แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1190

เจียงเหอซานยิ้มๆ “ผู้นำเฉินไม่ต้องเกรงใจเช่นนี้ ที่ผมมาในครั้งนี้ก็มีเรื่องจะขอร้อง หวังว่าผู้นำเฉินจะช่วยเหลือ！”

เฉินกั๋วเหลียงที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความกลัว “มิกล้า มีอะไรหัวหน้าก็สั่งการมาได้เลย ขอเพียงตระกูลเฉินทำได้ ต่อให้ต้องลุยน้ำลุยไฟ ก็ไม่เกี่ยง！”

ในสายตาของเฉินกั๋วเหลียง เจียงเหอซานเหมือนจะเป็นตัวแทนของประเทศแล้ว ประเทศเรียกใช้ ตระกูลเฉินจะไม่ให้ความร่วมได้อย่างไร?

“ผู้นำเฉินพูดเกินไปแล้ว ยังไงก็ขอคุยกับคุณก่อน”

“เรียนเชิญหัวหน้ามากับผม！” เฉินกั๋วเหลียงพาเจียงเหอซานเข้าไปยังห้องที่อยู่ด้านข้าง

เห็นเฉินกั๋วเหลียงที่พาเจียงเหอซานออกไป ทุกคนในก็ห้องโถงก็กระหึ่มกันทันที

ทุกคนในตระกูลเฉินไม่ว่าจะรุ่นใหญ่รุ่นเล็กต่างวิเคราะห์กัน “คนผู้นี้คือใคร? ทำไมท่านผู้นำถึงได้เคารพเขาเช่นนี้ ยังเรียกเขาว่าหัวหน้า！”

“ฉันรู้สึกว่าคนผู้นี้ต้องมีที่มาที่ไปที่ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน ถึงขั้น…….” ชายหนุ่มคนนั้นชี้ไปที่หลังคาบ้านด้วยสีหน้าที่จริงจัง

“เป็นไปไม่ได้มั้ง คนที่นั่นจะมาที่ตระกูลเฉินของเราทำไม? ตระกูลเฉินของเรามีค่าให้คนที่นั่นมาด้วยตัวเองขนาดนั้นเลยเหรอ?”

“นายไม่ได้ยินท่านผู้นำเรียกเขาว่าหัวหน้าเหรอ? นายเคยเห็นท่านผู้นำเรียกใครว่าหัวหน้าบ้าง? อีกอย่าง คนที่ทำให้ท่านผู้นำเรียกหัวหน้า นอกจากมาจากตรงนั้น ยังมีใครอีก?”

ฟังการคุยกันของคนรุ่นหลัง เฉินตงหวาสีหน้าเคร่งขรึม ดูจากท่าทางที่เฉินกั๋วเหลียงปฏิบัติกับเจียงเหอซาน เขาพวกก็สามารถเดาได้ว่าเจียงเหอซานต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน

เหมือนที่คนรุ่นหลังคุยกัน เก้าสิบเปอร์เซ็นต์มาจากที่ตรงนั้น

สีหน้าของเฉินโม่ไม่เปลี่ยน แต่แววตากลับมีความสงสัย เขาคิดไม่ถึงว่าเจียงเหอซานจะมาที่ตระกูลเฉินในเวลานี้

เขารู้จักเจียงเหอซานดี หากไม่มีเรื่องสำคัญ เขาไม่มีทางจะออกมาด้วยตัวเอง แต่ก็ไม่รู้ว่าการที่เจียงเหอซานมาตระกูลเฉินในครั้งนี้ มาเพราะอะไร

ในไม่ช้าเจียงเหอซานกับเฉินกั๋วเหลียงก็เดินออกมา

หลังจากที่เฉินกั๋วเหลียงออกมาแล้ว สายตาก็จับจ้องอยู่ที่เฉินโม่ตลอด แม้ว่าพยายามจะปกปิด แต่ความดีใจบนใบหน้านั้นไม่อาจจะถูกเก็บซ่อนเอาไว้ได้