แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 102

เฉินโม่เป็นคนธรรมดา ธรรมดาแบบที่ว่าไม่ต่างจากคนทั่วไปเลย แต่เอียนชิงเฉิงนั้นเป็นดั่งไข่มุกอันเจิดจ้า ไม่ว่าจะอยู่ที่ใดก็จะเปล่งประกายออกมา เมื่อคนสองคนยืนอยู่ด้วยกัน เห็นได้ชัดว่าพวกเขาอยู่คนละโลกกัน

เฉินโม่ปวดหัวเล็กน้อย เอียนชิงเฉิงเป็นเจ้าปัญหาจริงๆ เลย

สีหน้าของมู่หรงยานเอ๋อร์ผิดหวังเล็กน้อย เธอมองเฉินโม่อย่างไม่พอใจและถามว่า " เฉินโม่ เธอเป็นคู่หมั้นของนายจริงๆ เหรอ?"

เฉินโม่เหลือบมองเอียนชิงเฉิงซึ่งดูเชิดหน้าชูตาเล็กน้อย จากนั้นก็ถอนหายใจ "ใช่ แต่ถอนหมั้นแล้ว"

เมื่อมู่หรงยานเอ๋อร์ได้คำว่า "ใช่" หัวใจของเธอก็จมดิ่งลง แต่เมื่อเธอได้ยินประโยคถัดไป ใบหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยความสุขในทันใด เธอเลิกคิ้วขึ้นอย่างได้ใจเล็กน้อย และมองเอียนชิงเฉิงอย่างท้าทาย

เอียนชิงเฉิงขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอไม่พอใจกับคำตอบของเฉินโม่เท่าไหร่ " หึ ใครบอกว่าถอนหมั้นแล้ว? หากว่าฉันไม่ตกลง งานหมั้นของฉันเอียนชิงเฉิงไม่มีใครสามารถมากำหนดได้!"

"เอียนชิงเฉิง!" หลินทาวตะลึงไปครู่หนึ่ง และอุทานออกมา "คุณคือหญิงงานอันดับหนึ่งแห่งยานจิง คุณเอียนชิงเฉิง!"

"มิน่าล่ะ ไม่เคยได้ยินว่าที่อู่โจวมีหญิงงามมากก่อน ที่แท้คุณคือหญิงงามอันดับหนึ่งแห่งยานจิงนี่เอง!" หลินทาวถามเองตอบเอง สีหน้าของเขากระจ่างและประหลาดใจอย่างมาก

อานเข่อเยว่และมู่หรงยานเอ๋อร์พร้อมทั้งคนอื่นๆ ดูเหมือนจะเคยได้ยินชื่อเสียงของเอียนชิงเฉิงมาก่อน ต่างก็สงสัยและมองดูเอียนชิงเฉิงอีกครั้ง

แววตาที่แผดเผาดั้งเดิมในดวงตาของหลินทาวหายไปในทันที แววตาที่เขามองเอียนชิงเฉิงเผยความหวานกลัวออกมาเล็กน้อย

จากนั้นหลินทาวมองไปที่เฉินโม่ด้วยท่าทางเยาะเย้ย " ไม่คาดคิดว่าคนบ้านนอกจะกล้าที่จะยั่วยวนหญิงงามอันดับหนึ่งแห่งยานจิง ฮ่าๆ เฉินโม่ ฉันจะรอดูจุดจบของนาย!"

แม้ว่าหลินทาวไม่ใช่คนยานจิง แต่เขาก็รู้ว่าในยานจิงนั้น มีนายน้อยผู้ทรงอิทธิพลมากมายที่จับจ้องหญิงงามอันดับหนึ่งแห่งยานจิงอยู่ แม้แต่ผู้มีอำนาจระดับน้อยในยานจิง ก็มีกำลังมากพอที่จะเดินเชิดหน้าชูตาในอู่โจว เฉินโม่กล้าที่จะยั่วเย้าเอียนชิงเฉิง หาเรื่องใส่ตัวชัดๆ !