บทที่1188 – ตอนที่ต้องอ่านของ แดนนิรมิตเทพ
ตอนนี้ของ แดนนิรมิตเทพ โดย จูผาซู่ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายใช้ชีวิตทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่1188 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
เฉินตงหวายิ้มบางๆ แล้วกล่าว “ไม่เป็นไร ฉันรู้นยะบันยัง!”
สายตาของนายกฯจ้าวมองไปทางเฉินโม่ พูดอย่างเสียงดัง “คิดไม่ถึงจริงๆ คุณเฉินผู้โด่งดังกลับหนุ่มขนาดนี้ ขอโทษที่ไร้มารยาท!”
นายกฯจ้าวแม้จะพูดอย่างเยินยอ แต่ท่าทีบนใบหน้าของเขาก็แสดงความดูถูกออกมาอย่างชัดเจน ซึ่งใครๆก็ดูออก
เฉินโม่ที่สีหน้าเรียบเฉย นั่งอยู่บนเก้าอี้โดยไม่ขยับเขยื้อน และไม่ได้สนใจนายกฯจ้าวเลย แต่กลับมาพูดคุยกับมู่หรงยายเอ๋อร์อย่างสนุกสนาน
สีหน้าของนายกฯจ้าวไม่เปลี่ยน แต่แววตาฉายผ่านด้วยความรุนแรง
เลขาข้างกายของนายกฯจ้าวที่ชื่อเสี่ยวอู๋ สีหน้าดูแย่มาก กระแอมไปหนึ่งที “ท่านนายกเทศมนตรีพูดกับนาย นายกลับไม่สนใจ ตระกูลเฉินสอนลูกหลานแบบนี้เหรอ?”
ในห้องโถง บรรยากาศก็ตึงเครียดขึ้นเล็กน้อย
คำพูดของเลขาเห็นได้ชัดว่ากำลังตำหนิตระกูลเฉิน แต่ทุกคนนั้นเข้าใจดี เขานั้นเจาะจงเพียงเฉินโม่คนเดียว
ดังนั้น สมาชิกส่วนใหญ่ของตระกูลเฉินล้วนเลือกที่จะเป็นผู้ชมอย่างเงียบๆ
มู่หรงเค่อและคนอื่นมองไปยังนายกฯจ้าว แววตาปรากฏด้วยรอยยิ้มที่เย็นชา พวกเขาเข้าใจดี เสี่ยวอู๋เป็นเพียงปืนกระบอกหนึ่งเท่านั้น นายกฯจ้าวถึงจะเป็นเจ้าของปืนกระบอกนี้
อีกอย่างสำหรับคำพูดของเสี่ยวอู๋ นายกฯจ้าวก็ไม่ได้เอ่ยปากห้ามปราม ก็เท่ากับว่ายอมรับไปแล้วว่าเป็นความคิดของเขา
เฉินกั๋วเหลียงส่งสายตาให้เฉินตงซุ่น เฉินตงซุ่นรีบทำท่าคารวะแล้วกล่าว “เอาล่ะนายกฯจ้าว เด็กมันยังไม่ประสา นายก็อย่าไปถือสาเลย มา ฉันดื่มให้นายหนึ่งแก้ว!”
ขณะที่พูด เฉินตงซุ่นก็ยกแก้วที่อยู่บนโต๊ะขึ้นมา ดื่มหมดในคราเดียว “ดื่มหมดแก้วแสดงความเคารพ!”
เห็นว่าในที่สุดก็มีคนสามารถกดเฉินโม่ได้ เฉินเหล่ย เฉินควางและคนรุ่นสามที่อิจฉาเฉินโม่ เริ่มลำพองใจ
“เฉินโม่นะเฉินโม่ ล่วงเกินนายกฯจ้าว ต่อไปนายอยู่ที่เมืองหานคงทำอะไรก็ยากไปหมด” เฉินเหล่ยที่ยิ้มอย่างเย็นชา หัวใจที่หดหู่แต่เดิมดีขึ้นในทันที แล้วกอดสาวงามหนานซูที่อยู่ข้างกาย เขารู้สึกว่าเฉินโม่ก็ไม่เท่าไหร่
เฉินธงที่สีหน้ามืดมนเล็กน้อย สายตาที่มองเฉินโม่มีความเสียดาย “เฉินโม่นะเฉินโม่ ฉันยอมรับว่านายเก่ง แต่ว่านิสัยที่ไม่เห็นหัวคนอื่นจะแก้ได้เมื่อไหร่? ล่วงเกินนายกฯจ้าว ช่างไม่ฉลาดเอาเสียเลย!”
เฉินควางมองเฉินโม่ สายตามีความดีใจ “เฉินโม่ ฉันยอมรับว่าสู้นายไม่ได้ แต่ว่านายล่วงเกินนายกฯจ้าว อนาคตก็มีคนจัดการนายแทนฉันแล้ว ฉันจะคอยดูว่านายจะเหิมเกริมได้นานแค่ไหน!”
แม้แต่เฉินจิงเย่ ก็ขมวดคิ้วแน่น มองเฉินโม่แล้วเตือน “เสี่ยวโม่ ลูกไร้มารยาทเกินไปแล้วนะ นายกฯจ้าวเป็นผู้อาวุโสของลูก รีบขอโทษนายกฯจ้าว นายกฯจ้าวก็จะไม่ถือโทษโกรธลูก!”
ในขณะที่เฉินจิงเย่พูดประโยคนี้จบ ด้านนอกก็ดังขึ้นด้วยเสียงรายงาน “คุณเจียงเหอซานมาครับ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แดนนิรมิตเทพ
รอครับนานแต่รอ...
แปลต่อหน่อยครับ...
อ่านต่อไม่ได้เลย...
เงียบสนิท...
ตั้งแต่ตอน1299ถึง1420ไม่มีเลยค่ะตอนขาดหายไปเลย ขอร้องทางทีมงานอัพเดทต่อด้วยนะคะ...
ขอร้องทางทีมงานอัพเดทให้ถึงตอนจบด้วยนะคะ😭...
ไม่เขียนต่อแล้วหรือครับ...