แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1138

ผู้คนรอบข้างที่ได้ยินบทสนทนาระหว่างเฉินโม่และเฉินเข๋อเอ๋อร์ก็อดไม่ได้ที่จะส่ายหัว:"เฉินโม่ ไอ้ขยะ คิดว่าชนะเฉินควางแล้ว ก็จะไม่เห็นเฉินเยว่อยู่ในสายตา หาเรื่องตายชัดๆ !"

"ฮึๆ พอเฉินเยว่กลับมา ให้เขาดูว่านักบู๊คืออะไร แล้วเขาจะเข้าใจว่าเล่ห์เหลี่ยมเล็กๆ น้อยๆ ของเขานั้นไม่มีอะไรเทียบได้กับผู้แข็งแกร่งจริงๆ!"

รุ่นหลังทุกคนในตระกูลเฉินมองเฉินโม่และส่ายหัว เย้ยหยันความเย่อหยิ่งของเฉินโม่

ในขณะที่พวกเขากำลังคุยกัน ทุกคนรู้สึกถึงเงาสีขาววาบอยู่ข้างหน้าพวกเขา และผู้หญิงในชุดขาวก็ยืนอยู่กลางห้องโถงอย่างแปลกประหลาด

ดวงตานกฟีนิกซ์คู่หนึ่งกวาดมองทุกคนอย่างเย็นชา นั่นก็คือเฉินเยว่

"น้องชายของฉันล่ะ?"เฉินเยว่เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย น้ำเสียงของเธอเย็นชาและหยิ่งยโส

หลายคนในห้องโถงก้มหน้าลงทันที ไม่กล้าสบตากับเฉินเยว่ ในสายตาของพวกเขา เฉินเยว่เป็นเหมือนเทพลงมาจากสวรรค์ทั้งเก้า ที่ไม่สามารถลบหลู่และไม่สามารถเอื้อมได้!

รุ่นหลังจากตระกูลเฉินลุกขึ้นยืน ชี้ไปที่เฉินโม่ และพูดว่า:"เฉินโม่ เมื่อกี้เฉินโม่อัดลูกพี่ลูกน้องเฉินควางจนหมดสติ เราเรียกรถพยาบาล และส่งเฉินควางไปโรงพยาบาลแล้ว"

ใบหน้าที่สวยใสของเฉินเยว่เปลี่ยนเป็นสีขาวขึ้นทันที และลมหายใจเย็นยะเยือกของเธอเต็มไปด้วยอาฆาต

"คุณเป็นคนทำให้น้องชายของฉันหมดสติ??"เฉินเยว่มองเฉินโม่ น้ำเสียงเย็นชาที่ทำให้คนสั่นสะท้าน

เฉินโม่กลับดูสงบนิ่ง หยิบถ้วยชาและจิบชาอย่างสบายๆ เขาพูดเบา ๆ :"ถูกต้อง"

"ถ้าอย่างนั้นคุณก็เตรียมพร้อมชดใช้ซะ!"ร่างของเฉินเยว่เคลื่อนไหว กระโดดกลางอากาศ และต่อยเฉินโม่

เฉินโม่ยกมือขึ้นเล็กน้อย แต่ทันใดนั้นเอง เสียงตะโกนเย็นชาดังขึ้นจากประตู:"หยุดนะ!"

ร่างของเฉินเยว่ตกลงมาจากกลางอากาศ มองไปที่ชายหนุ่มหลายคนตรงประตูอย่างเย็นชา หนึ่งในนั้นคือเฉินธงแห่งหนานซู

คนที่ยืนอยู่เฉินธง คือคุณชายตระกูลเอียน เอียนซื่อหรง