แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1136

เหตุผลที่เฉินควางมีชื่อว่าบ้าเฉินในตระกูลเฉินนั้นเป็นเพราะ เฉินเยว่พี่สาวที่ไร้เหตุผลของเขา มิฉะนั้น ด้วยความสามารถอันน้อยนิดของเขา อย่าว่าแต่ตระกูลเฉินเลย แม้แต่ในตระกูลเล็ก ๆ ก็ไม่มีทางบ้าได้

ในชาติที่แล้ว เนื่องจากเฉินเข่อเอ๋อร์ ทำให้เฉินเยว่เคยเกิดความขัดแย้งกับเขา สุดท้ายก็ถูกเฉินเยว่พี่สาวของเขาอัดเกือบตาย และนอนอยู่บนเตียงเป็นเวลาสามเดือน กว่าจะลุกจากเตียงได้

แต่นั่นคือเรื่องหลังจากนั้นแล้ว ในชาตินี้ การพบกันระหว่างเฉินโม่กับเขา ดูเหมือนจะเร็วกว่าเดิมมาก

เฉินโม่ยังไม่ทันตอบ เฉินเข่อเอ๋อร์ก็พูดด้วยใบหน้าเย็นชา:"เฉินควาง นี่คือพี่เฉินโม่ ลูกหลานของตระกูลเฉินจากเชื้อสายโดยตรงของปู่รอง คุณห้ามเสียมารยาท!"

เฉินเข่อเอ๋อร์จงใจเน้นคำว่าเชื้อสายและสายเลือดโดยตรงของปู่รอง เพื่อที่จะมาสยบเฉินควาง

"ฉันไม่ได้ถามเธอ!"เฉินควางพูดอย่างเย็นชา สายตาของเขาจับจ้องไปที่เฉินโม่ตลอดเวลา ดวงตาที่ดุดันของเขาเหมือนงูเห่าที่มีพิษ

รุ่นหลังของตระกูลเฉินที่อยู่รอบๆ มองดูฉากนี้ ส่วนใหญ่ก็ยิ้มเยาะเย้ยหยัน

"ฉันว่าแล้ว เฉินควางจะต้องหาเรื่องเฉินโม่อย่างแน่นอน คงจะมีละครสนุกๆ ให้ดูแล้ว"

เฉินควางจ้องมองเฉินโม่ด้วยใบหน้าบึ้งตึง และพูดว่า:"ไอ้หนู ฉันกำลังถามนายอยู่? หูหนวกรึไง?"

เฉินเข่อเอ๋อร์ลุกขึ้นด้วยความโกรธ และจ้องมองไปที่เฉินควาง:"เฉินควาง ทำไมคุณถึงพูดด้วยน้ำเสียงแบบนั้นกับพี่เฉินโม่?"

"นั่งลงซะ เดี๋ยวฉันค่อยสะสางบัญชีกับเธอ!"เฉินควางมองเฉินเข่อเอ๋อร์ด้วยสายตาเย็นชา และสายตาที่น่ากลัวแบบนั้น ทำให้เด็กสาวเฉินเข่อเอ๋อร์ก็นั่งลงเหมือนเดิมทันที

เฉินโม่ชำเลืองมองเขาเบา ๆ หากเป็นชาติที่แล้ว ด้วยนิสัยของเขาคงจะนั่งดูเฉย ๆ ไม่ได้แล้ว แต่ในชีวิตนี้เฉินควาง ก็ไม่ต่างอะไรกับมดในสายตาของเขา

"ฉันเป็นใคร คุณมีสิทธิ์อะไรที่จะรู้?"น้ำเสียงของเฉินโม่เรียบนิ่ง แต่คำพูดของเขาเฉียบคมมาก ไม่ยอมสักนิด

คำพูดของเฉินโม่ ทำให้รุ่นหลังทุกคนในตระกูลเฉินโหมกระหน่ำ

"ฉันได้ยินไม่ผิดใช่ไหม? ไอ้ขยะเฉินโม่นั่นกล้าพูดแบบนี้! คาดว่าทีนี้เขาคงจะทำให้เฉินควางขุ่นเขืองซะแล้ว!"

"มันน่าประหลาดใจจริงๆ ครั้งนี้เฉินโม่กล้ามาก ฮ่าฮ่า ฉันเดาว่าเขาจะถูกเฉินควางอัดจนเละแน่!"

"เรามาเปิดราคากัน เดิมพันกันว่าใครจะเป็นผู้ชนะระหว่างสองคนนี้"

"มึงมันอวดดี!"บ้าเฉินสมฉายาคำว่าบ้าคลั่งในชื่อเล่นของเขาจริงๆ และชกไปตรงหน้าเฉินโม่โดยตรง

มีคนอุทานทันที:"ดูสิ เฉินควางลงมือแล้ว!"

"ฮิฮิ ไอ้ขยะเฉินโม่นั้นซวยแล้ว"

เฉินเข่อเอ๋อร์รีบตะโกนร้อนใจ:"เฉินควาง หยุดนะ!"

เฉินควางไม่ชะงักเลยสักนิด มิฉะนั้น เขาก็จะไม่ชื่อว่าบ้าเฉิน

แววตาของเฉินโม่มีความเย็นชา ในสายตาของเขา การเคลื่อนไหวของเฉินควางนั้นช้าราวกับมด

เมื่อหมัดของเฉินควางเข้าใกล้ใบหน้าของเฉินโม่ เฉินโม่ก็ตะโกนเบาๆ:"ไป!"

จู่ๆ ออร่าอันทรงพลังก็ปรากฏขึ้นโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า กระแทกเฉินควางจนลอยออกไปโดยตรง ล้มลงในฝูงชน กระแทกโต๊ะอย่างแรง