แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1165

หลี่ซู่เฟินถามออกมาไปด้วยความเป็นห่วง “เป็นไงบ้าง ?”

เฉินจิงเย่มองมาที่หลี่ซู่เฟิน ไม่ได้พูดอะไร เดินเข้าไปในห้องโดยตรง

หลี่ซู่เฟินขมวดคิ้วเล็กน้อย จากนั้นก็หันมามองเฉินโม่ “เสี่ยวโม่ พ่อของลูกเป็นอะไรไปงั้นเหรอ ?”

เฉินโม่ยิ้มออกมา “อาจจะยังรับไม่ได้ แต่อีกไม่นานก็จะดีขึ้นเอง”

หลี่ซู่เฟินพยักหน้า เธอไม่ได้กังวลกับการทดสอบในครั้งนี้ เฉินโม่นำเงินห้าหมื่นล้านออกมาช่วยเหลือเหม่ยหวากรุ๊ป อย่าว่าแต่การทดสอบจิ๊บจ๊อยครั้งนี้เลย แม้ตระกูลเฉิน เกรงว่ามันก็ไม่ได้อยู่ในสายตาของเขา

ส่วนเฉินจิงเย่ หลี่ซู่เฟินตะคอกออกมาอย่างเย็นชา “ฮึ่ม อายุขนาดนี้แล้ว แต่กลับคิดเรื่องแค่นี้ไม่ได้ ฉันจะไปด่าเขาเดียวนี้ !”

“แม่......” เฉินโม่ยื่นมือออกไปห้ามเขาไว้ แต่หลี่ซู่เฟินเข้าไปด้วยอารมณ์อันรุนแรง เฉินโม่ยิ้ม “ซวยแล้วท่านพ่อ”

วันแรกของปีใหม่ ลานบ้านอันยิ่งใหญ่แห่งตระกูลเฉิน

เทศกาลฤดูใบไม้ผลิอยู่ในใจของประชาชนหลายร้อยล้านคน เป็นเทศกาลที่สำคัญอย่างไม่ต้องสงสัย

วันนี้ประตูของตระกูลเฉินเปิดออก ลานบ้านของตระกูลเฉินประดับด้วยโคมไฟและพู่ห้อย มีการติดโคลงและเทพประจำประตูไว้ที่ประตู คนตระกูลเฉินต่างสวมเสื้อผ้าใหม่ เด็กน้อยสวมชุดผ้าฝ้ายในงานรื่นเริง หัวเราะและกันเล่นในลาน

ในห้องโถงของตระกูลเฉิน ผู้อาวุโสทั้งสามของตระกูลเฉินนั่งอยู่บนที่ตั้งอันสูงตระหง่านด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม รอการเคารพจากเหล่าลูกหลาน

เฉินโม่ตามเฉินจิงเย่เข้ามา ยืนอยู่ด้านข้างของห้องโถง

สีหน้าของเฉินจิงเย่ดูน่าเกลียดเล็กน้อย ไม่ได้เป็นเพราะเรื่องที่ถูกหลี่ซู่เฟินจัดการเมื่อวานนี้ แต่เป็นเพราะยังมีเรื่องอื่นอยู่ในใจ แม้แต่ใบหน้าของหลี่ซู่เฟินเองก็ดูเคร่งขรึมเล็กน้อย