แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1192

เย่เจิ้งฉีแอบทอดถอนใจ “ตระกูลเฉินกำเนิดผู้เก่งกาจ”

ไม่เพียงเย่เจิ้งฉีเท่านั้นที่ถอดถอนใจเช่นนี้ คนเหล่านั้นที่มาอวยพรปีใหม่แก่ตระกูลเฉิน ในใจก็มีความคิดแบบนี้

แม้แต่นายกฯจ้าวก็แอบถอดทอนใจ “ตระกูลเฉินกำเนิดผู้เก่งกาจแล้ว!”

เฉินกั๋วเหลียงก็ตกใจเช่นกัน แต่ในฐานะผู้นำตระกูลเฉิน เขาไม่ได้เผยออกมา

เขาไม่รู้ว่าเฉินโม่กำลังลังเลอะไรอยู่ แต่เขาคิดว่าเฉินโม่น่าจะมีความคิดของตัวเอง แต่เขาก็ยังอดพูดแทรกไม่ได้ “เสี่ยวโม่ นายรู้หรือไม่ว่าเหตุใดตระกูลเฉินของฉันถึงได้มียศถาอย่างเช่นทุกวันนี้?”

เฉินโม่มองเฉินกั๋วเหลียงอย่างไม่เข้าใจ เขาส่ายหน้าพูดขึ้น “ท่านปู่เชิญพูด!”

เฉินกั๋วเหลียงพยักหน้า ใบหน้าเหี่ยวย่นเผยสีหน้าเคร่งขรึม “นั่นเป็นเพราะบรรพบุรุษตระกูลเฉินของฉัน พลีชีพเพื่อชาติ ตระกูลเฉินมีวีรบุรุษ ดังนั้นถึงได้แลกกับความมั่งคั่งและเกียรติยศของคนรุ่นหลัง”

เฉินกั๋วจงกับเฉินกั๋วต้งที่อยู่ด้านข้างเผยสีหน้าเสียใจออกมา เหมือนกับนึกถึงยุคสมัยนั้นที่น่าเวทนา บรรพบุรุษตระกูลเฉินสละชีพของตัวเอง อาจหาญและเข้มแข็ง กล้าหาญสละชีพในหน้าที่

เฉินกั๋วจงพูดเสียงเข้ม “เสี่ยวโม่ มีประโยคแบบนี้ในคำสั่งสอนของตระกูลเฉิน ประเทศเรียกตัว ก็ต้องพลีชีพ! นายจำได้หรือไม่?

เฉินโม่ไม่พูด คำสั่งสอนตระกูลเฉินเหรอ...เอาเถอะ เขาไม่ได้จำด้วยซ้ำ

เฉินกั๋วต้งพูดต่อ “ตอนนี้พลเอกมาด้วยตัวเอง มอบภารกิจสำคัญแก่นาย ในฐานะลูกหลานตระกูลเฉิน ต้องปฏิบัติตามโดยไร้เงื่อนไข ถึงจะกตัญญูต่อบรรพบุรุษตระกูลเฉิน!”

เฉินกั๋วต้งพูดอย่างเด็ดขาดเป็นอย่างมาก เหมือนกับกลัวว่าเฉินโม่จะไม่รับปาก

เจียงเหอซานประสานกำปั้นคารวะผู้อาวุโสสามท่านของตระกูลเฉินแล้วพูดขึ้น “คุณท่านทั้งสามไตร่ตรองสถานการณ์โดยรวม ได้โปรดรับการคารวะจากเจียงเหอซาน!”

ขณะพูดเจียงเหอซานโค้งตัวแสดงความเคารพ

บางทีหลังจากช่วงเวลาหนึ่ง เฉินโม่อาจจะจากโลกไป แต่ครอบครัวของเขากลับยังต้องมีชีวิตอยู่บนโลก เฉินโม่ไม่สามารถใช้ความสะใจของตัวเองเพียงชั่วคราว และไม่สนใจความรู้สึกของครอบครัว

โดยเฉพาะครั้งที่แล้วที่ได้พบกับหญิงสาวลึกลับคนนั้นที่ซีเป่ย เฉินโม่รู้ดีเป็นอย่างมาก หญิงสาวคนนั้นคืผู้บำเพ็ญที่สมบูรณ์แบบ

ถึงแม้กำลังของเธอจะอ่อนแอกว่าเฉินโม่เยอะ แต่ก็เป็นภัยอันใหญ่ตลกด เมื่อเฉินโม่ไม่อยู่ หากหญิงสติฟั่นเฟือนคนนั้นแก้แค้นคนตระกูลเฉิน เช่นนั้นเฉินโม่จะไม่เสียใจไปตลอดชีวิตเหรอ?

แต่ถ้าหากมียศพลตรีนี้ ก็ถือว่ามีการดูแลจากทางการ ต่อให้เป็นหญิงสาวลึกลับคนนั้น ก็ไม่กล้าทำการอุกอาจ

“เจียงโส่วจ่าง คุณชนะแล้ว ฉันไปกับคุณ!” เฉินโม่ยิ้มบางๆ พูดขึ้น

เจียงเหอซานหัวเราะดังลั่น “ท่านได้กล่าวไว้แต่แรกแล้ว นายไม่มีทางปฏิเสธ”

เฉินโม่ถอนหายใจเบาๆ ตรงหน้าปรากฏภาพบุคคลท่านนั้นยืนอยู่บนยอดพีระมิดหัวเซี่ย “หัวเซี่ยมีผู้ยิ่งใหญ่เช่นนี้ จะกลุ้มใจไปไยว่าความรุ่งเรืองในอดีตจะไม่กลับมา?”