แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1223

เฉินโม่คาดเดาว่าตามระดับความแข็งแกร่งของนักบู๊หัวเซี่ย ความแข็งแกร่งของนักพรตคนนี้ อย่างน้อยอยู่แดนมองขวัญชั้นสูงสุด เมื่อเทียบกับนักพรตยู่หลงแล้ว เกรงว่าน่าจะไม่ด้อยกว่ากัน

“วิชาเทพเจ้าชี้ขาด!”

นักพรตสวดคาถาเป็นภาษาอิน เห็นเสาแสงศักดิ์สิทธิ์สีขาวที่ทรงพลัง ตั้งตระหง่านอยู่บนท้องฟ้าที่สลัว แล้วปกคลุมร่างกายของเฉินโม่เอาไว้

มนุษย์หมาป่าของประเทศรัสที่อยู่ข้างหลัง ตะโกนเป็นภาษาหัวเซี่ยที่ไม่ค่อยชัด “ระวัง นั่นคือวิชาเทพเจ้าชี้ขาด!”

“สหายจากประเทศหัวเซี่ย คุณไม่ต้องสนใจพวกเรา รีบหนีไปเถอะ! เมื่อวิชาเทพเจ้าชี้ขาดก่อตัวเป็นรูปร่างแล้ว คุณจะหนียาก!”

เฉินโม่คิดอยู่ในใจว่าผู้ชายคนนี้มีมโนธรรมบ้าง

เฉินโม่ไม่สนใจมนุษย์หมาป่าคนนั้น จ้องมองท้องฟ้าด้วยสีหน้าจริงจัง ไม่ควรดูหมิ่นการร่วมมือโจมตีของพวกเขาสี่คน โดยเฉพาะวิชาเทพเจ้าชี้ขาดของนักพรตคนนั้น เมื่อเทียบกับการโจมตีอย่างเต็มกำลังของปรมาจารย์แดนมองขวัญชั้นสูงสุดแล้ว มันทรงพลังกว่าหลายเท่า

แต่เฉินโม่อยากจะลอง ตอนนี้ความแข็งแกร่งของตนเองอยู่ชั้นเจ็ดแดนรวมพลัง และเมื่อเทียบกับดาวไอกาแล้วอยู่ที่ระดับไหน

ขณะที่เสาแสงศักดิ์สิทธิ์ขนาดใหญ่ร่อนลงมา เฉินโม่ก็เคลื่อนไหวทันที

“ท่าที่สามของหมัดเทพเทียนเสวียน ปรับฟ้าดิน!”

เสียงตะโกนดังสนั่น เฉินโม่เดินไปข้างหน้า ฟ้าดินสั่นสะเทือนไปทั่ว

หลายคนรู้สึกถึงแรงดูดที่น่าสะพรึงกลัว เพียงแค่พริบตาเดียว ก็ดูดพลังชาตะในฟ้าดินที่อยู่ภายในรัศมีหนึ่งกิโลเมตรไปทั้งหมด

หมัดเดียวพุ่งทะยาน!

ขณะที่พลังหมัดของเฉินโม่ปะทะเสาแสงศักดิ์สิทธิ์ มีพลังสีเขียววงกลมกระจายออกไป ด้วยความเร็วที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า พลังที่ทรงพลังนี้ทำให้ผู้คนไม่สามารถลืมตาได้

ปัง!

เสียงดังสนั่นราวกับระเบิดปรมาณู พลังที่ทรงพลังสามารถทำลายทุกสิ่งได้อย่างง่ายดาย โดยมีศูนย์กลางอยู่ที่เฉินโม่และนักพรตคนนั้น กวาดล้างสิ่งที่อยู่รอบ ๆ กระจายออกไป

ปฐพีที่แตกสลายไปแล้วถูกทำลายอีกครั้ง เหลือเพียงผืนดินสีน้ำตาลเปล่า ๆ เท่านั้น

“โอเค คุณระวังตัวให้มาก ๆ!” คนประเทศรัสเป็นคนตรงไปตรงมา ไม่เหมือนคนประเทศหัวเซี่ย ที่ต้องเกลี้ยกล่อมหลายครั้งถึงจะปฏิบัติตาม

เฉินโม่ไม่ได้รับบาดเจ็บ เพียงแต่เขาไม่อยากเดินทางร่วมกับสองคนนี้เท่านั้น ถึงแม้เขาจะไม่ได้ใช้พลังทั้งหมด แต่หมัดที่เขาปล่อยออกไปเมื่อสักครู่ ต้องทำให้พวกเขาสี่คนได้รับบาดเจ็บสาหัสอย่างแน่นอน

เพื่อป้องกันไม่ให้พวกเขาสี่คนกลับมาโจมตีอีก

เฉินโม่จึงออกเดินทางล่าสัตว์ประหลาดต่อตามลำพัง และสำรวจความลับของที่นี่ไปด้วย แต่เขาไม่พบข้อมูลที่เป็นประโยชน์ใด ๆ

และระหว่างทาง เขาฆ่าสัตว์ประหลาดไปไม่น้อย

เฉินโม่มองเครื่องนับจำนวน ประเทศหัวเซี่ยอยู่อันดับสุดท้ายมาโดยตลอด ในที่สุดเขาก็คีย์ตัวเลข ทำให้ประเทศหัวเซี่ยเลื่อนเป็นอันดับหนึ่งทันที

ถึงแม้ว่าที่นี่จะไม่มีกลางวันและกลางคืน แต่ทุกคนล้วนมีแนวคิดด้านเวลา เหตุผลที่เฉินโม่คีย์ตัวเลข เพราะเขารู้ว่าวันนี้เป็นวันที่สามแล้ว

“ได้แกนอสูรเพียงพอแล้ว และเวลาก็พอประมาณแล้ว ถึงเวลารวมตัวกับพวกเขาแล้ว”