แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1212

ถึงแม้ว่าเมืองจะกลายเป็นซากปรักหักพังไปนานแล้ว แต่ก็ยังสามารถเห็นลักษณะที่งดงามของสมัยนั้นได้

“ไป ไปดูกันเถอะ!” จีอู๋หยากระโดดลงไปจากเนินเขา

ดังคำกล่าวที่ว่า มองแล้วใกล้แต่ความจริงไกล ถึงแม้ว่าเมื่อมองแล้ว เมืองนั้นไม่ไกลมาก แต่เมื่อเดินไปแล้ว ก็จะรู้ว่าความจริงแล้วมันไกลมาก

หลังจากเดินประมาณครึ่งชั่วโมง พวกเขาก็เดินมาถึงแม่น้ำสายนั้น

น้ำในแม่น้ำเป็นสีน้ำตาล ดูเหมือนว่าที่นี่จะเป็นสีน้ำตาลทั้งหมด

“ที่นี่เกิดอะไรขึ้นกันแน่? พวกคุณเคยเห็นน้ำในแม่น้ำเป็นสีน้ำตาลแบบนี้ไหม?” ในที่สุดเหลยจ้านก็อดสงสัยไม่ได้ และเอ่ยถาม

ไม่มีใครตอบ เพราะไม่มีใครรู้

จีอู๋หยากล่าวว่า “อย่าเพิ่งศึกษาประวัติศาสตร์ของที่นี่ รีบล่าสัตว์ประหลาดกันเถอะ ตอนนี้คนประเทศฟามีแกนอสูรห้าชิ้นแล้ว”

ขณะที่กำลังพูด ทันใดนั้น น้ำสีน้ำตาลในแม่ก็กลายเป็นน้ำเดือด

เฟิงเหมียนตะโกนว่า “มีสัตว์ประหลาด ทุกคนรีบถอยก่อน”

พวกเขาถอยอย่างรวดเร็ว เฉินโม่ยืนอยู่ด้านหลัง มองแม่น้ำที่กำลังเดือด แล้วหัวงูขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้น

เพียงแค่หัวงูก็ใหญ่เท่ารถยนต์แล้ว

เหลยจ้านกล่าวด้วยสีหน้าเหมือนจะร้องไห้ “แม่งฉิบหาย นี่มันตัวอะไรกันแน่?”

หัวของงูค่อย ๆ โผล่ออกมา แต่สัตว์ประหลาดตัวนี้กลับไม่ใช่งู หัวเป็นงูและมีกระดองเหมือนเต่า แต่ไม่มีขา ถ้าหากมันมีแขนและขา มันก็จะเหมือนเต่าดำ สัตว์เทพพิทักษ์ในตำนานของประเทศหัวเซี่ยแล้ว

ถึงแม้ว่ามันจะไม่มีขา แต่มันก็เร็วมาก เลื้อยไปบนพื้นเหมือนงู

จีอู๋หยาออกคำสั่งอย่างสงบ “ตามกฎเดิม เหลยจ้านไปหยั่งเชิงก่อน!”