แดนนิรมิตเทพ นิยาย บท 1230

ดวงตาของทั้งสองคนเปลี่ยนเป็นสีแดงเลือด และโจมตีคนที่รอบ ๆ อย่างบ้าคลั่ง

อย่างไรก็ตาม แสงสีทองประกายผ่าน ทั้งสองคนหยุดเคลื่อนไหวทันที ราวกับว่าโลกทั้งใบหยุดหมุน

“ไม่!”

พอลคำรามออกมาด้วยความเศร้า

ในบรรดาห้าธาตุ ธาตุทองเชี่ยวชาญในการโจมตีและสังหารเป็นหลัก ตอนนี้ร่างกายของเฉินโม่เป็นร่างธาตุทอง เขาสามารถฆ่าคนและโจมตีคนได้อย่างง่ายดาย

เฉินโม่โจมตีอย่างเต็มกำลัง ออร์คสองคนที่มีความสามารถในการป้องกันตัวที่น่าทึ่งที่สุด ถูกเฉินโม่ฆ่าตายด้วยหมัดเดียว

ศีรษะของทั้งสองคน ที่จะเป็นมนุษย์ก็ไม่ใช่ เป็นสัตว์ก็ไม่เชิง กลิ้งอยู่บนพื้นหลายรอบ แล้วหยุดอยู่นอกเส้นที่เฉินโม่วาดเอาไว้

เฉินโม่ใช้เท้าเตะร่างของทั้งสองคนออกไป เขายืนอยู่ที่เดิม เอามือไพล่หลังราวกับเทพสงคราม และกล่าวด้วยความเย็นชา “คนที่ล้ำเส้นจะต้องตาย!”

อัศวินโต๊ะกลมสองคนที่วิ่งตามออร์คของประเทศรัส พวกเขาหยุดฝีเท้าอยู่นอกเส้นที่เฉินโม่วาดไว้ทันที

พวกเขานึกไม่ถึงว่าเพียงแค่เผชิญหน้ากันครู่เดียว ออร์คของประเทศรัสที่ทรงพลังสองคนนั้น ก็ถูกเฉินโม่ฆ่าตาย

ความแข็งแกร่งที่เฉินโม่แสดงออกมา ดูเหมือนว่ามันเกินความเข้าใจของทุกคน

“คนขี้ขลาด!” เมื่อพอลเห็นอัศวินโต๊ะกลมสองคนยืนนิ่ง เขาก็ดุด่า “อาเธอร์ คนของผมตายแล้ว แต่คนของคุณไม่กล้าก้าวไปข้างหน้า คุณต้องรับผิดชอบเรื่องนี้!”

สีหน้าของอาเธอร์แย่มาก เขานึกไม่ถึงว่าออร์คของประเทศรัสสองคนนี้จะอ่อนแอขนาดนี้ “พอล ผมคิดว่าคุณเข้าใจผิดแล้ว คนของคุณตายด้วยน้ำมือของเฉินโม่ ไม่ได้ตายเพราะผม!”

“ถ้าคุณต้องการคำอธิบาย คุณก็ไปหาเฉินโม่สิ!”

พอลรู้สึกโกรธมาก “ถ้าคนของคุณขี้ขลาดขนาดนี้ งั้นก็ไสหัวกลับไปกินนมที่บ้านเถอะ อย่ามาอับอายขายหน้าอยู่ที่นี่!”