สรุปเนื้อหา บทที่1205 – แดนนิรมิตเทพ โดย จูผาซู่
บท บทที่1205 ของ แดนนิรมิตเทพ ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จูผาซู่ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ต่อมา เจียงเหอซานลุกขึ้น ผู้นำของประเทศรัสก็ลุกขึ้น ผู้รับผิดชอบของอีกสามประเทศก็ลุกขึ้นด้วย
ผู้รับผิดชอบที่อ้วนลงพุงของประเทศอเม พูดไปครู่หนึ่ง จีอู๋หยาก็แปลให้ทุกคนฟังในทันที เขาบอกว่าในเมื่อมาครบกันแล้ว “งั้นก็เปิดการแข่งขันศึกสมรภูมิห้าประเทศเถอะ! กติกายังคงเหมือนเมื่อก่อน ใครที่ได้แกนอสูรมากที่สุด ก็จะเป็นผู้ชนะ!”
เจียงเหอซานและผู้นำของประเทศรัส ต่างก็พยักหน้า แสดงว่าเห็นด้วย
ผู้รับผิดชอบของประเทศอเมก็โบกมือ “go!”
พูดจบ ก็พาทีมเดินจากไป
สมาชิกในทีม ประเทศอินและประเทศฟา คนของประเทศรัสก็เดินตามไปด้วย และในที่สุดเจียงเหอซานก็พาเฉินโม่และคนอื่นๆออกไปจากที่นี่
เจียงเหอซานพูดกับจีอู๋หยาอย่างเสียงเบา “บอกกติกาการแข่งขันให้ทุกคนทราบอีกครั้ง!”
จีอู๋หยา “ครับ!”
ขณะที่ทุกคนกำลังเดิน จีอู๋หยาก็พลางพูดถึงกฎของสมรภูมิห้าประเทศ
“สมรภูมิห้าประเทศ อันที่จริงมันเป็นพื้นที่พิเศษแห่งหนึ่ง ไม่รู้มีขึ้นเพราะอะไร และก็ไม่รู้ว่ามีขึ้นเมื่อไหร่ ภายในมีอารยธรรมโบราณมากมาย และสัตว์แปลกๆมากมาย "
“สัตว์ประหลาดมีแกนอสูร สมาชิกในทีมของแต่ละประเทศมีเป้าหมายที่จะล่าสัตว์ประหลาดเป็นเวลาสามวัน เพราะทุกครั้งที่สมรภูมิห้าประเทศเปิดขึ้น มันจะอยู่ได้สูงสุดสามวันเท่านั้น ในที่สุดใครก็ตามที่ได้รับ แกนอสูรมากที่สุดจะเป็นผู้ชนะ ”
“โปรดจำไว้ ในขณะที่ฆ่าสัตว์ประหลาด ระวังจะถูกลอบทำร้าย เพราะในนี้สามารถฆ่าคนได้ตามอำเภอใจ ไม่มีกฎห้าม”
จีอู๋หยาพูดจบ ก็ใช้สายตาที่จริงจังกวาดมองทุกคน สุดท้ายไปหยุดอยู่บนตัวของเฉินโม่ “ฟังเข้าใจหรือยัง? ไม่เข้าใจสามารถถามได้!”
“เข้าใจแล้ว! กฎแค่นี้เอง คนที่ไม่เข้าใจก็คงมีแต่คนโง่” จางเจิ้นพูดอย่างเย้ยหยัน
ในไม่ช้า ถนนปูนก็สิ้นสุดลงแล้ว ทุกคนได้ก้าวเดินบนทางหินที่ไม่เรียบเส้นหนึ่ง
เซี่ยไห่หลงมองไปที่ค่ายกลนั้น อุดทานด้วยสีหน้าที่ตกใจ “มันช่างมหัศจรรย์มากเลย ค่ายกลนี้นสร้างจากน้ำมือคนหรือว่าเดิมก็มีอยู่แล้ว!”
เจียงเหอซานกล่าว “เกรงว่าคงไม่มีใครรู้ แม้แต่พ่อมดที่ค้นพบค่ายกลนี้ในตอนแรก เกรงว่าก็คงไม่รู้เช่นกัน ตั้งแต่ที่ทุกคนรู้ว่าค้นพบค่ายกลนี้ ค่ายกลนี้ก็มีอยู่นานแล้ว”
เฉินโม่มองค่ายกลขนาดมหึมานี้ ก็ไม่ค่อยเข้าใจ เผ่าฝึกเซียนทั้งหมื่น ก็ไม่เคยตั้งค่ายกลแบบนี้มาก่อน
ก็เท่ากับว่าค่ายกลนี้ อาจจะไม่ใช่ฝีมือของผู้บำเพ็ญ
หากไม่ใช่ฝีมือของผู้บำเพ็ญ ก็เท่ากับว่าในสมัยโบราณของโลก เคยมีสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังเท่ากับผู้ฝึกฝนอยู่?
ตอนนี้แม้แต่เฉินโม่ที่มีอายุหกร้อยปีก็งงแล้ว
แม้ว่าเฉินโม่เคยบำเพ็ญจนถึงแดนดั่งเทพ ต่อให้อยู่มาหลายปี อยู่ในท่ามกลางของเผ่าฝึกเซียนทั้งหมื่น และถือเป็นมหาบุคคล แต่ว่าเฉินโม่รู้ว่าเขายังไม่ค่อยรู้เรื่องของจักรวาลมากนัก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แดนนิรมิตเทพ
รอครับนานแต่รอ...
แปลต่อหน่อยครับ...
อ่านต่อไม่ได้เลย...
เงียบสนิท...
ตั้งแต่ตอน1299ถึง1420ไม่มีเลยค่ะตอนขาดหายไปเลย ขอร้องทางทีมงานอัพเดทต่อด้วยนะคะ...
ขอร้องทางทีมงานอัพเดทให้ถึงตอนจบด้วยนะคะ😭...
ไม่เขียนต่อแล้วหรือครับ...