แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1151

เฉินกั๋วเหลียงไม่เข้าใจความสามารถของเฉินโม่เลย เมื่อได้ฟังคำตอบของเฉินโม่จึงขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาคิดว่าเฉินโม่ก็อวดดีเล็กน้อย

แม้แต่เงินทุนเริ่มต้นยังไม่รับ จะมีสิทธิ์สร้างผลงานดี ๆ ได้อย่างไร ? หรือว่าเขาจะเป็นอัจฉริยะถึงขนาดสร้างทุกอย่างขึ้นมาได้ด้วยตัวเองเลยหรือ ?

ความคิดของเฉินกั๋วเหลียงคือการเกลี้ยกล่อมไม่ให้เฉินโม่ยอมแพ้ต่อสิ่งที่เกิดขึ้น และพยายามอย่างสุดความสามารถ แต่การแสดงออกของเฉินโม่กลับทำให้เขารู้สึกผิดหวังเล็กน้อย

ทันใดนั้นสีหน้าของเฉินกั๋วเหลียงก็เคร่งขรึมขึ้นมาทันที มองไปยังเฉินโม่และพูดว่า “เสี่ยวโม่ ปู่จะบอกความจริงให้ฟัง ตระกูลเฉินของพวกเราไม่ได้อยู่ในสภาพที่ดีเท่าไหร่นัก ถ้าหากปู่ไม่อยู่แล้ว ปู่ก็ไม่รู้ควรฝากตระกูลเฉินไว้กับใคร ?”

“ดังนั้น เหล่าคนรุ่นหลังอย่างพวกเธอ จึงต้องช่วยกันแบกรับภาระของตระกูล หากพวกคุณไร้ซึ่งคนปกป้องจากตระกูล ปู่เป็นกังวลต่ออนาคตของพวกเธอจริง ๆ !”

ในที่สุดเฉินโม่ก็เข้าใจ ดูเหมือนว่าคุณปู่จะโกรธเล็กน้อย อาจจะเป็นเพราะตกใจกับคำพูดของเขา

เฉินโม่ไม่มีคำอธิบาย มีบางเรื่องที่ยังไม่ชัดเจน ทำได้เพียงรอให้เงื่อนไขต่าง ๆ สุกงอมก่อนเท่านั้น

เฉินกั๋วเหลียงเห็นว่าเฉินโม่ไม่พูดอะไร จึงพูดต่อไปว่า “ความจริงแล้วคนที่ฉันโปรดปรานที่สุดในตระกูลของเราก็คือพ่อของเธอ น่าเสียดาย เพื่อชัยชนะ เขาตัวคนเดียวออกจากตระกูลเฉินไป ทำให้ปู่สูญเสียผู้ช่วยที่มีความสามารถคนหนึ่ง ต่อให้เขากลับมาตอนนี้ มันก็สายเกินไปแล้ว”

ที่แท้ว่าคุณพ่อเป็นคนที่คุณปู่โปรดปรานมากที่สุด คิดไม่ถึงเลย

“คุณปู่ คุณลุงของผมตอนนี้เป็นข้าราชชั้นผู้ใหญ่ในเขตการปกครองหนานซูแล้ว เขาจะแบกรับหน้าที่ฟื้นฟูตระกูลไม่ได้เชียวหรือ ?” เฉินโม่ถามออกไป

“คุณลุงของเธอจะมาทำหน้าที่นี้ได้ยังไง เขารู้ดีอยู่แก่ใจ ทุกคนเองก็รู้ ว่าเขาใช้หยาดเหงื่อแรงกายของตระกูลเฉินมาตลอดหลายปีเพื่อไต่เต้าขึ้นมายังจุด ๆ นี้”

“ตอนนี้ฉันยังมีชีวิตอยู่ คนอื่นจึงยังไว้หน้าปู่อยู่บ้าง ถ้าหากปู่ไม่อยู่แล้ว ด้วยความสามารถของคุณลุงเธอ เกรงว่าชีวิตนี้คงหยุดลงแค่นี้”

เฉินโม่พยักหน้า ที่แท้ตำแหน่งของคุณลุงก็ได้มาอย่างนี้เอง