แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1186

เฉินตงหวาพูดห้าม “เข่อเอ๋อร์ หุบปาก！”

เฉินเข่อเอ๋อรเบ้ปาก เมินหน้าหนี ไม่สนใจเฉินหวาตงเลย

“ที่แท้คุณเฉินผู้ลึกลับที่ดูแลเฉินเข่อเอ๋อร์คนนั้น ก็คือเฉินโม่！” หลังจากที่เฉินเข่อเอ๋อร์พูดแบบนี้ คนบางส่วนถึงได้เข้าใจ

เฉินกั๋วเหลียงไม่ได้สนใจเฉินเข่อเอ๋อร์ หันมาคารวะมู่หรงเค่อ จินโจงรุ่นและคนอื่นๆแล้วกล่าว “ขอบคุณสำหรับความรักของทุกท่าน แต่ว่าตระกูลเฉินรับไม่ไหวจริงๆ เสี่ยวโม่ยังเด็ก หากมีตรงนี้ที่ทำไม่ถูก ขอให้ทุกท่านโปรดอภัย！”

มู่หรงเค่อและคนอื่นก็รีบลุกขึ้น “มิกล้า มิกล้า！”

เฉินกั๋วเหลียงนั้นไม่เข้าใจสถานะของเฉินโม่ที่อยู่ต่อหน้าของพวกมู่หรงเค่อเลย แต่ว่ามู่หรงเค่อและคนอื่นกลับไม่กล้าชะล่าใจเลยแม้แต่นิดเดียว ให้พวกเขาอภัยเฉินไต้ซือ อย่าล้อเล่นเลย พวกเขายังอยากจะมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกนาน

คนหนานซูที่มีอำนาจบารมีในท้องถิ่นที่มาสวัสดีปีใหม่ตระกูลเฉิน แต่ละคนต่างตกตะลึง วันนี้ถือว่าได้เปิดโลกทัศน์ของพวกเขาแล้ว

คนเหล่านี้ล้วนเป็นคนฉลาด โดยรู้ว่าโอกาสในวันนี้มีเพียงครั้งเดียวในรอบพันปี ไม่เช่นนั้นด้วยสถานะของพวกเขาอยากจะเจอพวกมีอิทธิพลอย่างมู่หรงเค่อ มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย วันนี้ได้ใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้ ในการสร้างมิตรภาพ

อย่างไรก็ตาม พวกเขานั้นไม่มีทางลืมคำพูดเมื่อกี้ของมู่หรงเค่อ ในใจของพวกเขานั้นรู้ดี คุณเฉินถึงจะเป็นคนที่พวกเขาควรจะประจบมากที่สุด

“ผู้นำเฉิน ยินดีด้วยครับ ตระกูลเฉินมีคนหนุ่มที่มีความสามารถเช่นนี้！”

อย่างไรเสียเฉินโม่ก็เป็นเด็กหนุ่มคนหนึ่ง พวกเขาบางคนยังไม่สามารถถอดหน้าเพื่อไปเคารพเฉินโม่ได้ ทำได้เพียงไปแสดงความเคารพต่อเฉินกั๋วเหลียง

เฉินกั๋วเหลียงจะไม่รู้ความหมายนี้ได้อย่างไร หัวเราะแล้วกล่าว “ทุกท่านเกรงใจไปแล้ว”

ผู้คนก็ได้มาแสดงความยินดีอีกครั้ง และในขณะนี้ ด้านนอกประตูก็ดังขึ้นด้วยเสียงรายงาน “นายกฯจ้าวมาครับ!”

คนในห้องโถงอึ้งไปครู่หนึ่ง

เฉินตงซุ่นขมวดคิ้วถาม “นายกฯจ้าว？”

เฉินตงเยว่นิ่งไปครู่หนึ่ง แล้วถาม “นายกฯจ้าวคนไหน?”