เมื่อเห็นคนมากมายเกลี้ยกล่อมตัวเอง เฉินโม่ไม่อยากให้ทุกคนผิดหวัง จึงกล่าวอย่างเรียบเฉย “ก็ได้ ฉันจะเชื่อพวกนาย”
“เออ ใช่แล้ว กู่หลินเฟิงอยู่ที่ไหน พาฉันไปดูเขาหน่อย!”
“เขาไม่ยอมมาโรงพยาบาล เช่าบ้านอยู่ข้างนอก เพื่อจะพักรักษาตัวด้วยตัวเอง!” เจี่ยจวินเซี่ยกล่าว
“พาฉันไปดูเขาหน่อย!” เฉินโม่กล่าว
“ฉันพานายไปเอง!” ห่าวเจี้ยนขันอาสาพาไป
“อืม” เฉินโม่พยักหน้า จากนั้นก็เดินไปยังหัวเตียงของจี๋ต๋าจิ่วตู หยิบยาออกมาหนึ่งเม็ด ใส่เข้าไปในปากของจี๋ต๋าจิ่วตูโดยตรง
อะแฮ่ม!
จี๋ต๋าจิ่วตูสำลักจากการกระทำที่หยาบกระด้างของเฉินโม่
“ไอ้เบื๊อกเฉิน นายให้ฉันกินยาอะไร? นายจะฆ่าฉันเหรอ!” จี๋ต๋าจิ่วตูบ่นว่าเขา
เฉินโม่ไม่ได้สนใจเขา หันหน้าไปพูดกับห่าวเจี้ยน “ไปกันเถอะ!”
เมื่อออกมาจากโรงพยาบาล ห่าวเจี้ยนก็พาเฉินโม่นั่งรถแท็กซี่ ไปถึงชุมชนเก่าแก่แห่งหนึ่ง
ที่นี่เงียบสงบมาก เหมาะกับการพักฟื้นเป็นอย่างมาก
หลังจากลงรถ ห่าวเจี้ยนพลางเดินนำ พลางกล่าว “ไอ้กู้บอกว่าอาการบาดเจ็บเขาไม่ได้หนักหนาอะไร ฝ่ายตรงข้ามไม่ได้เล่นถึงตาย!”
เฉินโม่ไม่พูดอะไร เดินตามห่าวเจี้ยนเข้าไปยังตึกหกชั้นหลังหนึ่ง
เมื่อเดินมาถึงชั้นสี่ ห่าวเจี้ยนก็พูดขึ้น “ตรงนี้แหละ”
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!
ห่าวเจี้ยนเคาะประตู
“ใคร?” ข้างในดังขึ้นด้วยเสียงที่เหนื่อยล้าของกู่หลินเฟิง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แดนนิรมิตเทพ
แปลต่อหน่อยครับ...
อ่านต่อไม่ได้เลย...
เงียบสนิท...
ตั้งแต่ตอน1299ถึง1420ไม่มีเลยค่ะตอนขาดหายไปเลย ขอร้องทางทีมงานอัพเดทต่อด้วยนะคะ...
ขอร้องทางทีมงานอัพเดทให้ถึงตอนจบด้วยนะคะ😭...
ไม่เขียนต่อแล้วหรือครับ...