซูเฉินรู้สึกเหมือนหลิวอี้อี้เป็นดอกไม้ กลิ่นหอมๆของดอกไม้ทำให้เขาอยากลิ้มรส ให้ซูเฉินได้สูดกลิ่นแรงๆ และกลืนลมหายใจทั้งหมดของหลิวอี้อี้ ถึงจะพอใจ.....................งงง