แม่เฉินอึ้งไป จากนั้นหัวเราะอย่างกระอักกระอ่วนขึ้นมา “โอ๊ย เธอดูความจำฉันสิ ลืมไปเลยว่าเธอเกิดวันเดียวกับพี่สาว”
“แต่ก็พอดีเลย แฟนของพี่สาวเธอเหมาทั้งโรงแรม ถึงตอนนั้นเธอก็จัดปาร์ตี้เล็กๆ อยู่ข้างๆ จะได้อยู่ช่วยพี่สาวเธอกับฉันด้วย”
“เพราะยังไงปาร์ตี้วันเกิดของเธอก็มีคนมาแค่ไม่กี่คน”
“โอ๊ย แม่ลำเอียงเกินไปแล้ว!” เฉินเข่อเอ๋อร์งอนจนหันหน้าไปทางอื่น ไม่สนใจแม่เฉิน
แม่เฉินครองอำนาจในบ้านอย่างเห็นได้ชัด เธอพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “เอาแบบนี้แหละ พรุ่งนี้เธอไปกับฉัน ให้เธอเรียนรู้จากพี่สาว เธอก็ไม่เด็กแล้ว อย่าเอาแต่ทำตัวเหมือนเด็ก!”
พูดจบ แม่เฉินเดินออกไป ปิดประตูเสียงดังปัง
เฉินเข่อเอ๋อร์ทนไม่ไหวแล้ว เธอร้องไห้ออกมา “ลำเอียง พวกคุณลำเอียงกันหมด ฉันไม่ได้ดีเลิศเหมือนพี่สาว! แต่คุณจะลิดรอนสิทธิ์ในการเลือกสถานที่ฉลองวันเกิดของฉันไม่ได้!”
เฉินเข่อเอ๋อร์ร้องไห้อยู่ครู่หนึ่ง เมื่อเช็ดน้ำตาจนหมด ก็ทำแก้มป่องพูดพึมพำ “ฉันต้องไม่ร้อง ฉันต้องเข้มแข็ง ก็แค่งานวันเกิด ไม่มีอะไรน่าทึ่งหรอก”
เฉินเข่อเอ๋อร์ปลอบใจตัวเอง ขณะนั้นเธอเห็นผู้หญิงโบกมือให้เธออยู่ด้านล่าง
นี่เป็นเพื่อนร่วมชั้นที่เธอค่อนข้างสนิท ชื่อหวางฉิง
เฉินเข่อเอ๋อร์อาศัยอยู่ในคฤหาสน์รูปแบบสองชั้นครึ่ง เมื่อมีคนด้านล่างจึงเห็นได้อย่างชัดเจน
“หวางฉิงต้องถามว่าฉันจัดงานวันเกิดที่ไหนแน่นอน!” เฉินเข่อเอ๋อร์ดีใจ เด็กสาววิ่งลงไปด้านล่างอย่างตื่นเต้น
“เข่อเอ๋อร์!” หวางฉิงโบกมือให้เฉินเข่อเอ๋อร์
“หวางฉิง เธอมาได้ยังไง” เฉินเข่อเอ๋อร์รู้อยู่แล้วแต่ก็ทำเป็นถาม
หวางฉิงมองเฉินเข่อเอ๋อร์ แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “พรุ่งนี้วันเกิดเธอใช่ไหม”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แดนนิรมิตเทพ
แปลต่อหน่อยครับ...
อ่านต่อไม่ได้เลย...
เงียบสนิท...
ตั้งแต่ตอน1299ถึง1420ไม่มีเลยค่ะตอนขาดหายไปเลย ขอร้องทางทีมงานอัพเดทต่อด้วยนะคะ...
ขอร้องทางทีมงานอัพเดทให้ถึงตอนจบด้วยนะคะ😭...
ไม่เขียนต่อแล้วหรือครับ...